Bursztynowe Morze

Salome

Powolnym, nie śpiesznym krokiem, na plażę weszła Salome. (zdanie było nie gramatyczne) Kątem oka dostrzegła Morte i ruszyła w jej stronę. Puściła do niej oczko (zmieniłam ze względu na powtórzenie i dziwne brzmienie frazy) i usiadła koło niej. Było ciepło, więc nie musiała otulać się swoim puszystym ogonem. (kolejne zdanie było niegramatyczne) Wracając więc do Salome i Morte (jeszcze raz niegramatyczie) – samica powiedziała: (jeżeli obok niej usiadła, to jak miała usiąść po raz drugi?)
- Po drodze musiałam coś jeszcze załatwić. Nie wnikaj lepiej co... (niegramatycznie, again) -
Obejrzała się za siebie, czując na sobie czyjś wzrok. Nikogo jednak za nią nie było, toteż najwyraźniej jedynie jej się zdawało. (to już było kompletnie bez sensu)

+Nois: Piszesz coraz lepiej, ale jeśli mogę coś poradzić - przykładaj się bardziej i pomyśl czy zdanie ma sens.

Morte

Morte nawet to nie interesowało, co Salome mogła sobie załatwiać. Nie jej sprawa.
- Jakoś nie widzę tutaj żadnych wilczków i w ogóle. Kogo postraszyć? - Wymamrotała, rozglądając się dookoła i szukając wzrokiem jakiejś ofiary. Nie, żadnej na razie nie zauważyła, bardzo przykre.

Brak weny. x.x

Salome

Wilczyca smutno popatrzyła dookoła. Niestety, Morte miała rację. Nikogo nie było, komu mogłyby uprzykrzyć życie lub zmarnować dzień. A szkoda! Ale w każdej chwili mogłyby pójść gdzieś indziej. Ale męczące jest takie chodzenie w tę i we w tę.
- Szkoda... Nie wiadomo kogo pomęczyć... - Powiedziała smutno i spuściła wzrok. Teraz myślami była gdzie indziej. Ciekawe jak to byłoby być Demonem. Ciekawe czy da się jakoś "zarazić"? Salome była by chętna!

Morte

Oczy wadery błysnęły na mocny czerwony. To było u niej naturalne, gdy to Edith brała górę nad Morte. Wadera przyglądała się przez jakiś czas Salome.
- Coś Cię dręczy? Masz jakieś pytania? - Zapytała nieco obojętnie. Demoniczna zamknęła ślepia, poprawiając jednocześnie niezgrabnym ruchem czapkę. Nuda, więc warto o czymś porozmawiać, czymkolwiek.

Salome

Samica odetchnęła głęboko i powiedziała:
- To trochę głupie, ale... po prostu... jesteś Demonem, prawda? A jak jesteś tą wspaniałą istotą to wiesz może czy możesz mnie jakoś "zarazić"? Żebym była także Demonem? A jak nie możesz, to może wiesz jak mogę się stać.. Demonem.. -
Po tej wyczerpującej wypowiedzi, wadera ponownie odetchnęła z ulgą. W końcu to powiedziała!

Morte

- "Zarazić" się z pewnością nie da. Demon ma jednego nosiciela, do końca swoich dni. Nabyć? Zależy. To Demon musi Ciebie "przywołać". Akurat Morte to przywołała głupia ciekawość, ewentualnie moja matka, nie ja. Ale jednak się powiązałyśmy. Z tym jest różnie. - Powiedziała, wpatrując się gdzieś przed siebie, z nikłym uśmieszkiem. No fakt, gdyby Tropicielka nie przyszła do tego zamku, zwabiona swoją ciekawością, to pewnie nigdy by się nie spotkały.

Salome

Samica pokręciła zrezygnowana głową.
- A wiesz może gdzie ja mogłabym spotkać Demona? Który chciałby mnie przywołać? - zapytała wiedząc, że Morte na pewno odpowie: "Nie". Bardzo chciała zostać Demonem, Upiorem bądź Wampirem. Ale szczęście jej nie sprzyjało.
/brak weny/

Morte

- Nie mam pojęcia. Gdybyś była gotowa na to, zapewne jakiś Cię przywoła. - Wyrwała, wybudzając się z dziwnego transu. Uśmiechnęła się nieco tajemniczo, ale już po chwili spoważniała. Oh, Morte... A raczej: Oh, Edith... Taka skomplikowana wilczyca z ciebie, że szok.

Salome

Nie chciała się narzucać, ale jednak powiedziała:
- A po czym poznać, że jestem gotowa? Bo ja sądzę, że jestem. Ale jak to poznać? -
Chciała dostać dobrą odpowiedź. Najlepiej wyczerpującą.
- Pomożesz mi spotkać Demona? - dopytała dobitnie.

Morte

- Teoretycznie to ja dokładnie nie wiem. On sam powinien Cię przywołać i to zapewne w najmniej spodziewanym momencie. Ciężko to wszystko stwierdzić, bo Demon to skomplikowana "rzecz". - Wymamrotała. Edith westchnęła ciężko i zaczęła o czymś gadać w podświadomości Morte, ta jednak to olewała.
- Nie wiem nawet w jaki sposób można by to uczynić, więc ciężko by było. - Powiedziała, przechylając łeb na bok. Ciężko to chyba nawet mało powiedziane.

Salome

Wadera spodziewała się takiej odpowiedzi. Ale nie miała Morte za złe. Przecież to nie ona decydowała czy duch odwiedzi Salome, czy nie.
- A ciebie w jakim wieku i w jakich okolicznościach opętał Demon? - zapytała po chwili milczenia. Wiedziała, że Morte chętnie o tym rozmawia, jak widać nie przeszkadzało jej towarzystwo "zwykłej" wilczycy.

Morte

Pytanie do Morte, Edith weź idź sobie...
- Konkretnie to nie pamiętam w jakim wieku. Zwyczajnie jako dorosła wilczyca. - Zaczęła swą krótką opowieść. Kurcze, ona jest już taka stara! Niedługo już dyszka na karku będzie, szok.
- Po prostu poszłam zwiedzać tereny, które znajdują się daleko od krainy. Zobaczyłam zamek. Nie weszłabym do niego, gdyby nie fakt, że zaraz miała rozpętać się burza. Cała siedziba była otoczona mgłą, ale nie zwykłą. Czerwoną. Więc weszłam do środka, zaczęłam błądzić i oglądać jakieś antyki. Później zobaczyłam dziwne ludzkie dziecko, które zasłaniało ręką jedno ze swoich oczu. Jak się później okazało, nie miała go. Zwykły oczodół. Zaczęłam coś do niej mówić i mówić... Tutaj nie pamiętam przebiegu wydarzeń. Znalazłam się w piwnicy pełnej zakrytymi obrazami. No i nagle zjawił się duch, ludzki duch. Była to matka owej dziewczynki, którą spotkałam wcześniej. Ale mniejsza... Duch dał mi zadanie do wykonania. Miałam odpowiedzieć na trzy pytania, wnioskując to z obrazów, jeżeli bym się pomyliła, straciłabym życie. Nie pamiętam wszystkich pytań... Jedno dotyczyło jej imienia, drugie tego kto tą dziewczynkę uśmiercił, a trzecie... Nie pamiętam go. Jednak udało mi się odpowiedzieć na wszystkie. Ale cóż... Dusza dała mi mały podarunek... Mianowicie Edith. I to właśnie Edith była tą dziewczynką bez oka, zamordowaną przez swoją własną matkę. To ona była jej córką. Później straciłam przytomność i obudziłam się na jakieś łące. Zamku nie było. Pozostał mi tylko dziwny znak na tylnej łapie i Demon. - Powiedziała z niesmakiem. To wszystko było takie dziwne, na prawdę dziwne...

Salome

/ Jesteś MG to może zorganizujesz mi taką podróż do jakiegoś zamku lub jaskini? Chętnie wezmę w niej udział *u*/
Samica słuchała z szeroko otwartymi oczami. Naprawdę niesamowita historia. Salome chciałabym także coś takiego przeżyć. Ale to pewnie kiedyś. Lub wcale. Ale bądźmy dobrej myśli. Salome na pewno kiedyś spotka Demona! A co najważniejsze, na pewno stanie się... Demonem! Tak... Nasza stara, kochana Salome. Zawsze pewna siebie.

Morte

Trzeba mieć zgodę od Administratorów.

Wadera przejechała swymi nader wielkimi szponami po ziemi. Tak, Demony miały dobrze. Życie było sielanką, ale nie zawsze.
Przyglądała się przez jakiś czas swoim pazurom i uśmiechała nikle. Przez te głupie węże miała dodatkowo tak potężną moc, super. Tylko szkoda, że nie miała jeszcze okazji wypróbować jej na wilku. Oczywiście, że na zwierzynie już używała paraliżu, ale na kimś tej samej razy jeszcze nigdy. Przykre, bardzo przykre.

Salome

/ A załatwisz mi taką zgodę? ^^ /
A bycie zwykłym wilkiem to istna tortura. Gdyby Salome była Demonem, to wszyscy mieliby do niej respekt. Pewnie Morte ma o niebo lepiej niż ona. Dlaczego Salome urodziła się "zwykłym" wilkiem? Dlaczego?!
- Co robimy? - zapytała, chcąc jakoś rozruszać obie wilczyce.

Morte

Samemu trzeba zapytać, niestety. ;)

- Tak właściwie, to nie mam zielonego pojęcia. Nudno tu. - Burknęła i przechyliła się do tyłu, tym samym lądując na grzbiecie w piachu. Ziewnęła głośno i zamknęła ślepia. O jak dobrze.
- To miejsce jakieś opustoszałe... Lepiej by było, gdyby więcej wilków się tu znajdywało. Klapa. Nie ma kogo denerwować. - Dodała, naciągając czapkę na ślepia. No niestety, ale świeciło tutaj pustkami.

Salome

/ A wiesz, może kiedy będzie któryś dostępny z adminów? /
Spojrzała na leżącą wilczycę i legła koło niej Jej ogon mimowolnie ruszał się "zadowolony". Czasami miał własne życie. Salome kochała wszystko co jest "inne". Demony, Upiory, Wampiry. To było jej "hobby". Nie brzydziła się takimi "wilkami". Dla niej to było najnormalniejsze na świecie. Jakby Salome miała w sobie Demona to ciekawe czy ta zabłąkana dusza była samcem czy samicą. xD

Morte

Trzeba do nieobecności popatrzyć. :| Poza tym, Kalina często wchodzi. Viy też. :)

Wilczycy się trochę zdrzemnęła, ale to była na prawdę krótka drzemka. Kiedy się przebudziła, rozglądnęła się dookoła i westchnęła ciężko.
- No i co teraz robimy? - Zapytała obojętnie, przekręcając łepetynę w stronę morza. Było przeciętne, nie piękne.

Salome

Wadera wstała jak poparzona i powiedziała:
- To chodźmy gdzieś gdzie szczeniaki hasają wolno i zakochane pary chodzą "za łapki". Bleee... -
Nie lubiła pokazywania czułych sobie uczuć. Ani miłości. Wilczyca widocznie skrzywiła się z niesmakiem. Pokazała wymownie język i na jej pysk wpełzł grymas.
- To gdzie idziemy? Teraz ty coś wymyśl. -dodała pod koniec.

Morte

Wstała bez słowa, otrzepała się z piachu a następnie ruszyła wolnym krokiem przed siebie.
- Drzewo Nadziei w Dolinie Marzeń. - Wymamrotała nie zatrzymując się. Już po chwili nie było jej tu, a na znak, że jednak odwiedziła to miejsce pozostały jej dziwne ślady w podłożu. Mocno wybite, a najwyraźniejsze były długie szpony.
Szła tak przed siebie, nucąc jakąś piosence. Zapewne Pain, którą na prawdę lubiła. Ale cicho sza, to nie jest istotne co ona lubi.

zt. (Zapraszam)