Bursztynowe Morze

Samanta

Chwyciłam szybko zębami za kark małej . Po chwili jednak przejęłam ją łapą . - O co pytałaś ? - Powtórzyła pytanie po raz czwarty . Miała już tego dość . - Nigdzie nie pójdziesz jeżeli nie powiesz - Rzekła . Na jej pysku jawił się cwaniacki uśmieszek .

FlowerSky

-O nic-powiedziałam spokojnie
Wybiegłam całkiem.

Samanta

Samanta nie dawała za wygraną . Chwyciła ponownie mała za kark i rzekła teraz tonem groźnym - Powiesz mi albo się to dla ciebie źle skończy - Wyciągnęła pazur i zaczęła nim przelatywać tuz przed pyszczkiem małej . Żeby Łowczyni odpowiedziała nie wystarczy tylko powiedzieć ,, O nic '' . O nie . Tu trzeba czegoś więcej .

// Nie przydzielaj sobie sama rang i czytaj poprzednie posty bo ja napisałam , że cie trzymam w łapie a ty nagle jakimś cudem wyzwoliłaś się z niej !!! Odpisz ;] //

FlowerSky

-To nie było pytanie.Dlaczego jesteś Łowcą?-spytałam ponownie.
Szarpnęłam się.Nie chciałam żeby ona traktowała mnie jak dziecko.Br....Lekko ją ugryzła w łapę.

Samanta

- Było ! Słyszałam po Twoim tonie ... Mów !- Wykrzyknęła . Uderzyła łapą w pysk FlowerSky . Łowczyni nie będzie odpowiadała na pytania z jej strony puki ona nie odpowie . Wadera Wyszczerzyła kły i zjeżyła sierść . Pazury wbiły się w glebę . Była gotowa do ataku .

FlowerSky

-Więc chcesz być moją mamą?Takie było pytanie-powiedziała Flower
Uniosła łeb spokojnie.

Samanta

- No i o to mi chodziło ... A moja odpowiedź jest następująca . Na razie za mało cię znam . Kiedy poznam cię lepiej odpowiem prosto . Czyli Tak . Opowiedz mi coś o sobie - Powiedziała uśmiechając się zawadiacko . Ucieszyła się kiedy uzyskała to co chciała . Czekała na odpowiedź szczeniaczki . Poluzowała trochę uścisk aby nie zrobić jej krzywdy . Dalej jednak trzymała ją w swych szponach .
Nudziło jej się tu . Wadera zerwała się na równe nogi wrzucając małą do morza i wyszła z tej krainy .
Jej zgrabna sylwetka zniknęła za horyzontem .

Richard

A Rich siedział z boku i przyglądał się całej sytuacji. W prawdzie nigdy nie widział, żeby wadera w tak krótkim czasie zdenerwowała się z byle powodu. I to jeszcze na szczaniaka. Wzruszył ramionami, po czym spojrzał za odchodzącą waderą. Mruknał coś pod nosem i też opuścił te tereny.

FlowerSky

A ona wydostała się z wofdy.Wyszła.

Enfer

Wbiegł pierwszy, a za nim była Yumi.
Zdyszany padł na ziemię i dyszał, a piasek się oddalał jak wydmuchiwał powietrze.
Pie pierw pierwszy! -powiedział z opóźnieniem.

Yumi

Yumi się tak nie zmęczyła. W końcu była szybka, zwinna i to przydawało jej się w pracy. Także się nie zgubiła. Yumi miała jeszcze dużo siły w łapkach. Tak biegła, a gdy zobaczyła że wilk padł na piach ona skoczyła na niego. I tak przeturlali się trochę aż w końcu wilczyca była w złym położeniu. Tuż pod samcem -.- xd

Enfer

No i kto jest górą? -zachichotał pod nosem uśmiechając się.
Wilk zaczął ja łaskotać.
-Jakieś ostatnie słowo przed pocałunkiem? -zapytał z zawadiackim uśmiechem.
Już odetchnął i nabrał siły.

Yumi

-No kto? Ty po prostu jesteś na górze! - Powiedziała a potem zaczęła się śmiać i krzyczeć "przestań" pomiędzy śmiechem. Miała łaskotki i zawsze to ją rozbrajało. - Ostatnie słowo? Hmmm... Oszczędź mnie! - Krzyknęła i zachichotała. Spojrzała mu w oczy, jej wzrok i uśmiech były trochę wyzywające.

Enfer

//kurczaczek czekolada mnie zmuliła Aero ><//
-No dobrze oszczędzę, oszczędzę ale ale od pocałunku się nie wywiniesz za słodka jesteś i za bardzo wyzywająca -przyznał i pocałował ją takim długim i namiętnym pocałunkiem w pyszczek.

Yumi

Yumi zamknęła oczy. To było takie miłe a za razem przyjemne... Czegoś takiego nie czuła. Nie zdarzyło jej się to. A teraz ? Teraz czuła, że nareszcie może być szczęśliwa. Teraz sama decydowała o swoim życiu w przeciwieństwie do tego co zaplanowali jej rodzice. I cieszyła się z tego. Jeśli ktoś ma o czymś decydować to ona. Nie kto inny.

Enfer

Skończył, bo całować wieki się nie można chociaż on by tego chciał ale trzeba coś zjeść chyba nie?.
Wilk dalej był nad nią.

Yumi

Odetchnęła i otworzyła oczy. Nadal widziała nad sobą wilka. Uśmiechnęła się do niego i tylko polizała go po pyszczku. - Głodny? - Zapytała. Sama była trochę głodna. A było jej bardzo łatwo wytropić jakąkolwiek zwierzynę. Teraz czekała na odpowiedź...

Enfer

-Jasne, że tak jak wilk -zaśmiał się z przenośni.
Wiesz co?. -zapytał.
-Myślę o treningu na łowcę -oznajmił i puścił ją, żeby miała jak wyjść spod niego.
-Tylko nie za bardzo wiem kto mógłby mnie wytrenować -powiedział z zakłopotanym głosem.
I myślę o zmianie imienia na Enfer -stwierdził.
Tak, od dziś się nazywać będę "Enfer" -postanowił.

Yumi

-No to trzeba zapolować. - Oznajmiła wesoło. Zanim wilk dał jej "wyjść" xd, ona zgrabnie wyślizgnęła się spod jego ciała. - Treningu? No to polowanie najlepiej Cię wytrenuje. Nie potrzebujesz nauczyciela czy kogoś. Musi po prostu jako łowca dobrze łowić. Czyli polować i chwytać ofiarę. - Mówiła... Usiadła i pomachała parę razy ogonem. Lubiła mądrze mówić xd. - A to jak widać polowanie się nam teraz przyda... A bardziej Tobie. - Uśmiechnęła się. Kolejne słowa doszły do jej uszu. "Enfer?" Powtórzyła w myślach. - Ładnie... Co to znaczy? - Wiedziała, że to inny język. Ale ona niestety nie znała się na imionach z innych języków. Bardziej z mitologii i takich tam. A to było jej zupełnie obce.

Enfer

Ujrzał sarnę w krzakach.
Oblizał pysk i podszedł bliżej, ale nie za blisko, żeby jej przypadkiem nieprzewidywalnym ruchem nie spłoszyć.
Sarna niczego się nie spodziewała. Spokojnie jadła sobie zielona i miękką trawę.
Enfer zakradł się do niej bez szelestnie.
Przykucnął lekko na łapach i położył uszy ku sobie.
Ułożył łapy do wielkiego susa kręcąc delikatnie swoim zadkiem.
Odbił się silnie od ziemi, aż trawę wyrwał pod ciężarem z jakim się wybił.
Wielkim susem naskoczył na zrywającą się sarnę do ucieczki i zatopił ostre kły w sarnie przedziurawiając jej bez problemu tchawice. Przewalił ja na ziemie. Ruszała się i kwiczała ale to i tak na nic. On ja trzymał jak amstaf, który jak raz coś złapie to nie puści aż ona zginie. Krew jej leciała z gardzieli ale on na to nie zwracał uwagi, aż po chwili sarna już była unieruchomiona. Już poluzował swój szczękościsk i przytrzymując ja potężnymi łapami rozerwał jej tchawice, ze krew rozprysła się na wszystkie strony. Ochlapując wilki bez wyjątków. Zatopi krwawe kły w jej podbrzuszu i oderwał kawal mięsa. Po chwili zapytał -I jak?.
-To imię znaczy "Piekło" po Francusku -oznajmił i się uśmiechnął.