Bursztynowe Morze

Hiretsuna Shinigami

//Ja spadam potem będe//

Wystawiłem pazur i napisałem pod spodem

+
Hatsune Miku

Uśmiechnołem się do niej i liznołem w pyszczek,ciekawiła mnie reakcja wadery
-Wiesz moim zdaniem masz piękne oczy-powiedziałem z uśmiechem i swój ogon zawinołem w jej ogon.

Hatsune

- Piękne, lecz ślepe.. - powiedziała bezuczuciowym tonem. Wyjawiła mu tajemnicę jaką skrywały jej ślepia. Miała jedynie nadzieję, ze Raven nie odrzuci jej za tę wadę. Wciąż się uśmiechała. Wtuliła łeb w sierść na szyi basiora..

Hiretsuna Shinigami

Może i ślepe ale piękne-powiedziałem z uśmiechem do wadery.Liznąłem ją w pyszczek i ubrałem kapelusz po czym poprawiłem go.

Hatsune

Zaśmiała się cicho czując powiew wiatru gdy Raven zakładał na głowę kapelusz. Liznęła go po pyszczku delikatnie.
- A no właśnie.. Ja się tutaj tak bawię a pytanie pozostało.. - powiedziała wesoło nie odrywając łebka od sierści basiora.
- Masz partnerkę? - zapytała rozbawiona i gdyby mogła spojrzałaby w jego oczy, lecz tylko mogła znów go liznąć po nosku..

Hiretsuna Shinigami

Odwzajemniłem liźnięcie-Nie nie mam,a czy ty masz partnera?-spytałem. Poprawiłem kapelusz-Bo wiesz moje bursztynowe ślepia zawsze będą patrzał na ciebie z miłością-powiedziałem z uśmiechem.

Hatsune

- Mam.. - krótka chwila dramaturgii aby znów wesoło dokończyć zdanie. Miku była szczęśliwa jak nigdy dotąd.
- Tylko jeszcze nie wiem czy zgodzi się na ten związek. - zamruczała mu do uszka zdanie po czym słodko się zaśmiała..

Hiretsuna Shinigami

Oczywiście że się zgodzi-także wyszeptałem jej do ucha,poprawiłem kapelusz i liznołem ją w nos.Byłem szczęśliwy,mój ogon machał wte i wewte.

Hatsune

Jej ogon także poruszał się delikatnie zahaczając co jakiś czas o kitę Ravena. Odwzajemniła gest uśmiechając się wesoło.
- No to.. jestem szczęśliwie zakochana.. - przytuliła się do basiora..

Hiretsuna Shinigami

Przytuliłem waderę z uśmiechem,nie myślałem że tak szybko znajdę partnerkę.
Poprawiłem kapelusz i spojżałem jej w oczy.

Hatsune

- Na co masz teraz ochotę? - powiedziała cicho do Ravena nie przestając go tulić. Zachód słońca powoli się kończył i zapadała noc. Ostatnie chwile pięknego widoku, którego Miku zobaczyć nie mogła, lecz nie przeszkadzało jej to, gdyż była tu ze swoim kochanym basiorem..

Seele

Seele powoli przyleciała i zaczęła się rozglądać. "Co my tu mamy?" Pomyślała i postanowiła zrobić niewielki żart.
- Ho ho, Raven znalazłeś partnerkę? Tylko nie mów, że mnie nie poznajesz, my się już gdzieś widzieliśmy.

Hiretsuna Shinigami

Liznołem partnerkę w policzek-Nie wiem a ty?Msz jakiś pomysł?-spytałem Miku.Poprawiłem kapelusz i spojżałem za siebie-Witam cię-powiedziałem z uśmiechem na pysku.

Seele

- Ja też cię witam - powiedziała z uśmiechem, jeśli można było to tak nazwać, a raczej podłym uśmiechem, postanowiła nie być dla nikogo miła. Była w końcu wilkiem Nocy, a nie jakimś innym.

Hiretsuna Shinigami

Spojżałem na Selle,poprawiłem kapelusz a potem wzrok przeniosłem na partnerkę.
Myślałem nad wszystkim,szczeniakami,rodziną,życiem.

Seele

- O czym teraz myślisz? - Spytała się Seele. Była duchem, więc jej hobby było zamęczanie innych wilków. Uśmiechała się delikatnie. Była ciekawa, co on jej odpowie.

Hiretsuna Shinigami

Ja? O niczym-powiedziałem z uśmiechem i błyskiem w lewym oku.Spojżałem na partnerkę i swój ogon zawinolem na jej kicie.

Hatsune

Miała już odpowiedzieć Ravenowi na pytanie, lecz duch przerwał ich rozmowę. Istoty niezmaterializowane były najgorszą rzeczą dla niewidomego wilka. Nie można wyczuć ciepła, zapachu. Mogła tylko domyślić się gdzie duch jest po głosie. Stwierdziła, że wilczyca jest za nimi. Nie odzywając się wtuliła głowę w jego sierść i również złapała kitką jego ogon..

Hiretsuna Shinigami

Uśmiechnołęm się do partnerki-To co idziemy gdzieś?-spytałem z uśmiechem, poprawłem Kapelusz i czekałem na odpowiedź ze strony wadery.

Hatsune

- A gdzie chcesz iść? - zapytała cicho i liznęła partnera po nosku. Nigdy nie sądziła, ze spotka ją miłość. Zawsze była samotna i oddalona od innych istot. Teraz nie była w stanie opisać tego szczęścia z miłości..

Seele

- No no, to wy sobie gadajcie, a ja idę - powiedziała i się podle uśmiechnęła. Była Nocą, niezbyt rozmowna, ale lubiła zabawę. Pamiętała jeszcze szczenięce lata, gdy mogła bawić się zawsze. Teraz była duchem, za zabawę nikt nie mógł jej ukarać. Postanowiła odejść. Oni niech sobie rozmawiają. Po pewnym czasie, już jej tu nie było.