Bursztynowe Morze

Alerth

-AA!Już wiem.-powiedziała filozoficznie i się podniosła.Wskoczyła na Zire przygniatając ją do ziemi.-Mam Cię!-powiedziała radośnie i usiadła przytrzymując ją łapką.-Nie uciekniesz-śmiech psychopaty.

Zira

-A o co się założysz, oczywiście że ci ucieknę o patrz.
Zira jednym zwinnym ruchem wstała obróciła się o 180 stopni i skoczyła na śmiejącą się Alerth która wylądowała na brzuchu.
-Ha i kto tu kogo ma.- powiedziała przez śmiech- bła ha ha.

Alerth

-Ni fer..tak si nie bawie.-powiedziała z obrażoną miną.Zwaliła ją z brzucha i usiadła.Spojrzała na Zire niby obrażona.Ale wyglądała jak by miała wybuchnąć śmiechem.

Kadajna

Kadajna przyszła tutaj z ponurą mina. Zobaczyła jakieś dwa nie znajome wilki. Podeszła do nich nie śmiało.
- Hej. - przywitała się, siadając. Dalej obserwowała wilczyce. Pomachała leniwie ogonem, po czym się położyła.

Zira

-Hey Zira jestem. A ty co taka smutna?-Zapytała nieznajomą.
Wilczyca przestała się śmiać.Wstała otrzepała się z drobinek piasku i usiadła i spoglądała z wyczekiwaniem na waderę

Alerth

-Heej!Ja być Alerth.-przedstawiła się i spojrzała na wilczycę.Jeszcze jej nie widziała.Uderzyła ogonem o ziemię.-Wiecie co?Ja sie zmywam.Pa.-powiedziała i odwróciła się.Po chwili nie było już jej widać.

z/t

Zira

Zira czując się tu osamotniona wyruszyła z tej krainy aby znaleźć jakiegoś wilka do pogadania.

Kadajna

- Ja się nazywam Kadajna. Nie jest mi smutno, tylko mam zawsze taka minę, gdy jestem sama. - powiedziała. Machnęła ogonem i spojrzała na Zire.
- Od jak dawna jesteś tutaj? - zapytała z ciekawością, a na jej twarzy znowu pojawił się uśmiech.

Zira

-A ja o dzisiaj jeszcze się trochę nie rozumiem tego ale sobie radze.- Powiedziała a po chwili dodała również z uśmiechem na pysku - Miło mi cię poznać.
Kadajna wyglądała przyjaźnie

Kadajna

- Ciebie też miło poznać. - powiedziała merdając ogonem. Podeszła do niego, po czym weszła. Po paru minutach zauważyła jakieś dwa pływające kształty. Wzięła głęboki oddech i zanurkowała pod wodę. Dostrzegła dwie kolorowe rybki. Podpłynęła kicho do nich. Nagle wyciągła pazury. Ugryzła ryby w ogon, mocno trzymając. Wypłynęła tak szybko jak umiała. Podeszła do Ziry. Wypuściła ryby z pyska. Otrzepała się i usiadła.
W ten sposób zdobyła 10 kości.
- Masz, dam ci 5 kości. - powiedziała podając je.

Zira

Widząc że rozmowa się nie klei. Wstała i wolnym krokiem ruszyła w kierunku pobliskich zarośli aby stamtąd wyruszyć do całkiem innej krainy.

Kadajna

Kadajna otrzepała się jeszcze raz. Wzięła kości i wstała. Na jej twarzy znowu pojawiła się smutna mina. Rozejrzała się po okolicy i powolnym krokiem ruszyła przed siebie. Po chwili znikła z tego miejsca.

Fumi

Fumi obudziły jakieś rozmowy.Wstała kiwnęła główką na przywitanie innym wilkom i powiedziała-Witajcie nieznane mi wilki... Ja nazywam się Fumi. A wy?- Uśmiechnęła się i zaczęła merdać ogonkiem.

Yvette Phanny

Ocknęła się. Było tu teraz tyle nowych wilków... Westchnęła.
- Jestem Yvette Phanne - uśmiechnęła się lekko wiedząc, że wilki nawet tego nie wymówią (chyba), a co dopiero zapamiętają - Ale mówicie mi Phanne lub Phan.
Zamachała delikatnie ogonem spoglądając na Wolfmana. O jaką FlowerSky jej chodziło?
- Co to za FlowerSky? - zapytała Sekai.

Wolfman

- Taka dziewczyna . Ostatnio z nią zerwałem . miałem dość jej wiecznych zachcianek i kpin . Ciągle tylko była głodna i nic poza tym - Powiedział i wykrzywił się na samą myśl o FlowerSky . - Idziemy gdzieś indziej ? Po drodze Ci wszystko opowiem . Może by tak na Wodospad Szeptów ? - Zapytał . Miał nadzieję , że ta się zgodzi .

Yvette Phanny

- Tak... Możemy - odparła z lekkim uśmiechem.
Nagle zdała sobie sprawę, że jej towarzysz zna jej imię, a ona jego nie.
- A ciebie jak zwą? - zapytała wstając i otrzepując się z piasku.

Wolfman

- Jestem Wolfman - Powiedział i wstał . Otrzepał się z piachu i puścił oczko Phan . Machnął łapą aby szła za nim po czym sam zaczął iść w kierunku Wodospadu Szeptów . Odwrócił się aby zobaczyć czy wilczyca idzie za nim .

Yvette Phanny

Kiwnęła lekko głową i zaczęła iść w tym samym kierunku co wilk. Ciągle myślała o tej krainie. Jedynymi osobami, które tutaj spotkała był Wolfman i ta wilczyca.. Chyba Sekai. Podniosła ogon do góry bo zaczęło już ją denerwować to, ze ciągle zbiera na niego odpadki. Wyprzedziła wilka z lekkim uśmiechem. Po chwili zniknęła w cieniu.

Wolfman

Wilk zniknął równocześnie z wilczycą . Obydwoje w cieniu i w tym samym czasie . Czyżby zbieg okoliczności ? Nie nie sądzę . Ta dwójka popędziła nad Wodospad Szeptów .

Kanna

Kanna szczerze mówiąc nie miała tu co robić, więc tylko wstała i kiwnęła łbem Torazowi na pożegnanie. Kruk jej wzbił się do góry, lecąc lekko i bez szelestu. Przyspieszając, wilczyca pobiegła z wiatrem za nim.

z.t