Głębina marzeń.-Event 31.X(10.00)-1.VI(x)

Sammaria

Było to miejsce gdzie spełniały się najskrytsze marzenia.Było tu morze niemal przeźroczyste , a na plaży zawsze coś można było znaleźć.Gdy się zanurzy płynie się wzdłuż wielkiej i kolorowej rafy koralowej.Wśród niej pływały przeróżne ryby o wszystkich kolorach jakie istnieją.Gdy się zanurzy głębiej wpływało się do jaskini wodnej , lecz ona była magiczna.Kto w nią płynie mógł tam oddychać i spełniały mu się najskrytsze marzenia.Na ścianach jej były różne obrazy , lecz każdy je widział inaczej chyba że wiązała ich prawdziwa miłość.

Event:
W noc duchów pojawiła się wyspa oddalona od brzegu o kilkadziesiąt jardów.
Z daleka wydaje się być piękna, skrywa jednak tajemnicę.
W tej krainie żyła kiedyś legenda o Wyspie – Widmo wyłaniającej się raz na rok z odmętów morza, którego nikt nigdy nie nazwał. Podobno żyje tam elfka słynąca z wielkiej mocy i okrucieństwa. Wedle legendy ogłosiła ona, że pierwsza osoba, która do niej dotrze przed świtem dostanie od niej wielki dar. Dar widzenia przyszłości.
Chodź krążą też plotki, że moc ta jest niebezpieczna...

---------------------------------------------------------------------
Sammaria stała na plaży i patrzyła się w dal.Myślał o Kihe.Nie wiedziała kiedy z nim się spodka.Długo się ze sobą nie widzieli.Tęsknota która rosła w sercu Sammarii rosła i rosła z każdym dniem.Myślała że w końcu wybuchnie płaczem i wyleje łzach tą tęsknotę.Zamknęła oczy i starała myśleć o czymś innym ale nie udawało się jej popatrzyła w niebo i marzyła.

Fedorra

Fedorra przybyła tu .
Wskoczyła do wody i zanurkowała . Podpłynęła do wodnej jaskini , kiedy była już w środku , mogła swobodnie oddychać . Popatrzyła na malunki na ścianach , dziwne , widziała na nich..... Aronna ! Podpłynęła do obrazu i łapką pogładziła ten skalny rysunek . Łza zakręciła jej się w oku , chciała aby Aronn był tu z nią . Nagle zobaczyła rysunek jej i Aronna z gromadką wilczątek . Przetarła oczy ze zdziwienia , kiedy je otworzyła , widziała to samo co przedtem . Nie zważając na rysunek , podziwiała następne i następne obrazy . Każdy obraz dziwił ją coraz bardziej .

Ironman

Wszedł wolnym i spokojnym krokiem.Nigdy nie był w tym miejscu.Przysiadł nad brzegiem morza i popatrzył w głąb jego.Zobaczył rafę koralową , która mieniła się wszystkimi kolorami.Wstał i zanurzył się.Płynął wzdłuż rafy.Za czerwonego koralowca wypłynęła niebieska rybka.Przypomniała mu o Nikicie."Szkoda że jej tu nie ma"- pomyślał.Płynął dalej i dalej i wreszcie zanurzył się tak głęboko że dotarł do jaskini.Wpłynął do jaskini i zobaczył to czego najbardziej pragnął.Na jednej ze ścian było ogromne malowidło.Była na nim Nikita."Szkoda , że to tyko malowidło." - powiedział.Nagle zauważył że morze tu oddychać.Przypomniały mu się wszystkie chwilę jakie spędził z nią.Przelatywały mu przed oczyma obrazy z tego momentu , kiedy ją pierwszy raz spotkał.Ostatni raz przyglądnął się jaskini i płyną z powrotem.W drodze powrotnej wypatrywał niebieskiej rybki , lecz nie było już jej.Płynął wolno gdyż chciał jak najdłużej patrzeć na tą rafę.Wypłynął na powierzchnię.Płynął w stronę brzegu.Pod łapami nagle coś poczuł.Zanurzył się po to i nagle zobaczył maleńkie serduszko.Wziął je do pyska i wyszedł na brzeg.Położył je na ciepłym piasku tak by go woda z powrotem nie porwała.W słońcu wyglądało przepięknie.Mieniło się wszystkimi kolorami tęczy.Ironman wymyślił dla serduszka prostą nazwę:Tęczowe serduszko.Położył się obok serduszka i popatrzył w stronę drzewa które tu rosło.Zauważył w nim dziuple spruchniałą.Schował w niej serduszko tak żeby nikt go nie zauważył.Usiadł pod drzewem i popatrzył w niebo.

Fedorra

Fedorra oglądała obrazki , pochłonęło ją to . Pochłonął ją Aronn . Przypomniała sobie te chwile kiedy leżeli na piasku przed bursztynowym morzem . Wtedy pierwszy raz ją przytulił . Ich miłość była trudna , Aronn bronił się przed nią ale , musiał przyznać że coś czuje do czarnej , fioletookiej wilczycy . Fedorra poczuła w nim coś innego , już wtedy , kiedy spotkali się po raz pierwszy , poczuła że nie ostatni . A chwile spedzone nad wodospadem ? Też nie można o nich zapomnieć . To wszystko jej się tu przypomniało . Fedorra uśmiechnęła się do siebie . Coż , Aronn jest naprawdę jej partnerem , kocha ją i chce mieć z nią rodzinę . Większą rodzinę . Aronn dojrzał do tej dezyzji . Fedi wypłynęła z jakskini i popłynęła do rafy , była głodna , może uda jej się coś ''złowić'' ? Rozglądała sę na wszystkie strony i szukała ryb . Wreszcie przed jej nosem przepłynął karp , Fedda nie czekała długo , udała się w pogoń za karpiem . Przepłynęła obok skał , omal o nie zahaczając , następnie obok roślin wodnych . Miała dość tej gry ''w berka'' przyspieszyła i złapała karpia w swoje zębiska . Zaczerpnęła powietrza i wypłynęła na brzeg . Zaczęła konsumować zdobycz , zauważyła wilka . Zjadła karpia i podeszła do niego . - Jak się nazywasz ? - spytała . - Mogę się dosiąść ? - dodała szybko .

Ironman

Ironman nie zwrócił na waderę uwagi.Wstał ze swojego miejsca i ruszył w strone wodospadu bursztynów.

Umbrella

Przyszłam i podziwiałam to.Zanurkowałam i zauważyła kamyk.Wyjęłam go i postawiłam go i znikłam bez śladu.

Fedorra

Fedorrę bardzo rozzłościło zachowanie wilka . No cóż , trudno . Jego wybór . Jest prawie pewne że ten wilk nigdy nie zostanie jej przyjacielem . Odwróciła się na pięcie i wzruszyła ramionami , ponieważ została tu sama , postanowiła że wyjdzie stąd . Nie zwlekając długo udała się powoli do wyjścia , przelotnie zerkając na taflę wody .

Kina

-Hej-powiedziałam i pobiegłam za wilczycę próbując ja dogonić xp

Ironman

Wszedł wolnym i spokojnym krokiem.Podszedł do spróchniałego drzewa i sprawdził czy jego wisiorek jest.Nadal leżał na tym samym miejscu co poprzednio.Ironman uspokoił się i wyszedł z tego miejsca.

Nikita

Nikita przyszła tu i zobaczyła Ironmena .
Nie chciała mu jednak przeszkadzać gdyż widziała , że twardo nad czymś myśli .
Położyła się wygodnie na piasku i zamknęła oczy . Wsłuchiwała się bowiem w szum morza i śpiewy ptaków .
Wiatr sprawiał , że jej grzywka powiewała .

Darkly

Przyszedł i zobaczył Nikitę. Cześć Nikita!-Krzyknął. Podbiegł do przyjaciółki i uśmiechnął się doń. Bardzo ją lubił. Uśmiechnął się do niej tak, że aż było widać jego kiełki. Był szczęśliwy, że ją znów widział. Potem jednak normalnie się uśmiechał. To była jego najlepsza przyjaciółka.

Nikita

Wadera podniosła pysk . Zobaczyła znajomego jej basiora .
Uśmiechnęła się i rzekła nie tak głośno jak on - Witaj -
Ponownie ułożyła pysk na łapach .
Było jej bardzo gorąco jednak nie chciało jej się nawet iść do morza .

Darkly

Wskoczył na nią. Chcesz się bawić?-Zapytał.

Nikita

Wadera chwilowo się przestraszyła .
Wyślizgnęła się spod basiora i rzekła - No to chodź ! -
Zaczęła biec jak szalona w kierunku morza .
Kiedy biegła przez morze woda bryzgała na wszystkie strony . Po chwili wilczyca zniknęła za falą .
Znajdowała się pod powierzchnią wody . Podpłynęła bliżej dna i tam schowała się za największą rafę koralową jaką widziała .
Spoglądała co chwilę czy wilk wbiegł za nią do morza .

Darkly

Wskoczył do morza, za Nikitą i jej nie znalazł. Szukał jej długo, lecz potem wypłynął wziąć oddech i znowu wpłynął do wody.

Nikita

Wydawało jej się , że basior się o nią boi więc wypłynęła zza rafy .
Poruszała się niczym delfin . Pływała z wielką gracją i spokojem .
Jej łapy poruszały się rytmicznie względem ogona .
Nikita zaczęła pływać dookoła basiora nie tracąc z nim kontaktu wzrokowego .
Była gotowa aby w razie czego szybko oddalić się .

Darkly

Zobaczył Nikitę wiec chciał odetchnąć, ale zapomnał że jest w wodzie i zaczął tonąć.

Nikita

Wilczyca kiedy zobaczyła tonącego basiora podpłynęła szybko do niego i chwyciła zębami za kark .
Wypłynęła z nim na powierzchnię i wyciągła go na brzeg .
Nie tracąc czasu zaczęła go reanimować metodą usta usta . Co w tym przypadku raczej powinno nosić nazwę pysk pysk . ;]

Darkly

Woda mu wyleciała z pyska jak z fontanny. Uratowałąś mnie!-Krzyknął i zaczął lizać Nikitę.

Nikita

Wadera nieco zdziwiła się reakcją wilka .
Wiedziała , że nie powinna dawać się ,, całować '' basiorowi gdyż nie był on jej partnerem .
Cofnęła się pare kroków i rzekła z nieco ironiczną miną - Co Ty wyprawiasz ? -