Przylądek Dobrej Nadziei

Baks

Przybiegł i zobaczył znajomego wilka z wilczycą.
-Cześć Lot-powiedział i popatrzył na wilczyce

Lotus

- najgorsze w życiu jest wieczny sen. jakby ktoś podczas snu wbił ci sztylet w plecy, jakby ktoś zakopał cię żywcem. - powiedział. - muszę iść. - dodał. uśmiechnął się łobuziersko i tyle go widzieli.

nmg

Yvyenne

-Bry -rzuciła do nowo przybyłego i ułożyła się na ziemi.

Baks

Cześć-powiedział
Jestem Baks-przedstawił się i usiadł bawiąc się piaskiem

Yvyenne

Hm, Baks... To ten królik, ale mniejsza z tym.
-Yvyenne -mruknęła i uniosła dumnie łeb.

Baks

Yyy fajne imię-powiedział i uśmiechnął się
Tak tak to ten królik-dodał i zaśmiał się

Yvyenne

-Dziękuję -prychnęła i spojrzała na niego znudzona.
-Z jakiej jesteś watahy?

Baks

z watahy ognia-odpowiedział
a ty? Mam nadzieję że też z ognia

Yvyenne

-Owszem. Na jakiej randze? -spojrzała na niego spokojnie.

Baks

Zwykły mały szary wilczek-rzekł podnosząc się
A ty? Też nowa w tej krainie?

Yvyenne

-Tak, przybyłam dopiero dzisiaj, a ty? Kiedy -spojrzała na niego wyczekująco.

Baks

Też dziś-odpowiedział przyglądając się jej
A skąd pochodzisz?

Yvyenne

Ocknęła się, machnęła ogonem i zamaszystym ruchem wstała.
-Z Alp -spojrzała na niego nieco zdezorientowana.

Diamond

Przybiegła,położyła się na brzegu.Spojrzała na wilki rzekła-Hej,jestem Diamond.Uśmiechnęła sie,Yvyenna była jej skądś znajoma.Spytała-Czy to ty miałaś przyjść do mnie na test na szpiega.Zmarszczyła lekko brwi,starała sobie przypomnieć.

Bertha

weszła spojrzała na Diamond zmieniła się odkąd ją pierwszy raz zobaczyła pomyślała

Diamond

Spojrzała na Berthe i rzekła ciepło-Hej!Dawno cię nie widziałam,możemy pogadać.Uśmiechnęła się.

Bertha

tak możemy - uśmiechneła się - coś się stało? - nagle się zerwała - ktoś cię skrzywdził?!

Nela

Podbiegła do najbliższej grupy napotkanych szczeniąt wołając - hej jak tam? Nazywam się Nela - jednak zanim usłyszała odpowiedz zobaczyła piękne morze i od razu pobiegła w pieniące się fale i od razu zabrała się do zabawy złowionymi glanami, które jak się po chwili przekonała nie są wcale smaczne.

Po pewnym czasie zobaczyła jednak że inne wilki patrzą na nią dość dziwnie więc odrobinę zawstydzona pobiegła szybko za wielka wydmę i tam poczekała aż wszyscy zapomną o jej wygłupach.

Sherii

Przyszła tutaj, szła brzegiem morza, a fale leniwie uderzały o jej łapy. Była lekko zmoczona i przechodziła w tym momencie nie łatwy czas w swoim życiu.

Shauni

Lekkim krokiem podbiegła do Sherii.
- Cześć - powitała ją z uśmiechem - Nie przeszkadzam?