Stara Latarnia

Vedette

- ym...Helmi, ja już chyba pójdę...- zciszyła głos. - Brzuch mnie rozobolał od tego patrzenia, a poza tym łapa nadal mi doskwiera... - nie chciała iść ale musiała. - Te kamyki są dziwne...wolę nie ryzykować i ich nie dotykać. Chyba, że znajdziesz kogoś odważnego... - uśmiechnęła się słabo i cofnęła.
- Jak coś wymyślisz to możesz wpaść do mnie do nory to pogadamy, a teraz... do zobaczenia. - uśmiechnęła się i wybiegła, kuśykając.
Zignorowała leżącego Jarema i zawróciła do nory. Powinna tam cały dzień siedzieć...Az nie będzie zadowolony zbytnio.

Helmi

Usiadła i spojrzała na Vedette ze smutkiem. Uszy jej nieco oklapły. Znowu zostanie sama... westchnęła ciężko i odpowiedziała. - No dobrze, jeśli musisz...

Vedette

- DO zobaczenia! I wpadnij kiedyś! - krzyknęła na odchodnym i już jej nie było widać ani słychać.

Helmi

- Do zobaczenia... - mruknęła cicho, gdy Vedette zniknęła w oddali. Helmi spojrzała na kamienie. Patrzyła na niej przez jakiś czas. W końcu wstała i ruszyła powoli schodami. Pamiętała, że na dole są drzwi, którymi dostał się do środka Jerome. Po kilku minutach wyszła na plażę. Zmrużyła oczka, gdy mocne światło uderzyło ją w ślepka. Przyzwyczaiła się do półmroku panującego wewnątrz latarni.

Jerome

Wstał i ruszył spacerkiem wzdłuż plaży patrząc w gwiazdy - Na razie. - rzucił przez bark do Helmi i po dłuższej chwili zniknął stamtąd.

Helmi

Usiadła i bez słowa odprowadziła Jerome wzrokiem. I znowu całkiem sama. Podeszła do brzegu morza i położyła się na piasku w takim miejscu, że nie sięgały do niej przypływy. Podwinęła pod siebie łapki i opatuliła się ogonem, kierując wzrok na linię horyzontu.

Miyo

Spacerując sobie samotnie po plaży natrafiła na kogoś. Podbiegła truchcikiem - Cześć - wymruczała do młodej wilczycy. Ona sama niedawno stała się 'dorosła'.

Helmi

Wciąż zwinięta w malutką kuleczkę, spojrzała smutnym wzrokiem na stojącą przy niej dużą wilczycę. - Cześć - odpowiedziała cichutko.

Miyo

Usiadła sobie - Miyo jestem - przedstawiła się - Coś się stało? - spytała po chwili. Opatuliła ogonem swoje łapy i przyglądała się wilczce.

Helmi

Wzruszyła barkami. - W sumie to nie... ale też byś była smutna gdybyś była na moim miejscu - odpowiedziała i dodała pospiesznie. - Helmi.

Miyo

Westchnęła i spojrzała na morze - Czemu tam twierdzisz? - spytała i obniżyła się do pozycji leżącej. Po chwili znów przyglądała się Helmi.

Helmi

- Bo jestem sama - odpowiedziała. Nie miała w tej krainie zupełnie nikogo, tylko kilku znajomych. Przysunęła się do wilczycy i wtuliła w jej sierść. O tej porze roku wieczorami na plaży było zimno.

Miyo

Uśmiechnęła się delikatnie i opatuliła puszystym ogonem małą - Nie martw się. Twoi znajomi staną się zapewne niebawem twoimi przyjaciółmi. A gdy dorośniesz założysz rodzinkę - wymruczała spoglądając na Helmi.

Helmi

- Mooożee.... - mruknęła, przeciągając sylaby. Zadarła łebek i spojrzała na Miyo. Zapytała. - A Ty? Masz swoją rodzinę?

Miyo

- Mam jedynie braci i rodziców, ale własnej rodziny nie mam - powiedziała, a na jej kufie zagościł mały uśmieszek - Co robisz tu o tej porze? - spytała.

Helmi

- Nic... tak sobie tu siedzę. Wcześniej bawiłam się z Vedette, ale ona sobie poszła - odpowiedziała, wciąż przyglądając się wilczycy. Uśmiechnęła się i dodała. - Ale masz fajną fryzurę!

łowca

przybiegł jak szalony podchnoł się o kamień i muwi przepraszam ale ćwicze kądycje :)

Miyo

- Dziękuję - powiedziała z uśmieszkiem na pysku - Długo hodowałam, żeby mieć takie coś - wymruczała i dmuchnęła sobie w grzywko-irokeza.

Helmi

Gdy usłyszała odgłos czyichś łap na piasku, spojrzała na biegnącego wilka. Na widok jego upadku wybuchła śmiechem, po czym z powrotem przeniosła wzrok na Miyo. - Też bym chciała takie coś - powiedziała.

łowca

z wstidliwą mino pobiegł w strone jeziora..