Falochrony.

Taharaki

Spojrzał na nią spod przymkniętych nieco powiek.
- Brzmi kusząco, jednak muszę odmówić. Honor nie pozwoliłby mi rozgromić kobiety, a odpuszczać nigdy nie mam w zwyczaju. - ton nader poważny spowodował, iż basior uzyskał zupełnie odwrotny rezultat: zamiast poważnym był komicznym. Roześmiał się serdecznie, przebierając z wolna łapami, krajając niespokojne, nieco spiętrzone wody morza.

Aela

A Aela dalej tu siedziała i nasłuchiwała rozmowy. Już było nudno...- Halo, ja tu jestem!- krzyknęła i pomachała łapami zaraz przed twarzą ojca. Po prostu chciała zwrócić za siebie uwagę.

Taharaki

A on spojrzał na córkę.
- Ależ oczywiście, królewno. Widzę, że jesteś, chodź do nas, woda jest naprawdę całkiem przyjemna. - zachęcił, rozchlapując wodę w kierunku Aeli.

Carly

Carls rowniez sie rozesmiala. Po chwili uslyszala glos Aeli. W istocie, zapomniala o niej. Jednakze, tak czy tak, odpowiedziala Tahiemu. - Juz teraz ludzisz sie ze wygrasz? A masz! - rzekla z udawanym oburzeniem i uderzyla mocno lapami o tafle, ochlapujac wielka fala swego przyjaciela. Po chwili rozesmiala sie po raz wtory.

Taharaki

A Taharaki uśmiechnął się ciepło, choć czuł, jak woda spływa po jego grzywce, potem między oczyma. Łapą przerzucił swą smoliście czarną grzywkę na prawy bok.
- nie łudzę. Ja tylko obiecuję. - powiedział, rozkładając barki na znak bezradności.

Aela

-Nom, wreście.- Oznajmiła. Och foszek, ale Aela nie miała się o co obrażać. Podeszła do brzegu i spojrzała na swoje odbicie w wodzie. Kiedy ostatnio tak się wgapiała, była... zupełnie inna, teraz jest dojrzalsza, ale nie psychicznie...

Taharaki

I Taharaki zauważył, jak szybko jego brzdące rosną. Już nie powinien jej nazywać "księżniczką", nie wypada, przynosi jej jedynie wstyd. Westchnął, wpatrując się z uśmeichem w córkę.
- A co u matki? - zapytał, nieco niby od niechcenia.

Carly

Za to skrzydlata wystawila mu figlarnie jezyk, machnawszy ogonem w wodzie krotko. Po chwili cos jej wpadlo do glowy. Rozlozyla swe duze, szkarlatne skrzydla i z potega uderzyla nimi o wode, a wowczas gigantyczna fala nawiedzila samca. Wilczyca rozesmiala sie triumfujaco.

Taharaki

A ten, niesiony przez istne prawie-tsunami, chwycił wielki kawał kory, unoszący się na wodzie, wskoczył nań i począł, niczym urodzony surfer, śmigać po fali, z radosnym śmiechem. Rechotał tak bardzo, iż równowagę utrzymywał z niemałym trudem.

Aela

-U mamy? Nie widziałam się z nią.- Oznajmiła, tak, prawda, dawno swojej matki nie widziała, i także swoje rodzeństwo. By lepiej widzieć pysk taty, oparła się przednimi łapami o jego ciało.

Taharaki

Zeskoczył ze swej prowizorycznej deski. Spojrzał na Aelę.
- Znaczy, że tylko Ty cieszysz się życiem?- zapytał, przyglądając się swojej księżniczce badawczo. Spojrzenie jego przepełnione było troską. On bowiem też dawno nie wiedział nikogo z rodziny. Czy byli cali?

Aela

-Tylko ja? Nie wiem. Z Ahirą, Lautem i Gallardo też ostatnio się nie widziałam.- Jej uśmiech ponownie zbladł, widząc zaniepokojenie ojca. -A dlaczego jesteś tu z Carly a nie z mamą.- Czysta ciekawość.

Carly

- Widzialam ostatnio Gallarda. Jest juz dorosly, wiesz? - rzekla do tatuska, przypominajac sobie ich spotkanie na Polanie Deszczu - Jakis czas temu widzialam tez Ahire - dodala. Czyli wychodzi na to, ze nie widziala jeszcze tylko Lauta.

Taharaki

Uśmiechnął się smutno.
- Czyli wiesz o moich maleee... o moim potomstwie więcej, aniżeli ja. - rzekł spokojnie, wychodząc na brzeg. Otrzepał się, po czym spojrzał na córkę.
- Jesteś już całkiem duża, powinnaś więc spokojnie zrozumieć. Po prostu ostatnio nie potrafimy się z mamą dogadać. Ale to już nasze... kłopociki. Ale takie malutkie, nie musisz się obawiać. - wyjaśnił spokojnie, patrząc ciepło na Aelę. Z dnia na dzień byla coraz śliczniejszą, młodą i inteligentną waderą. był z niej dumny.

Aela

Poukładał to sobie wszystko w swojej małej główce. Chodź czy dobrze? Ehm... ma na to jeszcze czas by zrozumieć. Mała odgarnęła grzywkę z oczu, by spojrzeć ojcu w oczy. Czy nie kłamie? Chodź jej wzrok był pełen podejrzeń. Nie miała pojęcia. -Taa, malutkie.

Carly

Skrzydlata w milczeniu sluchala rozmowy Taharakiego z Aela. Niezbyt chciala sie w to wtracac, to ich rodzinne sprawy, choc mimochodem byla w to troszeczke zamieszana. Wyszla na brzeg za wilkiem i optelepala sie, a nastepnie usiadla spokojnie na piasku.

Taharaki

- nie martw się. - powiedział kojąco do córki, podchodząc do niej bliżej. Chciał ją przytulić, jednak w ostatniej chwili się powstrzymał... Przecież ona nie musiała sobie tego życzyć. Uśmiechnął się więc do niej ciepło.
- Wszystko będzie dobrze, skarbie. - zapewnił.

Crusoo

Aela

Za to ona przydusiła go mocno do siebie. A jeszcze niedawno była zaledwie taka, jak Jego łapa. Rosła bardzo szybko, szybciej, niż ktokolwiek mógł się spodziewać. -A-ale ja się wcale nie boję- bąknęła.

Carly

Szkarlatnofutra usmiechnela sie pod nosem, otulajac puszystym ogonem tylne lapy. Jej dzieci juz latem beda dorosle, niestety. Pojda w swiat, przed siebie, swoja sciezka. A ona i Wasp.. Przyjdzie czas, gdy zostana babcia i dziadkiem. A nawet moze i za niedlugi czas? W koncu, Amija ma juz partnera..