Bursztynowe Morze

KokuRai

Koku przyszła i usiadła z dala od Anabell i Jaela. Wadera chcę się zmienić, ponieważ samica siebie nie lubi. Koku chce być bardziej odważna i nie chce już nigdy więcej płakać. Samica ściągnęła maskę i ją zniszczyła, ponieważ nie chciała już nosić je na mordce, a nie pomyślała o innych sposobach. Teraz było widać jej zielone oczy i bliznę na lewym oku, jednak Koku zakryła to swoją długą grzywą, a futro nabrało innego koloru, jednak zmieni się to jak będzie dorosła.

Monroe

-Hah... Dzieci nigdy mnie nie pociągały. - uśmiechnął się do Jaela.
-Ach, przepraszam... Powinienem rzec n a s t o l a t k i ... - dodał wykrzywiając pysk w szczerym uśmiechu. Łypnął w stronę czarnej wadery. Czy to ich znajoma? 'Parszywe emo...' - rzucił do siebie w myślach. Jeśli wilczyca rzeczywiście była tym, o co Monroe ja podejrzewał mogłoby dojść do sprzeczek, wyzwisk, wulgaryzmów, a może i nawet rękoczynów. Basior zaklął pod nosem i dźwignął się z ziemi. Odszedł nieco od grupki małolatów i przysiadł w cieniu ośnieżonej sosny.

Ines

Usłyszała jakieś szelesty, odwróciła pysk w stronę dobiegającego szelestu, któż to mógł być? Ah.. Koku! Coś zmieniła kolor i nie tylko. Wilczyca uśmiechnęła się pod nosem. -Cześć, Koku!- zawołała do niej i pomachała jej łapą.

Samuerian

Jael skierował wzrok w miejsce, w które patrzyła Anabell i uśmiechnął się szeroko.
- Ach, KokuRai. Witaj. Gdzie się podziała twoja maska zasłaniająca twą piękna twarz? - spytał. - I jakoś inaczej wyglądasz...? Zmieniłaś fryzurę?

KokuRai

Koku gwałtownie odwróciła głowę i zauważyła że Anabell i Jael do niej mówią. - A cześć - krzyknęła wesoło. - Jael moja maska? No... - rzekła myśląc co by tutaj wymyślić. - No zmieniłam się - powiedziała patrząc na śnieg. Koku już nie jest taka jak dawniej. Nie. Nie. Koku już wyleczyła się z czegoś. Ale czego? Tego nie chciała powiedzieć.

Samuerian

- No dobrze. - powiedział Jael. - Nawet fajnie wyglądasz. - wilk odwrócił się w stronę Monroe. - Przedstawię państwa sobie. Oto KokuRai. - wskazał na koleżankę. - A to jest Monroe, który nie jest pedofilem. - tu natomiast wskazał dorosłego wilka.

KokuRai

- Miło mi poznać - powiedziała patrząc na dorosłego samca. - Dzięki Jael za komplement - rzekła uśmiechając się. - Jak tam u was? - zapytała rozglądając się, lecz nie za długo. Koku siedziała czekając na odpowiedź. Koku uśmiechała się, a grzywa zasłaniała jej bardzo jasno-zielone oczy, gdzie na lewym ma czerwoną bliznę.

Ines

-Wiesz co? Sądzę, że nic się nie zmieniło, ale jednak.. jak coś się zmieni to Cię powiadomię.- powiedziała do Koku uśmiechając się szeroko. Miała przeczucie, nie, nie miała, wiedziała, że coś się zmieni tylko zostaje pytanie..co? To tylko los wie, a jaka niespodzianka będzie.

KokuRai

- Naprawdę nic się nie zmieniło? - zapytała zdziwiona. Koku zamachała kilka razy, a przy tym odgarniała śnieg. Na twarzy wadery był namalowany uśmiech. - Co robimy? - zapytała zaciekawiona.

Ines

Co będą robić? Ha! No właśnie, oto jest pytanie. Spojrzała na Jaela. -No Panie mądry, wymyśl coś.- powiedziała zgryźliwie i przyjrzała się dokładniej Koku. -Koku, ty... się zmieniłaś i.. masz bardzo ładny kolor futra.- powiedziała. Tak, to było szczere, płynące z jej malutkiego różowego serduszka xd.

KokuRai

- Dziękuje - powiedziała wesoło przymykając jedno oko. Koku pomachała kilka razy ogonem, a następnie czekała, aż ktoś coś powie, albo zrobi. Koku siedziała i siedziała patrząc na Anabell.

Yuko

Nad morzem zjawiła się Yuko machając ogonem, ciekawe kogo tu spotka, oby nikogo. Stanęła jak wryta. No nie! Znowu trafiła na kogoś, lecz tylko dwie postacie poznała byli to Jael i Anabell. Uśmiechnęła się pod nosem, lecz on zaraz znikł. Podeszła do Anabell. -No cześć An.- spojrzała na drugą wilczycę, a ta to kto? Postanowiła jednak nie zawracać sobie nią głowy.

Monroe

Ten przewrócił oczami na widok nowej wadery. 'Plastik' - pomyślał. Wstał i przemówił do zgromadzonych spokojnym tonem:
-Żegnam was dzieci, na mnie już czas. Pamiętajcie, nie ufajcie starszym panom proponującym wam słodycze. - uśmiechnął się. Nim zdążył się obejrzeć porywisty wiatr zarzucił mu uszy na bok. Ten jednak szybko się otrząsnął i ruszył w swoją stronę.

zt

Samuerian

- Ach! Witamy serdecznie naszą nową koleżankę... Yako... Yuki... Yoo... - zająkał się Jael. Jak też brzmiało imię tej wilczycy? Za wiele było imion podobnych do siebie w tej krainie. Biednemu wilkowi zaczynały się mieszać. Spojrzał błagającym wzrokiem na An. Tylko ona mogła go wywabić z opresji.

KokuRai

Koku spojrzała na nowo przybyłą i rzekła: - Jestem KokuRai. - Wadera nie powinna się witać, ale chciała być miła. - No Jael nie umiesz zapamiętać imienia? - zapytała wesoło i śmiejąc się pod nosem.

Ines

Uśmiechnęła się na widok Yuko i spojrzała na Jaela. -O, Yuko! Hejos!- powiedziała do niej i się uśmiechnęła. No rzeczywiście, Jael był taki biedny, że nie spamiętał tego imienia. Imienia tej wrednej egoistki, którą o dziwo An polubiła.

Yuko

Spojrzała na wilczycę która się właśnie przedstawiła. -Tak więc.. miło mi Cię poznać.. Koku, Jam być jedyna i niepowtarzalna super Yuko!- powiedziała i dumnie uniosła łeb, spojrzała na jąkającego się Jaela, spiorunowała go wzrokiem. Jak on śmiał zapomnieć jej imienia!

Samuerian

- Ach tak! Yuko. Miło... - Jael spojrzał na Anabell. Nie wiedział czy stosunki Yuko i An są już dobre, czy złe. - Miło nam znowu cię widzieć, a jakże! - Ryzyk fizyk. Wilk usiadł i spojrzał na Monroe, który nie jest pedofilem (xd). Musiał być szczęśliwy, że towarzystwo w postaci młodzieży się rozrasta.

KokuRai

- Mi też miło cię poznać. Yyyy. Przepraszam jak ty miałaś na imię? - zapytała uśmiechając się szeroko. Biedna Yuko że miała tak podobne imię to do reszty że często jest mylone. Ach. Koku pomachała kilka razy ogonem dalej się tak uśmiechając.

Yuko

-Yuko skarbie, Yuko. Wiem, że miło. Nawet w to nie wątpiłam, za mną kochanie każdy tęskni i się cieszy, że znów mnie może zobaczyć.- powiedziała i spojrzała na An. -Jael.. czy moje imię jest aż tak trudne do zapamiętania, że się zająknąłeś?- zapytała i znowu w jej oczach pojawił się ten "ogień".