Stara Latarnia

Helmi

Rozejrzała się po okolicy. Wspięcie się na czyjeś barki wydało się Helmi stabilniejsze, ale gdyby tak starannie je ułożyć... - Można spróbować - powiedziała, spoglądając na nieznajomą.

Vedette

- Dobra spróbujemy. Jak się nie uda to wskoczysz na mnie. Ved jestem tak przy okazji. - uśmiechnęła się.
Odeszła kilka kawałków i namierzyła wielką gałąź. Złapała w zęby i zaczęła ciągnąć po ziemi.

Helmi

Zerwała się na równe łapki i zaczęła biegać po plaży w poszukiwaniu jakiejś dużej gałęzi. Gdy jedną zauważyła, chwyciła ją mocno w drobny pyszczek i zaczęła ciągnąć w kierunku latarni, zostawiając na piasku gruby ślad.

Jerome

- Pomóc wam?- podszedł do nich obserwując ich wyczyny. On ma na tyle siły, że bez problemu wsadzi je na miejsce do, którego próbują się dostać.

Vedette

Obejrzała się za nieznajomą. - ymm...spytaj się wilczycy.

Helmi

Wypuściła z pyszczka gałąź. Przypomniała sobie, że przecież nie przedstawiła się Vedette. Spojrzała na nią i powiedziała, uśmiechając się. - Helmi.
Przeniosła wzrok na Jerome i pokiwała potakująco łebkiem. Taszczenie tych gałęzi było zdecydowanie zbyt męczące.

Jerome

Złapał ją za kark i wyskoczył do góry wspinając się pazurami po ścianie latarni. Uderzył łapą w okno i deski odpadły. Wrzucił ją do środka i odskoczył do Ved - Przejdziemy się? -spytał.

Vedette

- Ale ja chciałam też zobaczyć co jest w latarni! A potem pójdziemy, dobrze? - spojrzała na niego i uśmiechnęła się.

Helmi

Prychnęła, gdy twardo wylądowała na tyłku na zakurzonej podłodze latarni. Wyjrzała przez okno i spojrzała na Jerome pełnym wyrzutu wzrokiem. - Delikatniej się nie dało? - spytała, po czym dodała. - Jeśli miałeś zamiar poromansować z Ved, kochasiu, wystarczyło powiedzieć, sama bym sobie poradziła!

Vedette

Ved wybuchła śmiechem. Śmiała się w najlepsze. Zerknęła na Helmi.
- On mógłby być moim ojcem. - chichotała.

Helmi

//Ojcem? o.o Przecież oboje jesteście dojrzewający.//

- A to jakaś różnica? - zapytała, jeszcze raz obrzucając Jerome morderczym spojrzeniem. Kichnęła przez nadmiar kurzu unoszącego się wewnątrz zaniedbanej latarni.

Vedette

// Nie zauważyło mi się xD A jestem jeszcze młoda, dopiero będę dojrzewająca :P //
- Jest Helmi, jest. Ja go dziś poznałam. - pokazała język.- Co tam widzisz? - podskakiwała próbując zobaczyć.

Jerome

Warknął pod nosem i ruszył oburzony przed siebie, usiadł na brzegu i moczył łapy. Jakoś jego nie bawiło ich zachowanie, mruczał coś pod nosem.

Helmi

- Czekaj, już patrzę... - mruknęła, oglądając się. Wewnątrz przez zabite deskami okna było dość ciemno, więc trochę potrwało zanim Helmi coś zauważyła. Nim odpowiedziała, kichnęła jeszcze raz. Odrzekła w końcu, wychylając się przez okno. - Na pierwszy rzut oka jakieś szmatki, naczynia, niektóre porozbijane... i kilka papierów!

Vedette

- Może ja coś dojrzę. Czekaj chwilkę!- krzyknęła i spojrzała na kolegę. - Podsadzisz mnie? - zapytała robiąc słodkie oczka.

Helmi

Jeszcze mocniej się wychyliła, patrząc na Vedette i obrażonego Jeromino. - "Niezła z niej aktorka" - pomyślała, widząc słodką minkę wilczycy. Zaśmiała się. Stąd miała idealny widok na całą plażę.

Jerome

Westchnął i spojrzał na nią, podszedł i podnosząc ją do góry położył sobie na grzbiecie i wskoczył z nią do środka położył delikatnie na podłożu i zeskoczył na dół.

Vedette

Wylądowała na drewnianej podłodze, wyjrzała przez okno na wilka.
- Dzięki wielkie! Możesz z nami pozwiedzać!- krzyknęła. Potem rozejrzała się po pomieszczeniu. Rzeczywiście. Same szmaty i naczynia. Miała wyostrzony wzrok, dzięki swojemu pochodzeniu z Watahy Nocy. Zobaczyła szczura jedynie i wielkie drewnianie drzwi.
- Helmi, widzę duże drewaniane drzwi. Na dole zapewne roi się od szczurów. Idziemuy? - uśmiechnęła się.

Helmi

Spochmurniała na sekundkę, spoglądając przez okno na Jerome. - A mną rzucił jak workiem kartofli, widziałaś? - burknęła, ale gdy spojrzała na drzwi od razu wrócił jej dobry humor. - Pewnie! Może znajdziemy tam jakiś skaaaarb...?

Jerome

- Nie dzięki nie kręcą mnie takie bajery. - krzyknął i wskoczył do wody. Położył się na płyciźnie a woda zalewała go falami co jakiś czas aż po sam pysk. Jego błyszczące zielone ślepia lustrowały latarnie.