Stara Latarnia

Mack

Spojrzał na nią ostatni raz. Zaczęło się przemienianie. Jego pazury zrobiły się o dwa razy dłuższe niż u wilczycy. Sylwetka była o wiele chudsza, mógł przejść najcieńszy otwór w skałach. Skrzydła wyglądały jak same kości, lecz to było złudzenie. Przypominały skrzydła nietoperza lecz o wiele, wiele większe. Ogon... Posiada metr długości. Jest zabójczy, nim mógłby udusić każdego napotkanego. Cała jego budowa ciała składała się z mięśni. Ma głowie jeżyły się włosy. Miał prawie dwa metry wielkości.

Reneesme

Każdy pewnie rozdziawiłby pysk w przerażeniu.. Satsu natomiast ani drgneła, obserowała zjawisko w tej samej pozycji co wcześniej. Uśmiechnęła się szyderczo *Więc to tak..* Patrzyła w oczy besti bez cienia strachu, którego nie odczuwała nigdy. Bez krzty wątpienia czy jakichkolwiek zachamowań. Nic nie było w stanie jej ruszyć.
-Nieźle.. - syknęła diabelsko wciąż patrząc naMacka z coraz większym zainteresowaniem. Może ten jej opanowany ton wywodził się z tego, iż nie był jej obcy taki stan rzeczy?

Mack

- Ujawnisz mi, kiedyś swą najskrytszą tajemnicę? - syknął przeszywając ją wzrokiem. Ślepia jego zrobiły się nagle wręcz obrzydliwie żółte. Spoczął obok wilczycy. Obserwował bacznie morze.

Reneesme

-Najskrytszą tajemnice.. - zachichotała irytująco, jakby miliony cienkich szpilek wbijało się w uszy słuchacza. Zawineła łapy długim, dziwacznym ogonem.
-Przekonasz się.. - sykneła tajemniczo. *Może zdołasz nawet ją ujrzeć..* Szatańskie mysli krązyły jej w łbie. W niektórych momentach wydawała się jak wysłannica piekieł. Zdradliwy uśmieszek gościł na jej pysku, jednak była czujna.

Mack

- Ile... Zamordowałaś dla przyjemności? - zapytał z ironicznym uśmiechem. Syknął cicho pod nosem. Rozłożył się obserwując niebo, oraz fale na wodzie. Ziewnął przeciągle ukazując spod pyska swe długie kły, ostre niczym brzytwa.

Reneesme

Oblizała się..
-To zależy jak na to patrzeć.. - zakpiła.
-Do niedawna... każdego na swojej drodze. - mrukneła złowieszczym tonem.
-Sądze iż ty również nie próżnowałeś.. - dodała ze spokojem kładąc się na piachu obok wilka.

Mack

Spojrzał na nią z lekką ironią w oczach - Może i nie próżnowałem, lecz więcej mordowałem w rodzinie, niż na swej drodze. Prędzej oni mi pomogli. Lecz i tak spotkała ich śmierć, gdy stali się dla mnie bezużyteczni. - syknął.

Reneesme

-Na co komu taki zbytek.. - dodała do wzmianki o rodzinie i gdy o niej wspomniał usmiechnęła się tajemniczo, a oczy zabłyszczały na czerwono.. Pierwszy raz od dłuższego czasu...

Mack

- Ten kolorek pasuję do Ciebie. - powiedział z szukaniem zaczepki. Syknął diabelnie patrząc przeszywająco na wilczyce. Wyciągnął przed siebie swe przednie łapy. Żyły wyszły na wierzch. Widać było z dala jak ruszały się. Podobnie jak serce.

Reneesme

Kontem zaczerwienionego oka spojrzała na Macka z zadziornym uśmieszkiem. Przy nim czuła, że i ona może wkońcu się wyjawić. Jednak.. coś ją powstrzymywało. Znów wbiła niekontrolowanie pazury w glebe przyglądając się basiorowi.
-Czyżby? - mrukneła kapryśnie.

Mack

- A czyżby do mnie pasuję te mordy? Bądź ta postawa? - zapytał się pokazując kły. Syknął pod nosem z lekkiego bólu na żebrach, lecz szybko to ustąpiło. Westchnął w duszy. Wstał. Zmierzał do wody.

Reneesme

-Sądze iż bardziej niż myślisz.. - usmiechnęła się cwanie. Założyła łape na łape i obserwowała basiora jkaby coś knuła. Machneła ogonem i ziewnęła obnażając swoje białe kły.
-Nuuuudy.. - prychnęła.
-Zabawiłabym się.. - dodała z chichotem.

Mack

Prychnął rozbawiony na słowa wilczycy - Zabawiłabym się? Jeżeli nalegasz, to co proponujesz Władczyni Piekieł? - zaczął się nabijać z wilczycy. Gdy stanął w wodzie zamilkł. Była wręcz lodowata, ale basior taką uwielbiał.

Reneesme

Machnęła ogonem. Nie ruszyło ją to podejście wilka.
-Nie wiem jak ty ale nie zamierzam tu siedzieć i nic nie robić.. Ha! Skoro taka z Ciebie bestia to czemu jesteś taki.. błogi.. - zaśmiała się. Hmmm dlaczego i ona nie mogłaby podożerać wilkowi? Bawiło ją to ale było też dość nudne. Przeciągneła się i spojrzała basiorowi wprost w oczy przeszywając go. Wiedziała, że basior jest teraz nie lada ciekawym i mocnym zjawiskiem. Wypieła pazury a wokół jej łap uniosła się czarna mgła, która jakby oplatała jej sierść. Była widoczna dla bystrych. Wkońcu wokół wilczycy powiało nieco chłodem..

Mack

- Ładna mgiełka, może pani aniołek? - zaśmiał się. Wyszedł z wody. Rozłożył swe skrzydła patrząc na wilczyce. Ich wzrok się spotkał. Zamyślił się na chwilę. Usiadł na przeciw niej - Może łaskawa pani, co się nudzi chce sobie polatać? - zapytał z ironią w głosie.

Kyuubi · Gość

spadła nagle na Mack'a, wgniatając go w ziemię. po chwili odskoczyła w tył, rozkładając skrzydła. warknęła.

Mack

- Co to było do licha? - zapytał siebie sam wstając. Spojrzał za siebie, odwarknął patrząc na wilczyce? Nie. Dla niego zmorę. Usiadł obserwując ją przelotnie. Oblizał swój pysk dookoła.

Kyuubi · Gość

syknęła zła. - czyżbyś stracił chęć walki? - warknęła. jej dziewięć ogonów niszczyło wszystko wokoło siebie, np. rośliny.

Mack

- Nie straciłem, lecz nie mam ochoty nagle przestać chodzić - powiedział z cząstką ironią w głosie. Prychnął patrząc tajemniczo na wilczycę. Nawet nie zauważył tych dziewięciu ogonów.

Kyuubi · Gość

- to możesz się pożegnać! - warknęła, wyskakując nagle w powietrze, jej skrzydła przylęgły do jej boków. Demon spadł jak pocisk na wilka, wmiażdżając go w ziemię; kły jednak wgryzły się w jego kark.