Stara Latarnia

Siomha Lorcan

- Ależ nie.- zawołała i mocniej przytuliła Lilię.- Bardzo się cieszę.- rzeczywiście, czuła się tak, jakby cofnęła czas. Czuła bicie serduszka Lilii.- Jeśli chcesz, możesz przychodzić do mojej jaskini... możesz tam również zamieszkać...- dodała cicho.

Yumi

Spojrzała na dwie wilczyce. W głębi duszy uśmiechnęła się, ale na pyszczku miała niewyraźny uśmiech. - Przepraszam Was. Ale... Zaraz wracam. - Odwróciła się i pobiegła w stronę morza, które otaczało Latarnię. Szybko wskoczyła pod wodę. I nie wynurzała się ;D

Siomha Lorcan

Dobrze wiedziała, o co chodzi Yumi i nie potępiała jej za to. Jeszcze przed chwilą i ją troszkę śmieszyła ta sytuacja. Przeniosła wzrok na nową córkę. Uśmiechnęła się do niej.

Psychopathic Ghost Doll

Namolnie wbiła wzrok w wadere nie mogąc przestać napawać się jej odmiennym zapachem. Wręcz pulsowało od niej chłodem, zabójczym chłodem. Podwinęła grzywkę pod ucho, by móc się lepiej przyjrzeć "obiektowi badań".
- Twoja krew pachnie śmiercią. - Rzekła nie spuszczając wzroku z wilczycy. Zapewne wyśmieje ją jak inni, bo cóż takie bezradne szczenię, może o tym wiedzieć? Otóż wiele, a pozory często mylą. Gdyż w tym małym ciałku mieściła się już dojrzała i doświadczona wilczyca.

Brenda

Odwróciła się w stronę Ghost ze zdziwieniem na twarzy. A czy kiedykolwiek czemuś się dziwiła? A przynajmniej w tej krainie? Dziwiła się jedynie z praw jakie tu obowiązują. Lecz nikt jeszcze nie poruszył tu tego tematu.To ona pasjonowała się wilczymi zapachami, nikt inny. A na pewno nie taki szczun.
- A twoja siarką. - Mruknęła otrzepując włosy z piasku.

Mika Cullen

Mika przysłuchiwała się rozmowie wilczyc nic z tego przy okazji nie rozumiejąc.Stanęła więc zna uboczu i patrzyła na nie z zaciekawieniem.

Psychopathic Ghost Doll

Uśmiechnęła się krzywo, widząc, że spotkała duszę blizką pokrewieństwu. Wraz z podmuchem wiatru zapach krwi unoszący się w powietrzu osłabł, a Ghost powoli wróciła do rzeczywistości, rzeczywistości gdzie są też inne śmieci. Jeden z nich właśnie przylazł.
- Myslisz, że jestem słodka? - Spytała Brendy, niby to niewinnie uśmiechając się słodziutko i mrugając oczkami. Taaa, każdy się dawał nabrać na ten numer. Bo cóż może zrobić taki szczeniaczek? Uśmiechnęła się łobuzersko w duchu.

Yumi

Była już jakiś czas pod wodą. A rybą nie jest więc musiała wyjść na powierzchnię. Mając już głowę nad taflą wody głośno nabrała powietrza. I znowu się zanurzyła. Podpłynęła do dna... Było tutaj dużo śmieci, kamienie, muszelki, wodorosty, rybki i ślimaki? "No tak... Piękny, podwodny świat. Bla, bla, bla" Pomyślała. Rozglądała się po piaszczystym dnie. Nagle coś zaświeciło jej w oczy, które przymknęła. Podpłynęła bliżej, żeby przyjrzeć się temu czemuś. Widziała tylko coś jakby szkło na sznureczku.

Lilia

-Dzieki!-krzyknęła i poszła do jaskini Siomhy

Ray

Wilk biegnąc bardzo szybko wśród leśnych gąszczy w końcu wypadł na piaszczystą plażę hamując dość ostro, zarył łapami w lekko wilgotnym piachu. Westchnął przymykając rozanielony powieki i wdychając morskie powietrze. Kochal takie klimaty.

Maryse

Przybiegła chwilę po Rayu. Rozejrzała się dookoła. Fajnie nawet było. Uśmiechnęła się cwaniacko i pokiwała łebkiem. Rzuciła się Rayowi na grzbiet ze śmiechem.

Yumi

Podpłynęła i łapą pociągnęła za sznurek. Na sznureczku wisiała mała, okrągła klepsydra. Albo jakaś mała fiolka zamykana na koreczek. W środku był ciemno szafirowy jak niebo w nocy piach. Było też trochę srebrzystych ziarenek. Piękna noc w szkle. Założyła sobie wisiorek na szyję i wypłynęła na powierzchnię. Wszyła z wody po mokrym piachu. Spojrzała na klepsydrę. Była śliczna a szczególnie w kroplach wody. Usłyszała czyjeś piski, krzyki. Spojrzała na dwa szczeniaki.

Siomha Lorcan

- Co tam masz, Yumi?- zapytała z uśmiechem, patrząc na wychodzącą z wody wilczycę. Również spojrzała na dwa nowe szczeniaki. ,, Coraz więcej tu dzieci"- pomyślała i machnęła ogonem. Gdzieś umknęła jej Mika.- Mika! Mika!!!- zawołała donośnie, a jej głos przerodził się w wycie.

Lilia

Przybyła truchcikiem odnadujac zapach mamy.Przyszłą wesoło:
-Cześć!-rzuciła wesoło.
Była pogodna nikt jej tego nie zabroni.Wyszła powoli w inną stronę

Yumi

-A nic takiego. To znaczy jest to coś, według mnie wyjątkowego. - Powiedziała i podeszła do Siomhy. Pokazała jej dziwny wisiorek. - Nie wiem kto mógł coś takiego wyrzucić. Przecież to jest piękne! To wygląda jakby ktoś wziął noc i zamknął ją w szkle. Albo chociaż niebo pełne gwiazd. - Spojrzała w górę. Niebo było gwieździste. Spojrzała na pył w wisiorku, w blasku księżyca mienił się pięknym, srebrzystym kolorem. To było nie do opisania. Yumi cieszyła się, że coś takiego znalazła.

Ray

Stał tak inhalując się gdy nagle poczuł ciężar na sowim grzbiecie. Nieznaczny, ale jednak. Uśmiechnął się kątem pyska przekręcając łeb na bok i patrząc na Maryse. - A co ja jestem?! No, ale skoro nalegasz to prosze...będzie rodeo. - uśmiechnął się cwanie uginając łapy i porywając do szybkiego i porywistego biegu.

Maryse

Zaśmiała się. - Jesteś... - nie dokończyła, gdyż Ray postanowił bawić się w rodeo. Złapała się go mocniej za szyję z uśmieszkiem na pyszczku. Jednak nie był taki zły, po prostu czsami miał "humory", jak ona to określiła.

Yumi

Spojrzała na wszystkich dookoła. Było tu strasznie tłoczno i głośno. Jej wzrok zatrzymał się na Siom. - Wiesz co ? Ja już chyba pójdę ... - Powiedziała ze spuszczonym łbem. Chciała pobiec do lecznicy. Zobaczyć co się dzieje z Astwest. - Przepraszam. Jeszcze kiedyś się zobaczymy. - Mruknęła. Odwróciła się i wybiegła.

[ z.t ]

Siomha Lorcan

Helmi