Stara Latarnia

Wardress

- Wciąż myśłisz o Okami, irytuje mnie to, zwłaszcza, że starałam się opiekować Kyuubi. - szepnęła z cichym zawodem w głosie. Również niezauważalnie zaczęła wpatrywać się w pustkę zwaną wodą.

Mack

- Być może i myślę, lecz jej nie ma. Musze ją wymazać z całego swojego życia. Momenty z nią, chwile. Może i się to wydarzyło, lecz nie potrzebuje tego. Pragnę ponownie oraz znowu ułożyć sobie życie... A tak na boku, zauważyłaś, że jestem no i Des jako jedyni? - zaśmiał się pod nosem. Spojrzał na nią ciepło.

Wardress

- Jedyni.. w czym? - wyrwała się z chwilowego zamyślenia. Wymazać kogoś ze swojego życia.. Ward chciałaby nauczyć się tej sztuczki, może dzięki temu stałaby sięsurowa, twarda, nie do złamania.

Mack

- Jako basiory. Innego jeszcze tutaj nie widziałem w tym okresie. - czuł się inaczej przy Ward. Był odmieniony, jakby coś go z nią łączyło. Może to tylko zwykłe złudzenie? Albo coś, czego jeszcze nigdy nie zaznał... Sam nie wiedział czego jego serce czuję. Czy to była miłość, czy jedynie miłość przyjacielska?

Kyuubi · Gość

przyszła powolnym krokiem, z nosem przy ziemi. po chwili jej oczy powiększyły się. szalik! rzuciła się na znalezisko. i google! jakie to szczęście. Kyuu w nowych przyborach szkolnych wyglądała słodko. tylko ta sierść. Demon wzdrygnął się po czym ruszył do jeziora zmian. i tyle ją widzieli. nn

Wardress

Skinęła łbem. - Jeszcze jest Szasta i jego syn. - skwitowała jego wypowiedź. Spojrzała na basiora pustymi, błekitnobiałymi źrenicami. Uśmiechnęła się łobzersko. - A tak naprawdę to jestem hot 10. - zaśmiała się.

Nafta

Wstała i otrzepała się z wody. Machnęła swoim wielkim i ciężkim ogonem. Wzbiła się w powietrze i zniknęła w chmurach.

Mack

- Ta... A ja cold 11. - zaśmiał się lekko pod nosem. Oblizał swój pysk dookoła, po czym także kły. Wstał. Wyszedł z cienia koron drzew. Rozłożył swe skrzydła. Szykował się do lotu - Lecisz czy siedzisz?

Wardress

- W sumie nie mam nic do roboty. - mruknęła. Wzięła krótki rozpęd, odbiła sie łapami od ziemi i zawisnęła na ciemnofioletowych skrzydłach w powietrzu czekając na 'start' Mack'a.

Reneesme

Warknęła cicho do siebie mierząc wilki. Zacisnęła kły. Wiodać było w jej oczach gniew.. Wokół niej powstała czarna gęsta mgła. Po chwili jednak rozrzedziła się ale wilczycy już nie było... Rozległ się tylko wredny chichot, który po chwili ustał.

Mack

Wzbił się mijając Ward. Był pewien, że do niej dołączy. Na jego pysku widniał cwaniacki uśmieszek. Przymknął oczy. Leciał na oślep. Nie obchodziło, go czy w ogóle przed nim widnieje.

Wardress

Spojrzała w miejsce w którym zniknęła Satsu. Dorównała wilkowi. - i co teraz łobuzie? - uśmiechnęła się złośliwie od czasu do czasu machając skrzydłami.

Mack

- Nie wiem Pani łobuzowo xD. - zaśmiał się głośno. Otworzył swe ślepia, machnął kilka razy skrzydłami. Spojrzał na nią zadziornie. Zaczął ją wyprzedzać, aż wyprzedził ją o kilka dobrych metrów. Uśmiechnął się cwaniacko. Zniknął w gęstwinie chmur.

Wardress

Z całych sił machnęła skrzydłami po czym szybko je złożyła tworząc opływowy kształt ciała. Po chwili znalazła się tuż obok wilka ciągnąc go kłami delikatnie za ogon.

Mack

Lecz to była jedynie podobizna wilka utworzona z chmur. sam nie wiedział gdzie sie znajduje. Oblizał swój pysk, po czym kły. Złożył swe skrzydła, zaczął zmierzać z wielką prędkością w stronę ziemi. Oczy zamknął.

Wardress

Mlasnęła. Tak, to nie był basior. Po chwili już pikowała w dół. Niestety, niewytyczoną trasą trafiła w Macka uderzając go delikatnie łapą w pysk. Uśmiechnęła się i wyhamowała praktycznie przed samą ziemią wypatrując wilka.

Mack

On z całej siły trzasnął o bagna. Z kilku dobrych metrów, każdy mógł ujrzeć wielki rozbłysk bagna na boki. Nie ruszał się. Jedynie doczołgał się do wielkich drzew. tam opadł. Miał sprytny plan dotyczący Ward.

// Idę się myć.

Wardress

Podeszła smętnym krokiem do wilka. Pacnęła go łapą w pysk. - Te, nic Ci nie jest? - zapytała odrzucając grzywkęw tył.

Mack

Nie drgnął. Bezwładnie, gdy wadera go pacnęła obrócił się na druga stronę. Krew ciekła z jego nosa. Oczywiście udawał, a krew... Była prawdziwa. Lecz nic po nim nie można było rozpoznać. Był ciekaw jak postąpi Wardress.

Wardress

- Ej no kolego, nie rób mi tego. Jako Twoja Alfa nie pozwalam Ci mnie straszyć. - powiedziała ni to z irytacją, ni to z lękiem. Stanęła nad nim. Liznęła go w pyszczek zlizując ową krew.