Bursztynowe Morze

Shire

Ale on nie chciał. A przyjmowanie decyzji innych wbrew tego, czego sam pragnął nie leżało w jego naturze. Przyjaciele? Tak zaczynali. Jednak Shire nie przyjmie tego z godnością, nie podda się - będzie walczył. W końcu musiał dostać to, co kocha. Nie zważając na niewątpliwego liścia objął Rennę i złożył na jej ustach długi, namiętny pocałunek. Chciała przyjaciół? No, bardzo dobrze. Zobaczymy.

Renna

Spodziewała się tego. Nie chciała jednak go odrzucać. Przynajmniej nie teraz. Zbyt go to zabolało. Odwzajemniła więc jego pocałunek. Tak samo było z Waspem. Próbowała o niego walczyć, tak jak Shire teraz, o nią... Wiedziała, że mu przejdzie. Że po prostu on... potrzebuje czasu.
Tak czy inaczej, całowała go przez chwilę, po czym oparła czoło o jego zacne czółko. Nie wiedziała, co powiedzieć. Przygryzła dolną wargę. Wierzyła, że... dadzą radę. Na pewno nie chciała, aby rozstawali się skłóceni. Lubiła z nim rozmawiać. wierzyła mu.
Problem w tym..

Shire

- Kocham cię, Renn. - powiedział spokojnie, obejmując ją łapami. Zbyt był uczuciowy tego wieczoru. Powinien złamać jej serce, tak jak ona chciała to zrobić jemu. Jednak... No cóż, nie potrafił, chociaż się starał. Mimo to, trzymał Rennę przy sobie, wdychając jej zapach. Nie miał zamiaru się z nikim rozstawać... Nie dziś.

Renna

Nie wiedziała, co powiedzieć. Westchnęła.
- Shire... rozumiem cię - powiedziała spokojnie. Owszem, rozumiała. Wiedziała, że po... rozstaniu trzeba czasem bliskości byłego partnera. Miała tak z Waspem. Eh.
Poklepała go przyjacielsko po plecach. Przygryzła dolną wargę.
- Dasz zapalić? - zaproponowała łagodnie.

Ohme

Rozryczana Ohme w końcu wyszła z ukrycia. Spojrzała wpierw na Renn, później na brata. Zaraz też wtuliła się w jego futro.
- Napewno jesteśmy rodzeństwem! Oboje zostaliśmy porzuceni przez partnerów! Tylko, że ze mną Helios rozmawiać nie chce! Buuu! - lamentowała. Zadużouczućnaraz!

Renna

Westchnęła, jednak, nie odrywała sie od Shire'a.
- Ohme, masz po prostu zajedwabiste wyczucie czasu - mruknęła.
Pocałowała go... chyba ostatni raz. Chyba. Odsunęła się na niedużą odległość. Przygryzła dolną wargę i patrzyła na Shire'a.

Shire

Shire automatycznie otoczył ręką siostrę, gładząc ją delikatnie po głowie.
- Ale ja cię kocham, Renn. I chociaż znalazł się lepszy dla ciebie nigdy nie przestanę. Nawet jeżeli on też ci to mówi to nigdy nie pokocha cię tak mocno ja. - rzekł spokojnie. Cóż w tej kwestii był nieugięty.

Renna

/ Wystraszyłam się tego ava, szczerze mówiąc xd/

Westchnęła ponownie, poczym pokiwała łbem.
- Dobrze. Rozumiem - tyle wymusiła od siebie.
Shire, oj Shire. Musnęła delikatnie jego policzek ustami, od tak. Odsunęła się mało gwałtownie i siedziała spokojnie, otulając przednie łapy ogonem.

Shire

Wygląda jak ćpun, nie? x3

Shire spojrzał uważnie na waderę. No, tak. Jednak wilk nie mógł zostawić tego bez jednoznacznej odpowiedzi. Bez walki
- To koniec? - spytał spokojnie, przenosząc na waderę wzrok, który mówił "jak potwierdzisz, to zniszczysz mi życie, a ja wymorduję całą twoją rodzinę." - rzecz jasna nie był w stanie tego zrobić. To Shire.

Renna

/ Upiór? No nieźle xd /

Westchnęła.
- Na to wygląda - przyznała z ciężkim sercem, odrzucając grzywkę do tyłu.
Starała się ignorować obecnośc Ohme. jakby to mogłoby jej pomóc. Ospokoić. Chociaż tak się nie stanie. Na pewno. Zauważyła zmianę w wygladzie Shire'a.
Widziała kiedyś coś takiego.
Boże. Upiór.

Shire

No c'mon... Nie wygląda aż tak źle. D:

~ Baby, ach te baby... - zafałszowało w głębi jego duszy Coś. Zignorował to.
- Skoro właśnie tego chcesz. Jednak jeżeli cokolwiek pójdzie źle możesz do mnie przyjść. W każdej sprawie. - było to jasne stwierdzenie, że pomimo tego, że był w środku był wściekły nadal pozostawał przyjacielem Renny. ~ Best friends foreeeever!

Renna

Pokiwała głową. Odrzuciła lekko łebek do tyłu i trwała chwilę w zadumie.
- Na czym to ja..- pomyślała.
Upiór, upiór. Krew, krew. Ciekawe, jak to jest. Nie, nie być na stanowisku Upiora, a być tym, z któego ma się krew. Moze to jest przyjemne? Endorfiny i takie sprawy.
Renia, zamknij się.

Shire

~ "Masz problem, zjedz go." - objawiło się w głowie Shire'a. Nie miał jednak zamiaru zjadać Renny, po mimo tej dość ciekawej rady Czegoś.
- Nie jestem sam. - powiedział nagle. Czuł, że musi powiadomić o tym Rennę, jednak nie spodziewał się, że zabrzmi to jak w fundacji TVN. - Coś... On jest we mnie. Żyje we mnie. - dodał.

Renna

- Domyśliłam się, SHire. Poczułam. Znam cię - powiedziała spokojnie, wbijając wzrok w samca. - JEdnakże... widocznie twoje opętanie jest inne. Nie zachowujesz się porywiście, źle. Jesteś taki jak wcześniej, tylko... naznaczony dziwnym piętnem.
Mówiła to opanowanym tonem, oczekując reakcji samca.

Shire

- Nie jestem opętany. - powiedział Shire spokojnie - Sam go wpuściłem. Pozwoliłem mu zamieszkać w moim ciele. Nie wiem, co będzie robił... Ale... - przełknął ślinę, nie umiejąc wypowiedzieć kolejnych słów. - Ale chciałem to zrobić, żeby jakoś naprawić to, co ze mną zrobiłaś. - rzekł w końcu. ~ Ej no weź... - ozwał się nagle Coś - tyle pięknych panienek wokół ciebie, a ty będziesz truł sobie łeb jakąś ponurą waderką, która cię tak potraktowała? Ale wiesz, ładnie pachnie... Zjadłbym ją. - Shire ponownie zignorował Coś i jego niezawodne rady.

Renna

- Na pewno naprawi - powiedziała, spoglądając kątem oka na Ohme.
Ahaś. Dobrze. Przeczesała grzywkę palcyma i westchnęła ciężko. Miała nadzieję, że tak będzie. Wymusiła u siebie uśmiech, blady, delikatny. Może Shire znajdzie kogoś. Kogoś, który będzie w stanie go nie zranić.

Shire

Shire na razie o tym nie myślał. Któż miałby mu zastąpić miłość jego życia, która to potraktowała go jak gówieno... Zobaczymy. ~ Przestań zaprzątać sobie głowę tą panną i daj mi z nią porozmawiać. - powiedziało Coś. Shire nieco się zdziwił, jednak rzekł do Renny:
- On chce z tobą porozmawiać.

Renna

Uniosła jedną brew, nie wiedząc zbytnio, co odpowiedzieć.
- To... - zaczęła, myśląc. - Pozwól mu. I ja chętnie z nim porozmawiam
Zabawnie to moze wyglądać ,, hej, upiorze, Co tam? Jak sie nazywasz? Jestem Renna, wiesz już od Shire'a. U mnie wporzo "
Opanowała uśmiech i wbiła wzrok w samca.

Shire

Wreszcie, wreszcie ma możliwość przecięcia władzy nad tym ciałem, które przyszło mu zamieszkiwać...
- Witaj. - powiedział Shire, niezmiennym głosem. Jednak to było Coś, a nie Shire. - Jestem Czymś, a tobie na imię Renna, prawda? Dziękuję ci za zniszczenie Shire'a dostatecznie mocno, żebym mógł namówić go na wprowadzenie się. - powiedział, po czym zaśmiał się głośno. Ach... Jak miło siedzieć w nowym, cielesnym nosicielu.

Renna

- Nie ma za co, Coś - mruknęła, odgarniając grzywkę z oczu. - Powiedz mi, mój drogiu Cosiu... Nie masz zamiaru go całkowicie przejąć, rozumiem ? - spytała spokojnie - Chyba dobrze jest dzielić jedno ciało, hm?
Zamiatała teraz drobne ziarenka piasku ogonem.