Bursztynowe Morze

Wardress

- Nastawienie nastawieniem ale mam wyrobione zdanie co do większości wilków w mojej watasze. Brakuje mi tych wszystkich wetereanów... i partnera... i szczeniąt. - mruknęła. Przy odtatnich słowach ściszyła lekko głos.

Wasp

Miał ochotę powiedzieć, że szczenięta są sto razy gorsze od całej armii ograniczonych umysłowo radosnych wilków, ale odpowiednio wcześnie ugryzł się w język. - Co prawda to prawda... Większość nowych to wyjątkowo nierozgarnięte i niewychowane stworzenia.

Wardress

- Szczenięta to najcudowniejsza rzecz jaka kiedykolwiek mnie spotkała. Właśnie teraz koło mnie mały wilczek gdyby nie walka poza granicami Krainy. Straciłam szczeniaka. - pociągnęła skrupulatnie temat. - Zawsze mam prawo do 'sutawienia' nierozgarniętych umysłów. - uśmiechnęła się.

// zmykam. .. Jutro pobudka o 6 rano xP Narazie ; *
Odpisze jak tylko wejdę [czyt. jutro xP]

Wasp

Odwrócił łeb i spojrzał na Wardress jakby ta zaczęła nagle mówić w innym języku. No tak... ina jest samicą, ma kompletnie inne podejście do szczeniąt. - Przykro mi - odpowiedział tylko.

Szasta

Przywlókł tutaj swoje ciało, oczy miał zamknięte. Pysk przy ziemi...nie zauważył przebywających tu wilków. Opadł na piach przy samej wodzie, zawinął ogon wokół łap. Ciężko westchnął i wbił wzrok w horyzont myśląc o Innej. Ślepia wciąż szkliły się od łez...sam się zastanawiał czy to może być prawda, że on zawsze twardy i radzący sobie z każdą z przeciwności losu teraz się załamał...chciał zrezygnować z rangi wojownika nawet...

Wardress

Spojrzała na Szastę. - Wasp, zakochałeś się kiedyś? Kochałeś kiedyśkogośtak z całego serca? - zapytała wpatrując się po chwili w jaśniejący księżyc.

Szasta

Słyszał jej pytanie kierowane do Waspa, o tak on wiedział jak to jest tak się zakochać. Po raz drugi go taka miłość zgubiła...lecz wspominał każdą chwile spędzoną z Inną.

Wasp

Spojrzał przelotnie na Szastę, po czym z powrotem oparł pysk o przednie łapy. Musiał zastanowić się nad odpowiedzią. - Nie... chyba nie byłem - odrzekł. - Kiedyś mi się wydawało, że jestem naprawdę zakochany. Ale z perspektywy czasu śmiało mogę stwierdzić, że to było zwykłe szczeniackie zauroczenie.

Wardress

- Kochać kogoś na zabój to piękne uczucie, zwłaszcza gdy jest odwzajemnione. Ale nie gadajmy o takich głupstwach. - uśmiechnęła się wbrew sobie i wstała. Powoli weszła do wody. - Chodź Wasp. - uśmiechnęła się zanurzając końcówkę ogona w wodzie.

Wasp

Zerwał się na równe łapy i cofnął o dwa kroki, marszcząc z niezadowoleniem nos. - Do wody? Nieee... nie chcęęę...

Wardress

- Czemu? - zapytała podłażąc do wilka. Trąciła jego pysk nosem. - Nie lubisz wody? - zadała kolejne pytanie lekko przekręcając łeb na bok.

Wasp

- Nie przepadam za taplaniem się w wodzie bez celu - odpowiedział, bez przekonania spoglądając na falującą lekko morską wodę.

Wardress

- A to ma pewien cel. No naprzykład... Wrzucenie odrobiny rozrywki do swojego nudnego życia. - uśmiechnęła sie przekonująco. Rozprostowała czarne skrzydła.

Wasp

Spojrzał na Wardress. - Dziękuję za szczerą opinię na temat mojej egzystencji - rzekł i zaśmiał się krótko.

Wardress

- Miałam na myśli życie każdego ale jak tam sobie chcesz. - uśmiechnęła się. Tak, Wasp był wilkiem który rzecz biorąc był w guście Ward. No, może troche za mało mówił i był zbyt ponury, ale był słodki. Potrząsnęła czarną grzywką.

Wasp

Usiadł i jeszcze raz spojrzał na wodę, po czym przeniósł wzrok na Wardress. - Na swoje życie narzekać nie powinnaś - powiedział. - Pewnie masz mnóstwo do roboty w watasze.

Wardress

- Ale zawsze znajdę na wszystko czas. Wciąż się zastanawiam nad moim dawnym miotem. Gdzie te wszystkie moje dzieci pouciekały. Na przykład Darshan, Ishaan czy Nathaniel. Żadnego z nich nie widziałam odkąd dorosły. - westchnęła patrząc na wilka.

Wasp

- Tak to już jest - mruknął. Westchnął, wspominając wszystkich jego znajomych i przyjaciół, których nie widział od miesięcy. - Wiele wilków szuka szczęścia poza granicami tej krainy.

Wardress

- Poza granicami tej krainy nie ma niczego, co mogłoby dać komukolwiek szczęście. - mruknęła odwracając wzrok od wilka.

Wasp

Gdy Wardress odwróciła wzrok, przez chwilę przyglądał jej się w milczeniu. Po chwili powiedział. - Doskonale o tym wiem. Już nieraz zdążyłem się o tym przekonać. Ale dla wilków, które wychowały się w tej krainie to nie jest takie jasne.