Głębina marzeń.-Event 31.X(10.00)-1.VI(x)

Katara

Spojrzałam na wilka-proszę bardzo testuj mnie-powiedziałam z uśmiechem na pyszczku i byłam ciekawa, jak będzie mnie testować. Usiadłam koło wilka i czekałam.

Kina

-cześć siostra-powiedziałam ze śmiechem

Sune

Dosyć długo egzystowała już w tej krainie, lecz dopiero teraz odkryła nowe, zupełnie fantastyczne miejsce. Szybując gdzieś na niebie, postanowiła poznać intrygujący ją teren, widziany z góry. Powoli zniżała się ku dołowi, a gdy już łapami dotykała ziemi, wolnym, pełnym gracji tempem zaczęła iść dalej i dalej.

Bridget · Gość

Przybyła do tego miejsca, odpocząć od codzienności i poukładać sobie myśli. Wtem jej wzrok padł na Sune. Skinęła wilczycy łbem i usiadła patrząc w dal.

Valire

Tajemnicza wilczyca przybyła w strony morza.

Sune

Poczuwszy na sobie czyjś wzrok, odwróciła lekko pysk w stronę, w którą podpowiadał jej instynkt. Przez krótką chwilę patrzyła się na wilczycę, skinęła jej łbem i zaczęła wolno iść w jej stronę. Do kogoś przydałoby się czasem otworzyć pysk.

Bridget · Gość

Usiadła nie spuszczając wzroku z Sune. Kiedy ta podeszła do niej powidziała:
- Witaj. Mam dziwne przeczucie, że gdzieś Cię widziałam. Bridget. - spuściła wzrok z wilczycy i spojrzała w dal.

Sune

Przysiadła obok niej. Przyjrzała się uważnie wilczycy.
- Sune - przedstawiła się z lekkim uśmiechem. - Hmm - zastanowiła się głośno. - Wbrew pozorom, kraina nie jest tak wielkim miejscem. Być może już mnie gdzieś widziałaś - powiedziała ze spokojem i tym samym, lekkim uśmiechem.

Bridget · Gość

- Racja. Im dłużej tu jesteś tym mniejsza się wydaje... cągle tesama miejsca... te same wilki... - teraz spojrzała w niebo - ...czasami, mam ochotę wrócić do domu... - westchnęła i położyła się na piachu.

Sune

Przeniosła wzrok na jakiś punkt na morzu.
- Żyję w tej krainie dość długo, ale w tym miejscu jestem pierwszy raz. Zauważyłam też, że wiele wilków przybywa. Ci starsi odchodzą - tutaj urwała i na chwilę się rozmyśliła. Przypomniała sobie istotę, dzięki której kiedyś na jej ustach pojawiał się szeroki, szczery uśmiech. No tak.. Cole. Chyba już nigdy go nie zobaczy.

Heroine

Przyszła powolnym krokiem. Zerkała za siebie sprawdzając, czy Ironman idzie za nią. Położyła się na brzuchu przy brzegu morza. Jej przednie łapy były zanurzone w wodzie, a tylne zapadły się lekko w piach. Machała powolnie ogonem co chwilę odwracając się. Spojrzała na ciągnąc się w dal wodę. Słońce nadało jej ognistego koloru. Zamknęła oczy delektując się ostatnimi promieniami słońca.

Irma

Przybiegła za nią.nagle nad nami zawisły tysiace chmur i z chmur wyszedł duch...chyba jej matka albo tsahylu.Coś na kszatł białej wilczycy we mgle.
szelest wiatru zdawał się mówić"czy tęsknisz tsahylu?".To była na pewno jej matka!Myślałam jak zaregowałaby Tsahylu.przerażenie?

Heroine

Irma, nie możesz decydować o tym, czy jakiś duch mówi do mojej postaci. Czy czytałaś regulamin? Mam wrażenie, że nie.

Sorry za off.

PS:Moja postać nazywa się TsahAylu, a ten awatar ma już FlowerSkyLove.

Irma

To ty decydujesz co mówi-.-
Obserwowała ducha.

Bridget · Gość

- Niestety... taki los, i my kiedyś znudzeni tą krainą powędrujemy w siną dal... Niektórzy wrócą do domu, inni opuszczą dom i będą szukać nowego miejsca. Jednak są jeszcze trzecie wilki. Te albo tu przybyły, albo urodziły się tu, ale tu zostaną do końca... życia... tego bezwartościowego splotu obrazów. - nadal patrzyła w dal. Jej oczy znów zasnuły się mgłą i stały się pusta jak u lalki ,,Lajra... twoja męczarnia na ziemi się skończyła... odeszłaś przyjaciółko."

Heroine

eh... Irma, ujmę to najprościej jak mogę. Ty nie możesz decydować o czymkolwiek co dzieje się z moją postacią. Jeśli duch przyleciałby do Ciebie, to ok, ale ja nie napisałam, że owy duch przyleciał do mnie i ty nie masz najmniejszego prawa pisać takich rzeczy za mnie. Z resztą, nie chcę sobie palców strzępić. CLIK.

Jeszcze raz przepraszam za off.

Sune

Westchnęła cicho i krótko. Tyle wspomnień dzieliła z tą krainą, tak wiele doświadczyła właśnie tutaj. Smutki, radości czy wszystkie inne uczucia, które poznała żyjąc na tych terenach były bezcenne.
- Wiele razy wybywałam, później wracałam - zaczęła po chwili ciszy. - Ale czuję, że to właśnie tu zostawiłam swoje serce - stwierdziła z delikatnym uśmiechem.

Heroine

Po pewnym czasie wilczyca zrezygnowała. Zbyt długo czekała na Ironmana. Machnęła kilka razy ogonem, wstała i powolnym krokiem wyszła w tej krainy. Zniknęła za krzewem i już jej tu nie było.

mija

Rozglądając się ostrożnie zza krzewów postanowiła wyjść. Niepewnym krokiem wyłoniła się i podeszła do pobliskiego kamienia. Wskoczyła na niego i zaczęła uważnie przyglądać się innym wilkom

Bridget · Gość

- Wiem o czym mówisz... - powiedziała.
- Popływamy? - spytała i wskoczyła do wody.
Kiedy zanurkowała zobaczyła rafę koralową. Kiedy podpłynęła bliżej spostrzegła jaskinię, wpłynęła tam. Na ścianach widnialy malowidła, jedne przedstawiały Szastę, inne Sephirę, Cole'a i Kaina, jeszcze inne Rast i Aba, a te ostatnie Charlie'go. Wilczyca mogła tam samodzielnie oddychać. Obrazy te wywołały mieszane uczucia we łbie Brigd. Wilczyca szybko opuściła jaskinię i wypłynęła cała mokra na brzeg.
- Nie radzę tam plynąć Sune... - powiedziała, otrzepała się i wybiegła.