Bursztynowe Morze

Tenshi

-To ja będę królikiem doświadczalnym! - Krzyknęła. Znowu pochyliła się nad wodą, lecz nagle poczuła na sobie czyiś wzrok. Po jej ciele przeszedł dreszcz. Nie zwracając na to uwagi zamoczyła dziobek w wodzie i wzięła łyk. - Bleee! - Nagle kolejny krzyk. - To jest ohydne! Słone ! - Pomlaskała trochę. - Ale w sumie... Nie. Nie jest za dobre. Ale też nie jest za pyszne.

Taranis

Taranis przyszedł dumnie nad brzeg morza. Porozglądał się lecz nic nie przykuło jego uwagi. Przysiadł nad wodą i wczuł się w powiew wiatru gdyż jego długa sierść tak pięknie powiewała. - Ach... jaki tu spokój- powiedział do siebie szeptem.

Deina

Deina bez przekonania umoczyła czubek pazura w wodzie, po czym wszystkim ruchem wsadziła do pyska.
- Mhm. Czuję sól. - przyznała. - Ciekawe, co jest tam, po drugiej stronie. Jeśli w ogóle istnieje jakaś 'druga strona'. - machnęła głową w stronę horyzontu. Pomysł, że wielka woda może nie miec końca, wydawał się Deinie całkiem racjonalny.

Taranis

Wilk spojrzał na wilczycę która smakowała morskiej wody. Uśmiechną się leciutko z dumną miną i zaśmiał się w duchu. - I co smakuje woda ? - spytał nieznajoma gdyż był bardzo otwarty i chciał poznać kogoś nad morzem.

Deina

Usłyszała nagle zaczepkę jakiegoś wilka. Spojrzała w tamtą stronę i odparła:
- Delicje. Sam spróbuj. - nie brzmiało to nawet zbyt sarkastycznie, mówiła wolno i łagodnym głosem.
Ale o to chodziło.

Taranis

Wilk podszedł wolnym, dumnym krokiem w stronę wilczycy z lekkim uśmieszkiem na twarzy. Przysiadł obok niej i zamoczył pazur w słonej wodzie. - Tak się składa że lubię słoną wodę ale tylko w małych ilościach - i oblizał pazur. - Lubię słony smak lecz nie mogę pić tej wody jak każdy - i położył znów swą dużą łapę na piasku. - Jestem Taranis ? A ty wilczyco ? - spojrzał na nią z lekkim uśmiechem na twarzy i przymrużonymi elegancko oczętami.

Tenshi

Spojrzała na Deinę i nieznanego wilka. Spojrzała na niego, tak jakby chciała go prześwietlić. Sprawdzić czy nic im z jego strony nie grozi. Ale oczy miał miłe, był śmiały i promieniował pozytywną energią. Widziała, że Deina mu się chyba spodobała. Nie wiedziała o co mu chodzi z tym, że nie może tej wody pić jak wszyscy. No co? Tenshi nie smakowała, ale każdy ma jakiś gust. A o tym się nie dyskutuję. Spojrzała porozumiewawczo na waderę.

Taranis

Spojrzał teraz dziwnym wzrokiem na gryfa który stał obok wilczycy. Przyglądnął mu się i rzekł do wilczycy - To twój towarzysz ? Od wielu lat nie widziałem skrzydlatych stworzeń. - i przeniósł wzrok na wilczycę.

Deina

Również spojrzała na Tenshi. Cóż. Różne wilki się trafiają.
Zlustrowała wilka uważnym spojrzeniem, jednak - mimo wszystko - obojętnym i chłodnym. Chociaż w głębi duszy była nieco zablokowana nieśmiałością, ale czuła to za każdym razem, kiedy poznaje kogoś nowego. - Deina. Oraz Tenshi. - dodała, chociaż tutaj nie obowiązywało określenie 'wilczyca'. Uznała, że warto przedstawic także towarzyszkę, chociaż basior wyraźnie zainteresowany był nią...
Nie podobało jej się to trochę. Traktował Tenshi jak jakieś nic nie warte zwierzątko. A umysłem i charakterem dorównywała ona przecież wilkowi, chociaż była innej rasy.

Tenshi

Widziała wzrok Deiny. Gdy usłyszała swoje imię lekko skinęła łbem. Tak jakby chciała pokazać, że to o nią chodzi. Znowu spojrzała w wodę. Blisko brzegu przepływała jakaś mała rybka... Szprotka, czy coś takiego. Ona nie rozróżnia gatunków ryb. Wpatrywała się w pływający, mały organizm tak, że zrobiła zeza. Wysunęła łeb i pochyliła się nad taflą. Nagle szybkim ruchem zanurzyła głowę i dziobem chwyciła rybkę ^^. Trzymając ją z dziobie odwróciła się do wilków.

Taranis

Uśmiechną się jeszcze bardziej gdy tylko usłyszał odpowiedź. Gdy zobaczył że Tenshi złapała małą szprotkę zwrócił się do niej - Smacznego, ja też lubie morskie ryby- i zwrócił się do Deiny - ogólnie całe morze uważam za cudowne. - i zwrócił się wzdychając w stronę morza. Wczuł się znów w powiew świeżego, lekkiego wiaterku, lecz kontem oka patrzył na Deine .

Tenshi

Upuściła rybę na piasek. Była malutka. Ale no nigdy nie za dużo dobrych manier. - Chce Pan? Albo ty Deino? - Zapytała miło. Wysunęła jeden szpon i pocięła rybkę na 3 małe części. Westchnęła ciężko i spojrzała w stronę morza. Czuła na sobie podmuchy lekkiego wiatru, który mógł zrobić się silniejszy. Jak na razie nie przeszkadzało jej to. Lubiła wiatr, a jeszcze jak bawił się jej pierzem i sierścią. Lubiła jego dźwięk. Czasami wydawało się, że wiatr niesie ze sobą głosy różnych istot. Spojrzała na wodę. Od czasu do czasu, przez światło przechodził bursztynowy refleks. Woda szumiała cudownie.

Deina

- Tak. Jest takie intrygujące. Zastanawiam się ciągle, co jest po drugiej stronie, albo chociazby tam, za horyzontem. - odparła basiorowi. Potem odwróciła się do Tenshi.
- O, rypcia! - rzuciła do Tenshi z miną w rodzaju *O*. xD - Daj spokój. Jest taka mała, że i tobie ledwo wystarczy. Ja dziękuje, w każdym razie.

Taranis

Taranis swym szponem przebił mały kawałek rybki. Jednym ruchem wsadził ją do paszczy i bez gryzienia połknął. - Dziękuje - rzekł do Tenshi i oblizał szpon. Po chwili spojrzał na Deine. - Morze nigdy się nie kończy i co dziennie mógłbym upajać się jego pięknem - i spojrzał na waderę słodkim , prawie romantycznym wzrokiem lecz po chwili opamiętał się i popatrzył na morze. Zawstydził się w duchu jednak nie pokazał tego. Musiał się opamiętać by się nie zdradzić. - Tenshi może miałabyś ochotę na większa rybkę ? - i wskoczył do wody znikając na dziesięć może mniej minut. Złapał ładnego karasia jednak jego uwagę przyciągnął tajemniczy bursztyn. Podpłynął po niego i ostatnim oddechem wypłynął na powierzchnię. Wypluł na piasek piękny bursztyn i rybkę. - Jeszcze nigdy nie zdarzyło mi się znaleźć bursztynu.- powiedział podając rybkę w stronę Tenshi. Miała ona może 15 cm. - Tobie ofiaruje ten cudowny bursztyn - spojrzał na bursztyn i przesuną w stronę Deiny - Ma kształt twoich oczu - rzekł .

Tenshi

Wzięła malutki kawałeczek ryby do dzioba. Chciała odpowiedzieć Taranisowi ale nie zdążyła. Ten zniknął gdzieś w wodzie. Lecz zanim to zrobił zauważyła to w jaki sposób spojrzał na Deinę. Na twarz wszedł jej cwaniacki uśmieszek.
Basior wyszedł z wody i gdy podał jej rybkę, a raczej rybę powiedziała tylko. - Dziękuję. - I spojrzała na jeszcze latające stworzonko dużymi oczami. Było ogromne! Potem coś poświeciło ją w oczy. Był to przejrzysty piękny bursztyn, którym Taranis obdarował Deinę. "No to fiu... Zobaczymy co i jak z tego będzie." Pomyślała, ale nic nie powiedziała. Wolała się nie odezwać.

Taranis

Odciął pazurem kawałek ryby i zjadł. Spojrzał na Deine - Częstuj się - rzekł i zajadał małymi kęskami rybę tak by i reszta mogła się pożywić.

Deina

o lol. xD
Basior miał widocznie maślane oczka. Podchwyciła nieco cwaniacki i kpiący wzrok Tenshi, na który odpowiedziała spojrzeniem o tytule 'już nie żyjesz'. Nie było to oczywiście na poważnie, tylko żeby się trochę podroczyc.
Spojrzała na bursztyn, potem na Taranisa nieco onieśmielonym wzrokiem, ale spojrzała mu prosto w oczy, co jednak robi z większością rozmówców.
- Nie no... nie trzeba było. Dziękuję, jest piękny. - odparła, obracając w łapie kamień. Miał fantastyczną barwę, taką, jak kamień tamtej wilczycy.

Tenshi

Spojrzała dużymi, przerażonymi oczami na Deinę. Po czym musiała łapą zasłonić buzię, żeby się nie roześmiać. Kiedy Taranis na nią nie patrzał, tylko na wilczycę. Udawała, że wbija sobie nuż w serce i umiera. Po czym się opanowała. Pazurem odkroiła nie duży kawałek ryby. Pokroiła go na maleńkie, różowe plasterki i po kolei je jadła.

Taranis

Taranis uśmiechnął się gdyż zobaczył że bursztyn spodobał się Deinie. - Leżał na rafie i błyszczał tak mocno - popatrzył na bursztyn który trzymała Deina. - Zaczyna się pomału ściemniać, zostanę tu pewnie na noc. Uwielbiam oglądać zachód słońca- i znów się rozmarzył patrząc na morze. Po chwili uświadomił sobie że jeszcze nigdy nie był tak mocno wpatrzony w horyzont.

Deina

Zignorowała Tenshi, chociaż przyszło jej to z trudem i w pewnym momencie cicho parsknęła śmiechem.
Deina tymczasem postanowiła się zmyc. Męczyła ją już trochę ta pogawędka.
- Ja chyba muszę się już zmywac. Poszukac wreszcie bezpiecznego kąta, bo wiecie, dotychczas zawsze sypiałam gdzieś w plenerze. Dzisiaj jest za gorąco jak dla mnie. I jeszcze raz dziękuję. - uśmiechnęła się do basiora i wstała. - Ten, idziesz? Znaczy, lecisz? - dodała jeszcze, zanim ruszyła.