Stara Latarnia

łowca

Smutnym krokiem odszedł do krzaków gdzie miał swoje zabrudzone pełne brudu legowisko i usiadł już bez uśmiehu z skuloną głową

Miyo

Przewróciła beznamiętnie oczami i skierowała swój wzrok na morze. Westchnęła i kątem oka obserwowała małą wilczkę.

Helmi

//łowco, możesz mi łaskawie wytłumaczyć skąd na plaży krzaki?//

- Nie... dopiero się rozglądam za odpowiednią dla mnie - odpowiedziała i odwróciła łebek, spoglądając na nieznajomego wilka. Ziewnęła przeciągle.

łowca

//:P jak coś to niekarzda plaża jest bez drzew itp...//

wyszedł z legowiska śmiałym krokiem

Miyo

- Jesteś śpiąca? - spytała mrucząco i spojrzała na Helmi. Zastrzygła uchem i czekała na odpowiedź.

Helmi

- Trochę... - odrzekła. Wstała i przeciągnęła się leniwie. Nie chciała zasypiać. Jeszcze tyle chciała zrobić na tej plaży...

Miyo

- No to, porobimy coś ciekawego? - spytała i przeciągnęła się leniwie. Spojrzała kątem oka na morze i wróciła na Helmi.

Helmi

- Wejdziemy do tej starej latarni? - spytała, spoglądając na Miyo. - Pokażę ci coś, co znalazłyśmy tam wcześniej z Vedette.

Miyo

- Zgoda - mruknęła i wstała. Zaczęła powoli kierować się pod latarnię, gdy już była przy niej spojrzała za siebie i czekała na Helmi.

Helmi

Podbiegła do budowli energicznym krokiem. Zatrzymała się przy wyłamanych przez Jerome drzwiach i zanim weszła, zajrzała do środka. - Chodź za mną - rzekła do Miyo i wkroczyła do wnętrza latarni. Ruszyła w górę stromymi schodami.

Miyo

Przytaknęła głową i ostrożnie wchodząc oglądała wnętrze latarni. Po chwili ruszyła na schody i kroczyła tuż za Helmi - To coś ciekawego? - szepnęła cicho

Helmi

- Bardzo... - odrzekła, nie zatrzymując się nawet na chwilkę. - I bardzo dziwne.
Kiedy dotarła na sam szczyt, rozejrzała się po zakurzonym pomieszczeniu. Od razu zauważyła trzy leżące na podłodze niewielkie kamyki. Dokładnie tak samo jak wcześniej, świeciły intensywną zielenią. - Widzisz je? - spytała.

Miyo

W końcu dotarła na samą górę. Spojrzała na kamienie i zaczęła węszyć - Tak, czemu tak świecą? - spytała. I podeszła bliżej by się im przyjrzeć.

Helmi

Westchnęła. - No, właśnie tego nie wiemy - odpowiedziała i ruszyła za Miyo. Zatrzymała się w, według niej, bezpiecznej od kamieni odległości.

Vedette

Zjawiła się Ved. Od razu wyczuła, że Helmi węszy w latarni, więc do niej pobiegła. Gdy zauważyła nieznajomą, zatrzymała się.
- Cześć Helmi. Ja nie na długo. - przeniosła wzrok na kamyki. - Wymyśliłaś coś co z nimi zrobić?

Miyo

- Witaj - mruknęła do przybyłej i przeniosła wzrok na kamyki - Dotykałyście ich? - spytała węsząc naokoło kamyków, jakby je sprawdzając.

Vedette

- Hej - uśmiechnęła się do nieznajomej. - Nie dotykałyśmy, ale ja chyba się odważę i dotknę. Co one mi mogą zrobić?

Miyo

- Podejrzewam że ta świecąca zieleń może być wynikiem skażenia przez ludzi. Nie znaczy to jednak że tak jest. Może to być po prostu 'magiczny' kamyk - mruknęła rozmyślając co by tu zrobić z tym fantem.

Vedette

Nieznajoma tylko zaostrzyła jej ciekawość. Podeszła bliżej do kamyków. Czuła ich ciepłe pulsowanie. Stanęła kilka centymetrów od nich i odwróciła głowę do wilczyc.
- Są magiczne. Czuć to. Zaraz się przekonamy czy są szkodliwe. - Wyciągnęła łapę i postawiła ostrożnie krok do przodu. Podłoga zaskrzypiała pod jej ciężarem. Zaczęła węszyć.

Helmi

Zerwała się na równe łapki i podbiegła do Vedette. Zatrzymała się nieopodal niej, lecz w bezpiecznej odległości od kamieni. - Nie rób tego! - powiedziała. - A jeśli rzeczywiście są... zaka...ska...- zacięła się na chwilę, myśląc. Nie pamiętała jakiego słowa użyła Miyo. Po chwili skończyła. - Jeśli ludzie zrobili z nimi to, o czym mówiła Miyo?