Stara Latarnia

Ayana

Tak, dla ciebie - powiedziała i założyła naszyjnik na szyje Blathego, i go pocałowała - Świetnie w nim wyglądasz - powiedziała wesołym głosem patrząc na niego

Atrita

Rozejrzała się dookoła uważnym, białym spojrzeniem zastanawiając się, co stało się z tą pustą, cichą plażą na którą z Helmi przybyły. Teraz było tu sporo osobników, przez co miejsce sprawiało wrażenie zatłoczonego.
- Jesteś głodna? - zapytała, przenosząc wzrok z powrotem na małą.

Blathe

Uśmiechnął się ukazując nieco kły.
- Dziękuję ... -. odparł. Spojrzał przez okno ...
- Wiesz, robi się tutaj troszkę tłoczno ... Może pójdziemy w inne miejsce ? -. spytał.

Yumi

Przyszła spokojnym lecz zmęczonym krokiem. Jej łapy dotknęły ciepłego, przyjemnego, nagrzanego jeszcze od słońca piasku. Usiadła i czekała na Astwest. Siedząc spojrzała w górę. Przed oczami miała zachmurzone niebo bez gwiazd. - Szkoda, że nawet nocą nie można rozkoszować się tym co piękne. - Powiedziała do siebie. Zamknęła oczy i wsłuchiwała się w szum fal.

Mika Cullen

Mika spojrzała za siebie.Przyszła znana jej wilczyca.
-Cześć Yumi.-krzyknęła z radości.Podbiegła do niej merdając ogonem.

Siomha Lorcan

- O, Yumi!!!- krzyknęła radośnie i podbiegła do wilczycy za Miką.- Dawno się nie widziałyśmy.- zamerdała ogonem.

Helmi

- Trochę - powiedziała, rozglądając się po plaży. Ile wilków się tu zebrało. Jej uwagę przykuły dwie wilczyce, które nie stały na czterech łapach jak inni. Przekrzywiła łebek, przez chwilę przyglądając im się z uwagą, ale po chwili wróciła wzrokiem na Atritę.

Kaisa

Kaisa dalej siedziała przy brzegu i w zamyśleniu patrzyła na falujące morze. Nie zwróciła uwagi na oblegające Starą Latarnię tłumy, nikt jej nie interesował. Cylinder obracany przed chwilą w dłoniach rzuciła na mokry piasek. Wsparła się łokciami o podciągnięte pod brodę kolana, a pysk oparła o dłonie. Nie docierały do niej żadne odgłosy z otoczenia.

Atrita

- Chcesz zapolować? Jak kiedyś? - zapytała, również kierując wzrok na dwie humanoidalne wadery. Jej białe ślepia zmrużyły się nieco, lecz zaraz przeniosła spojrzenie na innych. Zastrzygła lekko uchem, jakby nasłuchując podejrzanych dźwięków.

Helmi

Skrzywiła się lekko. Nie lubiła polować. - No... dobrze... - mruknęła. Zauważyła, że Atrita również spojrzała na te dwie wilczyce, więc zapytała cichutko, tak, by żadna z nich nie usłyszała. - Dlaczego one takie są?

Atrita

Machnęła wolno ogonem, jej postawa wyraźnie wskazywała, iż nie jest waderami tak zainteresowana jak mała.
- Jeżeli chcesz wiedzieć, dlaczego postanowiły upodobnić się do dwunożnych, zapytaj je - rzekła, wcale nie szepcząc. Nie dbała o to, czy wilczyce ją usłyszą. Nigdy nie zwracała na takie coś uwagi, toteż i teraz nie zamierzała chować się po kątach.

Kaisa

Machnęła uchem, usłyszawszy rozmowę wilczyc. Ta mała wcale nie mówiła tak cicho, jak jej się wydawało. Kaisa odwróciła się, żeby spojrzeć na te dwie, lecz szybko wróciła do gapienia się na morze. Było jej obojętne, co się o niej mówi.

Helmi

- To tak można? - zapytała, wpatrując się w Atritę wyczekująco. Po raz pierwszy w życiu zobaczyła wilki, których budowa ciała tak bardzo się różniła od zwykłych przedstawicieli tego gatunku.

Ayana

Yumi

Astwest

Przybiegła tutaj za Yumi. Jej oczom ukazała się wielka latarnia, a także - tłum wilków. "Sławne miejsce..." - pomyślała i zmróżyła ślepia. Wychwyciła wzrokiem koleżankę z dwoma innymi wilczycami. Wolnym krokiem podeszła do nich siadając obok Yumi. Była nieufna wobec nieznajomych, tak było i tym razem. Jednak nie przejmowała się nimi. Owinęła łapy ogonem i polizała łapę, która trochę ją bolała. Najwyraźniej po drodze musiało jej się coś stać.

Yumi

-O! Już jesteś! - Zauważyła nadal radosna Yumi. Spojrzała na Ast. - Tak to jest właśnie Stara Latarnia. Ale może pójdziemy na nią jak się ściemni? Co ty na to? Teraz to jest latarnia, która się kurzy. A potem jest faaaaajnie. - Yumi lubiła to miejsce. Ale sama zauważyła, że strasznie dużo tutaj wilków. Nie podobało jej się to. Racja, nie lubi być zawsze sama. Ale ten tłok. Yyyy. Nie fajnie.

Astwest

Spojrzała na Yumi. - Jak się ściemni to będzie coś... - powiedziała patrząc z cwaniacką minką na latarnię. - Strasznie dużo tu wilków... - mruknęła z niechęcią. Przestępywała z łapy na łapę. Lecz gdy stanęła na prawą syknęła z bólu. Coraz bardziej ją bolała i dawało się to we znaki.

Yumi

-Noo - mruknęła. Usłyszała bolesne syknięcie Astwest. - Co się stało ? - Zapytała. Wiedziała, że coś ją boli ale nie wiedziała co. Spojrzała jednak na prawą łapę. - Pokaż. Zobaczymy co i jak da się zrobić.