Bursztynowe Morze

Maryse

- Ja też nigdy nie byłam... - mruknęła w sumie sama do siebie, bo nim się obejrzała Mizu już nie było. Zaśmiała się i ruszyła za koleżanką.

Aronn

Aronn był nieco oszołomiony tym , że wadera zaproponowała mu stały związek . Podszedł do Fedorry i szepnął jej do ucha : - Możemy .... - Na jego pysku pojawił się rumieniec .

Fedorra

Fedorra uśmiechnęła się do Niego i liznęła go w policzek , - Może chodźmy nad wodospad ? - zaproponowała a następnie usiadła i czekała na odpowiedź.

Aronn

- Możemy iść - Rzekł obojętnie . Aron był smutny gdyż wiedział , że nie długo musi zrobić coś o czym nikomu nie może teraz powiedzieć . Basior zaczął biec w kierunku wodospadu diamentów . Zniknął za horyzontem .

Kihe

Tym razem szpak przyprowadził Kihe'go tutaj i po chwili odleciał. Kihe został nad morzem i usiadł sobie spokojnie wiedząc, że szpak przyleci ponownie.

Nikita

Przyszła tu krokiem powolnym .
Łapy zanurzały się jej w piasku . Szła spokojnie i uważnie . Omijała najmniejsze kawałki patyków i kamienie . Nie rozglądała się , albowiem nie spodziewała się tu niczyjej obecności . Kiedy była już kilka kroków od morza zatrzymała się . Jej grzywka bujała się na boki od wiatru . Nikita zachwycała się lekkim i chłodnym wiatrem , podnosząc lekko pysk do góry . Kiedy wiatr ustał wadera zbliżyła się do morza na tyle , że fale podmywały jej łapy . - Ciepła ta woda - Pomyślała . Wilczyca zaczęła wchodzić do wody coraz głębiej aż w końcu pod jej łapami brakło dna . Zanurkowała .
Nurkując podziwiała piękne podwodne krajobrazy . Najbardziej zachwycił ją widok rafy koralowej . Wynurzyła się i popłynęła do brzegu .
Pod jej łapami znów pojawiło się dno . Wystawiła na wierzch pazury aby lepiej trzymać się dna .
Kiedy wyszła otrzepała się z wody i zastrzygła uszami . Usiadła nad samym brzegiem morza tak , że fale tuż przed nią kończyły się i wracały do morza . Wadera patrzyła na zachodzące słońce .

Kihe

Spostrzegł, że Nikita przyszła nad morze. Podszedł do Niej i powiedział
-Cześć. Jak się masz?
I Usiadł sobie, bo bolały go łapy, gdyż biegł za szpakiem, który go tu przyprowadził.

Nikita

Odwróciła się . Kiedy dojrzała znajomego jej wilka podeszła do niego i usiadła .
- Witaj . Dobrze . A Ty ? - Zapytała Kihe'go , machając ogonem . Patrzyła się na siedzącego obok basiora i czekała na jego odpowiedź . Po krótkiej chwili jej ślepia znów patrzyły na zachodzące słońce .

Kihe

- Ja się czuję świetnie, dzięki że pytasz.
Odpowiedział waderze. Nastawił uszy w stronę morza, a katem oka przyglądał się Nikicie.

Soaphy

Przyszła z dumnie podniesioną głową. Jej kroki były duże i lekkie. Sprytnie omijała kamyki i śmieci, które leżały nad wodą. Wiatr wiał, a jej futro najeżyło się. Jej ślepia zrobiły się żółtawe. Spojrzała na znajomą jej Nikitę. Usiadła czekając na jej ruch.

Dyzman

Dyzman chodził wzdłuż morza ,po walach które odbijały się o Jego. Zobaczył wilczycę zauważył wilczycę. Zbliżając się do Niej zauważył że to Jego Przyjaciółka Nikita. Od razu do Niej podbieg i się przywitał.

Kihe

Spostrzegł nowo przybyłego tu wilka. Obrócił się , by ujrzeć tylko mordę. spojrzał, nie znał tego wilka więc z powrotem obrócił łeb, a katem oka przyglądał się ruchom wilka.

Nikita

Uśmiechnęła się ciepło do Kihe'go , po czym jej wzrok przeniósł się na nowo przybyłą i znaną Nikicie waderę . Nikita pomyślała sobie , że może So ma teraz lepszy humor i może teraz przeprowadzi jakąś normalną rozmowę a nie jak kiedyś . Podeszła do niej i powiedziała sucho - Cześć - Ciekawa była reakcji wadery . Patrzyła na nią lekko ironicznie .

Soaphy

Spojrzała na Kihe z dziwną miną. Wilki ją ignorowały, czego ona najwyraźniej nie lubiła. Podeszła do niego i usiadła tuż obok. Przerzuciła wzrok na młodego.
-"Czego on tu szuka?!" - pomyślała. - Młody... - powiedziała pod nosem z opuszczonym łbem .

Kihe

- Eee..? Co się tak patrzysz, czy coś mi jest?
Zapytał się Soaphy. Po czym położył się kładąc łeb między łapy. Przyglądał się Nikicie.

Dyzman

Dyzman podniosły głowę ,po paczył na wilczycę i powiedział.
-powtórz bo nie dosłyszałem

Soaphy

Stwierdziła, że nie warto odpowiadać wilkowi... Zastrzygła uchem. Usłyszawszy głos Nikity, spojrzała na nią z zawadiackim uśmieszkiem i mgłą w oczach. Wiedziała o co chodzi waderze. Chciała z nią porozmawiać normalnie, nie tak jak kiedyś.
- Witam!- odpowiedziała oschle.

Nikita

Nikita przyglądała się dziwnemu zachowaniu wilczycy . - Skoro i on i ona są dorośli to czemu Soaphy nazwała go młodym ? - Nad tym pytaniem Nikita zaczęła się zastanawiać . Nie chciała jednak wypominać tego So aby w razie czego nie doszło ani do bójki ani do kłótni .

Abaddon

Duży wilk o gęstej blond sierści kroczył powoli przez plażę. Na jego pysku widniał delikatny uśmiech, koniec ogona za to poruszał się, jak zwykle, w rytm jakiejś melodii. Abaddon był w bardzo dobrym humorze, co ostatnio nie zdarzało się tak często.

Dyzman

Dyzman uważał że nie warto dalej rozmawiać ,więc podniósł głowę do góry ,po czym odszedł pewnym krokiem w stronę lasu.