Stara Latarnia

Athoria

Spojrzała kątem oka na przybyłych. Jej pysk wykrzywił grymas, lecz oni nie mogli go dostrzec, bo spod czarnej peleryny wystawał tylko czubek nosa i opadająca grzywka. Oblizała długie perłowe kły. Westchnęła i z lekkością i gracją, jak na nią przystało zaczęła przechadzać się po plaży.

Nela

Ale macie tu romantyczny nastrój.
Jednak trochę spięty.
Fajnie

aż chce się żyć.
:):);)

Szasta

Jesteś zła na mnie prawda?-spytał prawie pewny odpowiedzi,położył się obok niej i bawił sie piaskiem w łapach.

Reneesme

-Ja.. jestem po prostu zła.. - rzuciła i odwróciła wzrok w piach. Potem kontem oka patrzyła raz to na basiora, a raz znów gdzieś w podłoże. Machała od czasu do czasu ogonem po piachu. Powoli schowała pazury, a wyraz jej pyska stał się bardziej łagodny jak na nią.

Szasta

Panuj nad tym,ja jestem mutantem i muszę nad tym panować bo mógłbym zrobić komuś krzywdę-rzekł i spojrzał na jej ogon.

Athoria

Przechyliła łeb. Ta złota substancja w jej oczach znów zaczęła wirować, nie pozwalając przedostać się dawnym odcieniom szkarłatu. Nie lubiła tego koloru. Zawsze budził w niej tylko smutne wspomnienia. Szła brzegiem, wolnym cichym krokiem. Odcień piasku zbyt odróżniał się od jej czarnej peleryny i futra. Denerwowało ją to. W maskowaniu się i ataku z zaskoczenia była wręcz bardzo dobra. Nawet czarna peleryna zdawała siętrochę ukrywać jej woń. Prychnęła. W końcu oddaliła się i zniknęła w oddali.

Reneesme

Uniosła jedną brew patrząc na niego z lekkim uśmieszkiem.
-Mutantem ha? - mrukneła przekrzywiając łeb.
-Nie wyglądasz wiesz.. - zaśmiała się cicho mając na myśli, że wilk był całkiem wporządku..
-Nie wiem czy to to samo.. - dodała po chwili już mrocznym tonem. Najpierw spojrzała na wilka chłodno jednak później łagodniej.. jakby nie ona.

Szasta

Wewnątrz jestem,przez mojego brata.Mam cechy,których inne wilki nie posiadają-rzekł.Jak obiecasz mi,że zapanujesz nad gniewem to cię zabiorę na zebranie wojowników.Jeszcze tylko zostaniesz przyjeta oficjalnie do watahy-dodał i sypnął ja piaskiem.

Reneesme

Zmrużyła oczy kiedy ziarenka gorącego piasku powiały jej na pysk. Parskneła i trzepła łbem.
-Eyy .. - mrukneła patrząc zadziornie na wilka. Uśmiechneła się i spojrzała w morze.
-Dlaczego nasze dusze muszą być skazane przez bliskich... - warknęła przez zęby na myśl o "rodzinie" o tym co stało się lata temu.. Spuściła łeb w dół zamykając oczy. Dmuchnęła w piach i otworzyła slepia jakby złość , która chciała się w niej obudzić po prostu znikneła wraz z wydychanym powietrzem.
-Dlaczego właściwie to robisz? - spojrzała kontem oka na niego, pytająco. Nie wiedziała dlaczego wilk skusił się na taką propozycje. W jej smętnym życiu żaden wilk jeszcze nigdy jej nie pomógł.. Właściwie żadna istota.

Szasta

Chcę ci pomóc-rzekł i położył pysk na łapach,zamachał ogonem jak wachlarzem.Pazurami rozdrabniał piasek.

Reneesme

-Pomóc? - Wpatrzyła się w niego. Co z nim nie tak? Co to wogóle znaczy... Pomoc.. Uśmiechnęła się do niego kontem pyska.
-Jeśli chcesz.. - dodała drętwo i sypneła basiorowi piachem w oczy po czym zaśmiała się łobuzersko.

Szasta

Otrzepał się z uśmiechem -i taka masz być zawsze-rzekł i popchnął ją delikatnie łapą.Spojrzał na morze było wzburzone jak nigdy.

Reneesme

Podniosła się do siadu. Spojrzała w piach jakby z lekkim zastanowieniem. Zwróciła wzrok ku basiorowi zamyslona. Wkońcu pacnęła go ogonem w bok.
-Wiesz.. wyglądasz na kogoś kto dużo przeżył.. - spojrzała mu w oczy. Czuła, że jest wilkiem, który może ją zrozumieć. Jej tajemnica jednak nie była błahostką toteż starała się ją w życiu tuszować..

Szasta

Owszem,wiele przeżyłem i cud,że jeszcze żyje-rzekł z lekkim uśmieszkiem na pysku,znał takie uczucie u wilka,który ma jakiś sekret.

Reneesme

-Wiem co czujesz.. - odparła. Ona kilka razy otarła się o śmierć i to wszystko przez przekleństwo.. Przez jej rodzine.. Wpatrywała się w niego przez chwile.
-Dlaczego się tu znalazłeś?

Szasta

Musiałem odejść i błądząc znalazłem sie tu.Jako szczeniak,sam sie wychowałem-rzekł i posmutniał gdy wrócił pamięcią do swojej przeszłości.

Reneesme

Widząc to usiadła bliżej niego jednak odwracając łeb w srugą stronę.
-Mnie też nikt nie nauczył.. Sama musialam wybrać.. a właściwie to.. nie miałam wyboru. - mrukneła.

Szasta

Ja również nie miałem wyboru-rzekł,-Choć oto jedno nie mam żalu-rzekł i bazgrał coś w piachu.Po chwili stwierdził-Jak cię przyjmą do watahy masz rozkaz,podkreślam rozkaz stawić się na zebraniu wojowników.-powiedział poważnie,ale z uśmiechem,wybiegł.

Shauni

Powoli wstała z piachu, otrzepała się i wyszła nucąc coś pod nosem.

Reneesme

Spojrzała za Szastą..
-Rozkaz.. - prychnęła do siebie cicho i wstała.. Zachihotała dziwnie złośliwie i machając pewnie ogonem wyszła powoli z łbem nisko przy ziemi z szyderczym uśmieszkiem na pysku.