Bursztynowe Morze

Aronn

- Tak - Odparł patrząc w jej oczy . Aronn wiedział , że założenie rodziny to dużo obowiązek jednak dla Fedorry zrobiłby wszystko .

Fedorra

Uśmiechnęła się do niego , popatrzyła na morze i powiedziała : - Bardzo chętnie Aronn . - popatrzyła na jego szare , stalowe oczy . Całkowicie się w nich zatraciła .

Aronn

Aronn powiedział - Chodźmy do naszego legowiska - Polizał waderę i wstał . Otrzepał się z piasku i zastrzygł uchem .

Fedorra

Fedorra poszła posłusznie za Aronnem . Niewątpliwie była to miłość jej życia . Czekała na nią , niecierpliwie wręcz . Pojawił się On , Fedorra od razu czuła że coś z tego będzie . Nie myliła się , teraz wie że trafiła na właściwą połowę .

Dyzman

Dyzman wyszedł z wody popatrzył na Nikitę i pomyślał - Ale ona agresywna. No no co jej odbiło. Ja tego nie ogarniam.

Getsu

Wilk zleciał z góry wprost do wody. Wpłynął bardzo głęboko, aż na same dno. Leżał tam chwilkę i wypłynął cały pokrwawiony na brzeg. Położył się i nie mógł złapać oddechu, aż wkrótce mu się udało. Leżał smutny. Wilk nie mógł się ruszyć. Wszystko go bolało i nawet troszkę serce, ale nie chciał iść do lecznicy, ponieważ tak jest Omega.

Flake

Flake szła przez plażę powoli. Zapowiadał się kolejny nudny wieczór. Aż tu nagle... - "Cz-czy to?" - przemknęło jej tylko przez myśl. Zobaczyła leżącego niedaleko wilka. Jego sierść w wielu miejscach zabarwiona była krwią. Wilczyca podbiegła do niego szybko. - C-co się stało?

Getsu

Getsu spojrzał na wilczycę i powiedział: - Nic ważnego. - Wilk po chwili zaczął mocniej krwawić. Patrzał na wilczyce tak jakby chciał powiedzieć ,,Nie zabieraj mnie do lecznicy".

Flake

Lustrowała wilka uważnym spojrzeniem, badając wzrokiem każdą ran na jego ciele. Usiadła przed nim. Przecież nie zostawi go w takim stanie! - Mogę ci jakoś pomóc? - zapytała, a w jej złocistych oczach pojawiła się nuta troski.

Getsu

Getsu patrzał na wilczyce żółtymi ślepiami. Nie wiedział jak ona może mu pomóc. Nagle próbował wstać, lecz mu się nie udało. Leżał i wpadła mu na myśl jedna rzecz. - Może pomogłabyś mi dojść do jakiegoś cienia. -

Flake

Rozejrzała się w poszukiwaniu cienia na plaży. Och, jakie szczęście, że kraina ta była istną mieszanką różnych klimatów i nieopodal rosła sobie palma o rozłożystych liściach x3 - A... może lepiej żebym pomogła ci dojść do lecznicy? - zaproponowała. - Albo chociaż do mojego legowiska? Nie można zostawić tak tych ran... trzeba je opatrzyć.

Getsu

- Proszę nie do lecznicy. Jak chcesz to możesz mnie za prowadzić do swojego legowiska - powiedział i patrzał na wilczyce swoimi żółtymi oczyma.

Flake

Wbiła wzrok w oczy wilka, jakby chciała wyczytać z nich jego myśli. - Dlaczego nie do lecznicy? - zapytała. - Tak najlepiej by się tobą zajęli.

Getsu

- Ponieważ - zawstydził się i dodał: - tam ktoś jest kogo nie chcę oglądać. - Cały czas patrzał na Flake, a jego żółte oczy leciutko błyszczały.

Flake

Westchnęła. To było nierozsądne z jego strony, ale cóż poradzić? Nie będzie go przekonywać teraz do odwiedzenia lecznicy. Nie ma na to czasu. - To zabrać cię do mnie? Mam tam bandaże, trochę ziół... - powiedziała.

Getsu

- Może być - odpowiedział Gestu. - Pomożesz mi wstać? - zapytał. Letki wiaterek szumiał przyjemnie w jego uszach, a jego ciało zaczęło się ocieplać. Czuł mocno te rany.

Flake

- Nie, nie... lepiej, żebyś nie szedł sam. Zaniosę cię - powiedziała i wstała. Może i Flake była malutką wilczycą, ale miała mnóstwo siły. Pochyliła się przed wilkiem i powiedziała. - Dasz radę wejść mi na grzbiet?

Getsu

- Tak - powiedział. Po chwili złapał się grzbiety od Flake i wszedł. Było mu słabo ponieważ już stracił dużo sił.

Flake

- Trzymaj się mocno - rzuciła i ruszyła w kierunku obozowiska Watahy Ognia. Choć Getsu był dużym i co za tym idzie ciężkim wilkiem, a ona bardzo mała, kroczyła dzielnie przed siebie.

Pisz tutaj: http://www.wilki94.fora.pl/pustynne-oazy,81/legowisko-flake,3504-40.html

Nikita

Nikita przybyła tu krokiem wolnym . Omijała kawałki patyków i kamieni .
Jej niebieskie oczy przeleciały szybko po otoczeniu i nie dostrzegły tu nikogo . Wadera podeszła do morza . Zachwycała się powiewem chłodzącego ją wiatru . Uniosła pysk lekko w górę i zamknęła oczy .
Fale podmywały jej łapy . Kiedy otworzyła oczy weszła głębiej do morza . Jej kończyny zanurzone były po tułów w wodzie . Woda była bardzo ciepła .
Wilczyca weszła całkowicie do morza i zanurzyła się .
Wilczyca wyszła cała ociekająca z wody . Otrzepała się i zastrzygła uchem na szumu fal . Położyła się na ogrzanym przez słońce piasku . Ułożyła pysk na łapkach . Wsłuchiwała się głęboko w szum fal .