Falochrony.

Lea

- Ach, myślisz więc, że to o talent chodziło? - spytała wilczyca, nim zdążyła się ugryzć w język. No cóż tu uczynić, skoro Lea najpierw mówi, potem myśli i jakoś nie potrafi przekonać swego umysłu, że powinno być właśnie na odwrót?

Wasp

- Nie mam pojęcia, o co chodziło - odrzekł. Po części była to prawda, bo umysł Waspa zaraz zinterpretował zarówno pocałunek, jak i słowa Lei w najbardziej odpowiadający mu sposób, czyli pogłębiając w nadziei, że Waspuś jej się spodobał. A przecież mogło chodzić o coś zupełnie innego, prawda? - Musiałbym się zastanowić... aż szkoda, że dajesz mi tak mało tego typu zagadek.

Lea

- No więc możesz się zastanawiać, kto wie... Może nawet uda ci się zgadnąć. - powiedziała wilczyca opanowawszy zakłopotanie. No cóż, tyle razu jej się w życiu nie udało, że może chociaż raz coś wyjdzie na dobre. Ktoś w końcu musi ją grzac w zimowe dni.

Wasp

- I myślisz, że taka jedna enigmatyczna wskazówka mi wystarczy? Chyba przeceniasz intelekt Waspusia - powiedział. - Przydałaby mi się jeszcze jedna taka wskazówka. Pozwól więc, że ją sobie teraz wezmę.
Powiedziawszy to, pocałował Leę w pyszczek.

Lea

Lea nie zdążyła odpowiedzieć, jednak pewnie i tak nie miałaby pomysłu, co rzec w jakiej sytuacji. Gest wilka bardzo jej się spodobał, więc delikatnie odwzajemniła pocałunek.
- Czy tyle wskazówek wystarczy? - zapytała z ledwie dostrzegalnym uśmiechem na pyszczku.

Wasp

Odwzajemnił uśmiech, z tą różnicą ten na jego kufie był dobrze dostrzegalny, dużo szerszy.
- Hm... myślę, że tak - odpowiedział, choć miał ogromną ochotę wyłudzić jeszcze parę takich przyjemnych "wskazówek".

Lea

Wilczyca nie przestając sie uśmiechać zbliżyła nieco do wilka, chcąc nieco się ogrzać, bowiem słoneczko już zaszło, tym samym temperatura powietrza zmalała. No, a w dodatku wolała mieć Waspa obok siebie, w razie gdyby się na przykład rozmyślił.

Wasp

Wasp wyprostował skrzydło i otulił nim Leę, jak to miał w zwyczaju robić. Łapą zaczął bawić się kosmykiem długich, ciemnych włosów wilczycy. Ot, miał ochotę sobie jej włosami trochę pokręcić.

Lea

Pod skrzydłem wilka od razu zrobiło jej się lepiej. Lea wtuliła sie w furto Waspa, pozwalając mu bawić się jej włosami. Dawno nie czuła się tak dobrze, dawno nie miała przy sobie nikogo blisliego, kto zechciałby ją ogrzać. Aż do teraz.

Wasp

Wasp, wygładziwszy jeden z wcześniej przez niego potarganych kosmyków włosów, łapką począł gładzić Leę po głowie. Przedziwne uczucie być przy niej tak blisko... zupełnie zapomniał, jak to jest. Tak długo sam snuł się po świecie.

Lea

A ona? Całkiem odpłynęła. Była teraz daleko stąd, zaś z drugiej strony wciąż cieszyła się obecnością Waspa, tym że jest tak blisko,że czuje jego ciepło i miękkość jego futra. Nie chciała przerywać tak miłej chwili. Bardziej jeszcze wtuliła się w wilka i ponownie złożyła na jego pysku pocałunek.

Wasp

Wasp wciąż tulił do siebie Leę i gładził ją po włosach. Odwzajemniwszy pocałunek, delikatnie oparł pysk o jej łebek i przymknął oczy. Nie chciał przerywać ten spokojnej pięknej chwili, chciał, by trwała jak najdłużej. By jak najdłużej cieszyli się nią razem, w milczeniu, tuląc się do siebie.

Lea

Lea nie chciała nic mówić, ponieważ wiedziała, że i tak nie będzie umiała dopasować żadnych odpowiednich słów do tej sytuacji. Po prostu siedziała wtulona w futro swojego Waspa i zastanawiała się, kiedy ostatni raz czuła się taka szczęśliwa. A żeby do końca zajechało melodramatem, to westchnęła jeszcze z zadowoleniem.

Wasp

Plaża, łagodnie kołyszące się morskie fale, delikatny wietrzyk i oni stojący w samym środku tego uroczego obrazka, przytuleni... rzeczywiście, widoczek jak z romantycznej opowieści albo, nie daj Boże, serialu. Jednakże Waspusiowi fakt ten nie przeszkadzał i wilk wciąż cieszył się bliskością Lei. Pocałował ją w łebek, nie tracąc ciepłego uśmiechu.

Lea

Powoli zaczynało się tutaj robić nudno, w związku z czym nie wiem za bardzo, cóż to mogę napisać... Lea uśmiechnęła się i przymknęła oczy, wpatrując się w łagodne fale uderzające o brzeg. Tak ciepło było jej w objęciach wilka, czuła się niczym owinięta w koc termiczny. Szczęśliwie Wasp był Waspem, a nie kocem termicznym, co Lei bynajmniej nie przeszkadzało. Wręcz przeciwnie, bowiem koce termiczne nie mają uczuć.

Wasp

Przerwanie tej uroczej chwili wcale nie należało do najprostszych decyzji, ale Wasp stwierdził w końcu, że dość tego siedzenia na tyłku. Wypuściwszy Leę z objęć, zapytał z uśmiechem:
- Mieliśmy się chyba przespacerować, hm?

Lea

Lea rozprostowała łapy, przeciągając się.
- Faktycznie, chyba padła taka propozycja. - powiedziała z uśmiechem zerkając na Waspa. Wizja spacerku wzdłuż plaży tylko we dwoje wydawała jej się bardzo kusząca. - Chodźmy. - dodała, po czym wolnym krokiem ruszyła przed siebie.

Wasp

Wasp ruszył razem z Leą, dotrzymując jej tempa. Z pyska nie znikał mu delikatny, acz radosny uśmiech. Tak swoją drogą, skrzydlaty już od dawna nie uśmiechał się tak długo i tak szczerze jak dziś.

Wybacz, że piszę takie pierdoły, ale w ostatnio jestem zmęczona i przez to zupełnie wyprana z pomysłów x.x

Elena

El musiała czym prędzej znaleźć Waspa i inne wilki, które mogłyby wziąć udział w zajęciach jako wykładowcy, dlatego gdy go znalazła w towarzystwie Lei od razu doń podbiegła.
- Witajcie przyjaciele. Wybaczcie, że zakłócam wam czas, ale mam do was obojga prośbę. - zaczęła rzeczowym tonem - Widzicie, chodzi o zajęcia dla bezrangowych wilków. W planie przewidujemy wykładowców o określonych rangach, którzy przeprowadziliby kilka zajęć i zainteresowali wcześniej wspomniane wilki pełnieniem tych rang. Chciałam prosić was oboje, byście takimi wykładowcami zostali. - wyjaśniła spokojnym już tonem bo wierzyła, że przyjaciele się zgodzą i pomogą.

Wasp

Dlaczego Elena musiała przyłazić zawsze wtedy, kiedy absolutnie nie powinna? Odkąd tylko pojawiła się w krainie, przybywała do niego z jakąś "ważną sprawą" zawsze wtedy, kiedy Wasp nie chciał, by mu przeszkadzano.
- Wykładowcą? W porządku - odrzekł tylko, jednocześnie w myśli przysięgając sobie, że gdy tylko nadarzy się okazja, sam wparuje gdzieś, gdzie Elcia będzie świetnie się bawić ze swoim demonem.