Bursztynowe Morze

Rydian

-Zdziwiony podbiegł do wilczycy i również ochlapał ją wodą.
-Pewnie są, tylko głębiej i dalej o brzegu.- Powiedział patrząc na taflę wody. Zanurkował i przyjrzał się dnu morza. Widział tylko malutkie muszelki. Wynurzył się i zawołał wilczycę.
-Chodź, przekonajmy się czy tam są!- Krzyknął. Woda była tak przejrzysta, że bez trudu zobaczą koralowce w połowie drogi do dna. Oczywiście jeśli tam będą. Zanurkował i popłynął kawałek dalej. Wynurzał co pewien czas głowę, by nabrać powierza.

Akeli

-Okey!-wykrzyczała i wskoczyła do wody.Zanurkowała i podpłynęła do Eragona.Rozejrzała się po dnie nic nie dostrzegła.Wypłynęła zawiedziona i westchnęła.

Rydian

Eragon nie poddawał się i płynął dalej. Zanurkował głębiej, lecz nic nie zobaczył. Stwierdził, że płynięcie dalej nie ma większego sensu, najwyżej zabraknie mu powietrza i będzie zbyt daleko od tafli wody, by nabrać go znowu. Wrócił, również zawiedziony.
-Jednak ich tam niema. Szkoda.- Powiedział. Na swojego rodzaju pocieszenie chlapnął wilczycę i czekał na "zemstę".

Akeli

-Truudno!-chwile potem pisnęła i wyskoczyła z wody.Ochlapała go jeszcze-Ippp..tusz mi się rozmył.-powiedziała i zaczęła szperać w torebce.Wyjęła tusz i lusterko.Złapała ogonem tusz i zaczęła podmalowywać rzęsy.-Udało się!-podskoczyła z radości i usiadła.

Rydian

-Zawsze wyglądasz pięknie.- Powiedział Eragon przytulając się do niej. To nie był zwykłe gadanie. To była szczera prawda. Pocałował ją czule i spojrzał w jej przepiękne oczy. Co pewien czas nachodziły go dziwne myśli, które z całych sił odpędzał. Położył się na plecach i patrzył w gwiazdy.

Akeli

-Dziękkoować,Hmm...przyznaje.Ty też ładnie wyglądasz.Ale ciut makijażu..-powiedziała i wyjęła z torebeczki Tusz do rzęs,perfumy i cienie do oczu.-Może mała zmiana?-zapytała i spojrzała na niego z uśmiechem.

Rydian

-Nie, nie. Może później.- Odpowiedział i zaśmiał się. Zamknął oczy i zamyślił się znowu. Gdy otworzył oczy obaczył, że księżyc jest już wysoko na niebie. Gwiazdy świeciły jasno, ozdabiając niebo. Natrętne myśli już sobie poszły, a on uśmiechnął się szeroko do Akeli.
-Przyłączysz się?- Spytał, a jego wzrok znów powędrował w kierunku gwiazd.

Akeli

-Jasne.-schowała swoje ukochane rzeczy i położyła się obok Eragona.Obserwowała gwiazdy.Machnęła ogonem zamaczając go w wodzie.Gdy wyciągała ochlapała sie.-Pff..dopiero ssię odnowiłam.

Yumi

Od wschodu zawiał lekki, ale zimny wiatr. Za nim goniła ciemna sylwetka wilka... A nie ! Jednak wilczycy. Biegła szybko, że wydawała się łapami nie dotykać piasku. Biegła brzegiem i będąc już bardzo blisko pary wilków jeszcze bardziej się rozpędziła i skoczyła. Zlewała się z ciemnym niebem niczym cień. Demaskowały ją tylko gwiazdy, które teraz zasłaniała. Na szczęście skok się udał i wylądowała za leżącą parką. Zatrzymała się jakieś 5 metrów za nimi i z cwaniackim uśmiechem spojrzała na niebo, gwiazdy i potem księżyc. Czekała na Fumi.

Rydian

-Nic się nie stało.- Powiedział i starł swoją łapką wodę, spod oka Akeli. Spojrzał w jej oczy, po prostu nie mógł się oprzeć. Pocałował ją czule i obserwował niebo. Wtedy na niebie pojawiły się spadające gwiazdy. Przytulił się do niej i uważnie obserwował niebo. Nigdy nie widział czegoś tak pięknego.

Akeli

Podniosła się natychmiast.-Ave!-przywitała sie i przyjrzała wilczycy.Usiadła przed nią i sie na nią lampiła.Potrząsnęła łbem i się ogarnęła.Tak nie ładnie...

Yumi

Spojrzała na wilczycę, która się do niej odezwała i oderwała ją od podziwiania tego co dla Yu było najpiękniejsze. Zanim coś powiedziała zlustrowała ją od dołu do góry. Zauważyła coś dziwnego przy jej oczach... A raczej na jej oczach. - Witam... - Powiedziała tajemniczo i z dziwnym spokojem. Potem rzuciła wzrokiem na samca i znowu spojrzała na wilczycę.

Fumi

-WEJŚCIE SMOKA-Fumi nie mogła się powstrzymać musiała to krzyknąć. Pobiegła do czekającą na nią Yumi. -Znowu byłaś pierwsza. Już nie będę się z tobą ścigać-oznajmiła.

Rydian

Podniósł się i przywitał.
-Cześć Yumi.- Powiedział. Był zdziwiony widząc ją, ale nie dał tego po sobie poznać. Zobaczył jak Akeli potrząsa łbem i przestała (ja to ujęła) się na nią lampić. Zobaczył inną wilczycę, której nie znał. Stwierdził, że nie grzecznie jest ignorować kogoś obcego.
-Witaj.Jak ci na imię?- Spytał. To ułatwiłoby rozmowę wilkowi.

Akeli

-Ja być Akeli.A ty?-zapytała i spojrzała w niebo.Ta..rzeczywiście ładne.Spojrzała na morze.I na wilczyce-Fumi!-rzucił się na nią.Od razu ją poznała po wejściu smoka.

Yumi

Kiwnęła głową na słowa Akeli po czym spojrzała na samca... - Ymmm... - Zastanowiła się chwilę skąd może ją znać. Nie przypominała sobie ale od czego ma się nos ? - Eragon ! - Krzyknęła i tyle. Sądziła, że jeżeli on powiedział jej imię to nie musi się przedstawić waderze. Spojrzała na Fumi.

Fumi

-Ja? Mam na imię Fumi ale mów mi Fu. A ty nieznajomy mi wilku, jak Cie zwą? -zapytała merdając ogonkiem. Fumi była lekko podekscytowana ponieważ nie znała zbyt wielu wilków.

Rydian

-Eragon.- Odpowiedział krótko. Zdezorientowało go "wejście smoka" Fumi. Obserwował różową wilczycę, jakby pierwszy raz w życiu taką widział, bo tak było. Trochę dziwna sytuacja. Nie odzywał się tylko obserwował co się dzieje.

[Ja już muszę kończyć. Będę rano. Cześć!]

Yumi

Westchnęła. Odsunęła się parę kroków w tył i znowu usiadła, łeb zadarła do góry i wpatrywała się w jedną z jej ulubionych gwiazd. Jedną, niewyróżniającą się nivczym, która według niej świeciła najjaśniej ze wszystkich. Potem wzrok na księżyc... Zaczęła mówić coś cicho pod nosem, dla innych niezrozumiałego albo niesłyszalnego.

Fumi

-Miło Cię poznać.-powiedziała do nowo poznanego wilka. Podeszła do Yu i usiadła koło niej.-Gdzie się tak wpatrujesz i co ty tam mamroczesz pod nosem?-zapytała ze cwaniackim uśmiechem na pyszczku.