Bursztynowe Morze

Jasmina

- Aaah.... - powiedziała wilczyca i zgrabnie przejechała łapką po swoim nowym, białym futerku. - To tylko dojrzewanie. - oznajmiła z miną znawcy wszystkich procesów biologicznych. - No a zobacz. - dodała i wycelowała w młodszą wilczycę. - Ty też jesteś biała!

Sasori

Smętnym krokom, przeszywającymi się pomiędzy trawami towarzyszyły ciche, gardłowe pomrukiwania na nędzne, nudne życie. O tak, Sasori zdecydowanie nie był dziś w humorze, można by nawet rzec było, że rzadko widziało się go tak zrezygnowanego i o tak podłym nastawieniu.. Długi nienaturalnie ogon wił się niczym zabójczy wąż za Demonicznym. Kierował się byle gdzie, nie zwrócił póki co uwagi na nikogo obecnego w ów miejscu.

Fikis

Wilczyca uśmiechnęła się do Jasminy i poprawiła swą białą grzywkę. Rozejrzała się, a naglę zauważyła jakiegoś nietypowego samca. Czuła od niego coś w rodzaju, demonicznej mocy. Jej ogon zastygł w miejscu, a wzrok przed chwilę go śledził, jednak z lekkim trudem, powróciła nim na nowo poznaną waderę. Znów zaczęła się uśmiechać, jednak jej długaśne coś, było w bez ruchu.

Jasmina

Wilczyca również przeniosła wzrok na samca, obserwując go z zaciekawieniem. Również coś poczuła, jednak nie robiła sobie z tego wiele. W końcu do najinteligentniejszych nie należała, więc coś takiego jak instynkt samozachowawczy w jej mniemaniu się zupełnie 'nie znał'.

Enary

A Enary przez calutki ten czas słuchała rozmowy wilczyc. Jasmina była na tyle duża, by móc z niej zrobić swoją następczynię, więc nie zaszkodzi spróbować.
- Witaj Jasmino, jestem Epona. - powiedziała miłym tonem, jednak dało się w nim wyczuć nutkę wyższości. Miała na pysku wymalowany dumny uśmiech i siedziała z wdziękiem emanując czym? Ponętnością. Od co. Była jak dama, która nie każdego uraczy swym głosem.

Jasmina

Jasmina przeniosła wzrok na wilczycę, która również była biała i uśmiechnęła się szeroko.
- Miło mi panią poznać! - zawołała radośnie, podchodząc bliżej Enary. - Możecie mi mówić Jazz. - dodała, słysząc swoje pełne imię z ust wadery.

Enary

Biała nieco zniżyła wzrok i uśmiechnęła się nieco szerzej.
- Mi również miło cię poznać. - w końcu powiedziała swoim aksamitnym głosem. - Powiedz mi coś o sobie. - powiedziała machając lekko końcówką swojego długiego i puszystego ogona. Nawet miła ta mała... No, może kiedyś przerosnąć własną mistrzynie.

Jasmina

Wilczyca szczerze się zachwyciła - nikt jeszcze bowiem nie zainteresował się jej osobą. A że Jazz była dość naiwna szybko przystąpiła do wypowiedzi:
- Jestem Jasmina, mam brata, siostrę, siostrę, mamę i tatę! Moja siostra jest już dorosła i będzie kiedyś wielkim Magiem, siostra na razie jest mała, a ja jestem średnia. - wdech - Moja mam ma nowego chłopaka, a tata na razie nie wiem gdzie jest, ale chce wrócić do mamy, chociaż ona woli swojego nowego chłopaka. Ja na razie go nie znam, ale kiedyś poznam, bo podobno jest miły. Lubię słodycze i zabawę i słoneczko i lato i jesień też lubię, ale wolę lato, chociaż wiosna też jest fajna, a zima tak samo! - zakończyła, swoją nie do końca poukładaną wypowiedź.

Enary

Biała nawet z uwagą słuchała Jazz. No tak, ją będzie łatwo wyszkolić. Naiwna, wszystko od razu mówi każdemu... Ale Enary to zmieni. Jej słowotok też w końcu się zmieni ale to się okaże.
- Jesteś bardzo miła wiesz? Lubię cię. - powiedziała pochylając łeb tak, by spojrzeć pomarańczowogrzywej w oczy.

Jasmina

Jasmina uśmiechnęła się jeszcze szerzej, o ile w ogóle było to możliwe.
- Naprawdę? Ja też cię lubię, Epono. - powiedziała radośnie, szczęśliwa, że zyskała nową koleżankę. Bo w końcu im więcej znajomych, tym lepiej, czyż nie?

Enary

- Na prawde. - powiedziała spokojnie. To było oczywiste, że młoda ją polubiła. Jeszcze tylko trzeba, by Enary stała się dla niej autorytetem i chciała ją naśladować.
- A co lubisz robić? Masz jakieś hobby? - zapytała kładąc się z gracją na ziemi i założyła jedną łapę na drugą. Wypięła lekko pierś i z dostojnym wyrazem pyska patrzyła na Jasminę.

Jasmina

Wilczyca usiadła na piasku i zamyśliła się.
- Chyba nie. - odpowiedziała. - Lubię robić dużo rzeczy i próbować różnych nowych! - dodała dumnie. W końcu zawsze fajnie jest zabrać się za coś, czego się nigdy nie robiło. Kupa przy tym zabawy.

Enary

En uśmiechnęła się szerzej, nieco nawet wrednie ale było to niemal niezauważalne.
- To może chcesz spróbować nowej rzeczy? - zapytała i pochyliła się by szepnąć - To próbowałaś już kiedyś flirtować z jakimś basiorem? - spojrzała na nią badawczo ale na jej pysku wciąż gościł ten sam uśmiech.

Jasmina

Jasmina spojrzała na waderę nieco zdziwiona.
- N-nie. - odpowiedziała. Właściwie to jeszcze nigdy nie chciała flirtować z żadnym basiorem. Przecież była szczeniakiem, myślała głównie o zabawie. Ale teraz... urosła.

Enary

- Jeśli chcesz nauczę cię jak to skutecznie robić. Będziesz mogła mieć po prostu każdego. - powiedziała tak cicho, by tylko Jazz to usłyszała. Wiedziała co robi i nie raz zdobyła to czego chciała. Pora, by jej nauki poszły w świat. Ale zacznijmy od tej małej.

Jasmina

- Naprawdę? - wadera otworzyła oczy szeroko. - Ale... ale... - zaczęła. Każdego? Brzmiało całkiem nieźle, ale sama nie wiedziała dlaczego. - Ale po co? - spytała spoglądając na Enary nieco zdziwiona.

Enary

En wywróciła oczami.
- Widzisz, bo przyjdzie czas, kiedy zaczną ci się podobać różne basiory. Ale sztuka tkwi w tym, by ich na tyle do siebie przywiązać, by cię wielbili i by zawsze byli do twojej dyspozycji. Coś jak tacy... pomocnicy ale nie tylko. Nadają się też do miłego spędzania czasu. Jeden z moich polował dla mnie podczas kiedy ja spałam sobie i odpoczywałam. Raj na ziemi. - powiedziała spokojnie i uśmiechnęła się figlarnie. - Ale by być na prawdę dobrym, trzeba się uczyć od kogoś perfekcyjnego. Kojarzysz imię Enary? - zapytała unosząc jedną brew ku górze.

Fikis

Fikis słuchała uważnie tej całej rozmowy. Zaciekawiło ją to wszystko. Zamachała swym ogonem uśmiechając się wesoło.
- A mogłaby mnie pani też nauczyć?
Zapytała podchodząc bliżej. No co? Przyda jej się to gdy dorośnie. Będzie często w tedy chodziło na flirt. Chyba.
Uśmiechała się cały czas czekając na odpowiedź Enary.

Jasmina

- Chyba nie. - wilczyca pokręciła głową. Nigdy nie słyszała o kimś o takim imieniu. Mnóstwo basiorów do jej dyspozycji... Właściwie brzmi to całkiem sympatycznie. Spojrzała na Fikis i uśmiechnęła się do niej szeroko. Szykowała się fajna zabawa!

Enary

- Może jak będziesz starsza, dobrze? Teraz jesteś bardzo młodziutka i jeszcze nie czas. Ale kiedy trochę podrośniesz i przyjdziesz, proszę bardzo. - powiedziała czule. Kto by pomyślał, że to wszystko to pic na wodę fotomontaż, ta cała miła Enary.
- Skoro nie słyszałaś, to zdradzę ci sekret. - powiedziała i szepnęła do ucha Jasminy by tylko ona to usłyszała. - Enary to moje prawdziwe imię. Znaczy pierwsze. Mam je dwa ale Enary było zbyt... znane. - odchyliła się znów do poprzedniej pozycji i uśmiechała miło.