Falochrony.

Sasori

Pociągnął ją mocno do siebie, aż mimowolnie znalazła się 'wtulona' w jego ciało. Zawinął ogon wokół jej tali. Nagle wystawił jęzor jeszcze raz i polizał Renie gwałtownie, acz przeciągle po nosie. Po chwili zaśmiał się cwaniacko.
-Zgadnij co jadłem.. - mruknął.

Shaeera

Sha nie wiedziała co się dzieje, ponieważ zamyśliła się. Jej dziwaczne skrzydła poruszyły się tak samo jak długi ogon. Smoczątko rozejrzało się, a następnie smoczyca zaczęła zgrabnie wychodzić. Po chwili przyśpieszyła, a następnie jak najszybciej wybiegła.

zt.

Ines

-To znaczy... są wolni..- mruknęła i się podniosła. Skierowała się w stronę Jaela. Gdy stanęła na przeciw niego zmarszczyła lekko nosek. -Jaaaaael! Co zrobiłeś, że podpadłeś Sasoriemu? Odwaliło Ci?!- lekko podniosła na niego głos i machnęła ogonem. Wypuściła powietrze z płuc. -Kiedyś się w większe tarapaty wpakujesz, więc lepiej uważaj. Martwiłam się byłam przygotowana na to, że coś ci się stanie..- dodała szeptem. Na co ona go w ogóle pouczała? Gdyby coś mu się stało to by miał po śmierci żal do siebie.... a ona by się z tego cieszyła.

Dante de Cossa

Więc co dalej będą robić? Siedzieć i czekać, aż demon się wygada. Zmarszczył brwi. To była Renna, jeszcze ją pamiętał. Przy okazji pomyślał, gdzie może znajdować się Seth i Chemo. Dawno ich nie widział, a to nie często się zdarzało. Ominęło ich tyle dobrej zabawy! No ale cóż mógł zrobić?

KokuRai

Koku znów przyszła w swe ulubione miejsce, a następnie rozejrzała się. Znów ten demon. Wadera podeszła do Schatta i spojrzała na demona. Koku była bardzo podobna, a no nie aż tak, ale była podobna do pewnej wadery. Przekonała się o tym niedawno. Koku była podobna do pewnej Kaji Meyit, która była magiem. Samica nie siadała. Wadera stała tak patrząc na demona.

Dante de Cossa

- Cześć, Koku - powiedział cicho Schatt. Nie chciał przeszkadzać demonowi w jego spokojnej pogawędce. Przynajmniej przez chwilę mieli spokój. Koku dość często ostatnio pojawiała się i znikała. Czyżby to było jej ulubione miejsce? Możliwe. W ciągu ostatnich kilku dni widział ją kilka razy.

KokuRai

Koku usiadła, a następnie uśmiechnęła się i zamachała ogonem. Spojrzała na Schatta, a następnie na demona, lecz już bez uśmiechu. Wadera spojrzała na Renne. Miała dość tego demona. Nie obchodziło jej to że może jej coś zrobić. - Mam ciebie dość Demonie. Zostaw ich w spokoju i zmiataj stąd - krzyknęła złośliwie do niego. Miała naprawdę dość jego zabaw.

Shinra

Powolnym krokiem, cicho i spokojnie przyszła tu Shinra, nie spodziewając się, że może wpaść w kłopoty. Nawet nie zauważyła tej mgły. Dopiero, gdy znalazła się obok Schatta, wróciła do rzeczywistości. Był... inny. Zauważyła to od razu. kiwnęła mu głową, a po chwili przeszła wzrokiem po ziemi. Oczy zatrzymała na czarnym wilku. Nerwowo rozglądnęła się dookoła. Wszyscy byli poddenerwowani. Czyżby wpakowała się w kłopoty? Kolejne problemy... NIE!!!

Renna

Widząc, gdzie teraz, hm, znajduje, zmarszczyła brwi. Słysząc pytanie, zastanowiła się i zmarszczyła nos.
- Może, może... Poddaję się. Sól Jeść sól 0. , może...jakieś chemikalia? - strzelała na ślepo.
Nie miała pojęcia, co on mógł jeść. Wilki? Sól? Chemię? Zerknęła gniewnie na KokuRai. Zaśmiała się złośliwie. Koku się wkurzyła? Na demona? O, o, o. Będzie miała kłopoty. A czemu? W końcu Sasori jest jaki jest. Ziewnęła, ukazując, za jak nudną uznała wypowiedź KokuRai.

Samuerian

Jael spojrzał na Anebell.
- Droga moja, Anabello. - rzekł z uśmiechem. Czyżby się o niego martwiła? Wilkowi zrobiło się jakoś tak ciepło na sercu. Wydawało mu się, że An nie obchodzi nikt inny poza nią właśnie, a tu co? - Ja nic złego nie zrobiłem. Po prostu pan... jak powiedziałaś Sasori postanowił zapewnić mi rozrywkę, którą było podziwianie krainy z lotu ptaka.

Ines

Przytuliła Jaela. -No zgoda, zgoda.. ale proszę.. następnym razem uważaj... obiecasz?- poprosiła i wypuściła Jaela z uścisku siadając przed nim. Patrzyła na niego spod okularków wlepiając w niego jasno zielone oczy. -Jael.. wiesz co? Nie.. wybaczyłabym sobie gdyby.. coś ci się stało... - znowu szept, tak aby tylko on słyszał. Niby taka.. egoistka i samolub.. a tu coś innego się okazało. A jednak.. potrafi być miła i opiekuńcza.

Samuerian

Jael uśmiechnął się ciepło do Anabell.
- Ja też nie. - powiedział. Gdyby wiedziała jak wystraszyły go słowa Shajena, o tym, że Anabell będzie duchem, gdy ją spotka następny raz. - I obiecuję, będę na siebie uważał! - dodał z łapą na sercu.

Ines

-To pamiętaj, że.. trzymam cię za słowo. To.. jak ci coś wpadnie głupiego do łba to wyobraź sobie taką linie i głupią An patrzącą na ciebie ze strachem w oczach, a z drugiej strony.. z zawiedzeniem. - tak.. super opis An. Zaśmiała się po chwili i przejechała ogonem po zimnej ziemi.

Dante de Cossa

Schatt pokręcił głową. Już nic z tego nie rozumiał. Z kim w końcu jest ten Jael? Na początku mogło się wydawać, że z tamtą paniusią, teraz wszystko wskazywało na to, że z An. No i po co Koku tak reagowała? Nie znała demona i myślała, że on nic jej nie zrobi? Bał się, że to może skończyć się dla niej wiszeniem w powietrzu, no ale zaraz się przekonają.

KokuRai

Koku zrobiła kilka kroków do tyłu i delikatnie warknęła. Wiatr rozwiewał delikatnie jej czarną grzywę, a następnie ,,Spoczęła". Usiadła na ziemi i zamachała ogonem, a następnie zaśmiała się delikatnie. Wadera miała naglę jakieś dziwne uczucie. Tak jakby poczuła że Sasori nie jest potworem. Uśmiechała się cały czas, a na chwile spojrzała demonowi w oczy, lecz nie na długo. Spuściła wzrok na ziemię i rozmyślała.

Dante de Cossa

- Wiecie co? Ja już chyba powinienem iść. Mam dużo spraw do załatwienia. Może potem jeszcze wrócę na tą świetną zabawę - powiedział oraz ostrożnie zaczął się wycofywać. Nigdy nie wiadomo, co demon może wymyślić. Ze sztucznym uśmiechem na pysku opuścił to miejsce.
- Mam nadzieję, że wkrótce znowu się spotkamy - powiedział, nim jeszcze zniknął za horyzontem.

zt.

KokuRai

Koku westchnęła, a następnie pomyślała jeszcze przez chwile. Sasori chyba tak na prawdę nie był potworem, jednak wadera nie była do końca pewna. Zamachała ogonem, a następnie jej oczy zalśniły. Wadera spojrzała jak Schatt wychodzi, a następnie zrobiła to samo. Po chwili je nie była, jednak zanim wyszła, to krzyknęła ,, Narka Panie straszny".

zt.

Wheat

Ziewnęła przeciągle. Nudziła się. Wstała więc i szybkim krokiem oddaliła się od reszty. Rzuciła kilka słów na pożegnanie i odeszła.

n.m.m.t

Samuerian

Jael zaczął się nieco nudzić. Patrząc na siostrę, która opuściła właśnie to miejsce zdziwił się, że wcześniej nawet jej nie zauważył (ach, jakiż on spostrzegawczy). Po krótkiej chwili namysłu (0,2s.) wilczek wstał, otrzepał się i uśmiechnąwszy czarująco i przepraszająco do wszystkich obecnych opuścił to miejsce.

zt

Ines

Ta... i tyle się z Jaelem nasiedziała. Wilczyca westchnęła, a.. czy on nie miał czasem Etien oprowadzać? Cóż.. nie wnikała. -Ja idę, papa..- powiedziała do obecnych tu osób i machnęła ogonem. Wybyła z tego miejsca, może już tu nie powróci.. kto wie?