Zabójcze morze ^.^

Biały Kieł

Spojrzał na biała wilczycę,przyglądającą się jemu i tej małej.Odwrócił się i powitał ją.
- Witaj, Nazywam Się Kieł, a ty ? - spytał jak zwykle z uśmiechem.

Yumi

-Dobry wieczór. - Odpowiedziała na przywitanie. - Jestem Yumi. - Zaśmiała się cicho i krótko. Pomyślała o śmiesznej sytuacji, która teraz miała miejsce. Gdyby ona poznała dwa wilki o prawie takich samych imionach pewnie by się zdziwiła. Ale świat jest mały i wszystko się zdarza.

Biały Kieł

Odwrócił wzrok w stronę morza.Wlazł do wody i zanurkował.Popływał trochę w morzu.
Gdy mu się to znudziło.Wylazł z wody na brzeg,usiadł z powrotem na kamieniu.
Spojrzał na wilczycę..

Yumi

-Wiesz... Przypominasz mi pewną osobę. - Powiedziała nagle. - Robisz dużo rzeczy w krótkim czasie. A przyczyną tego jest to, że szybko się nimi nudzisz. - Na myśli miała wilczycę, którą znała od szczenięcych lat. To znaczy tej wilczycy. Yumi już zbyt długo była w tej krainie, żeby ktoś ją znał od szczeniaka. Od dorastającej wilczycy tak, ale nie od dziecka xd.

Biały Kieł

-Naprawdę ? Jaką niby ? - zaciekawił się Kieł.Do kogo mogę być niby podobny ?
Hmm.. nie wiem ;d
-Powiedz do kogo jestem podobny, bo mnie ciekawość zjada.

Yumi

-Pod względem zachowania do takiej jednej Savi. Nie wiem czy znasz. - Powiedziała. - A jeśli chodzi o wygląd to powiedziałabym, że jesteś nietypowy. Choć w tej krainie jest coraz więcej człekokształtnych wilków. - Przymrużyła lekko oczy, które zamknął uśmiech. - To znaczy bez urazy! - Dodała szybko mając nadzieję, że nie powiedziała nieodpowiedniego słowa.

Biały Kieł

-Savi ? Znam ją.To moja kumpela. - odparł Kieł.
-Od innych człekokształtnych wilków wyróżniam się tym, że jako jedyny noszę spodnie ^^ -powiedział z uśmiechem wilk.

Yumi

-Ooo... No to pasujecie do siebie. - Zażartowała sobie Yu. - Spodnie? To to co masz na sobie? - Nie wiedziała jak określić "miejsce położenia" (xD) tych spodni. Westchnęła cicho i spojrzała na niebo. Znowu noc. Wpatrywała się w zakryte obłokami ciemne niebo i czekała na odpowiedź. "Chyba będzie padać." Pomyślała.

Heroine

Zaspane spojrzenie i obojętny wzrok. Tak, Tsah znów zasnęła i właśnie się obudziła. Powoli zbliżyła się do Yu i zobaczyła innego człeko-wilka. Zlustrowała go szybko i przywitała się.
- Tsah. - Rzuciła tylko i usiadła przy nich. W ciemności był podobny do Toraka, co przynosiło złe wspomnienia.

Biały Kieł

-Tiaa.. a to co mam na sobie to są właśnie spodnie,tylko takie krótkie. -odparł człekokształtny.Przesiadł się z kamienia na inny kamień,wygodniejszy.Spojrzał na chmury na niebie.Lubił patrzeć w chmury,czasem można było tam coś zobaczyć..

Yumi

-Dobry wieczór Tsahaylu. - Powiedziała na przywitanie po śnie przyjaciółce. - Tsah to jest Biały Kieł. Kieł to jest Tsahaylu. - Przedstawiła ich sobie. Czy to coś da? Zobaczy się. Nagle poczuła na nosie coś rozbijającego się. Potem nos stał się bardziej mokry niż zawsze. - Upss... Chyba zaczyna padać. - Rzekła mając nadzieję, że się myli,

Biały Kieł

-Cześć -odparł.Spojrzał na ognistego wilka.Potem na Yumi.Po czym spojrzał ponownie w niebo i nadal się przyglądał chmurom..

Yumi

Po chwili jednak Yumi dowiedziała się, że się nie myliła. Na swoim futrze czuła coraz więcej małych kropel deszczu. - No to fajnie. - Powiedziała z sarkazmem. - Trzeba schować gdzieś Yuki i Arbuza. Nie mogą zmoknąć, a potem się rozchorować. - Powiedziała do Białego Kła. Podeszła do Kyinry i przerzuciła ją na grzbiet. - Nelly... chodź tam pod drzewo, bo zmokniesz. - Powiedziała do tygrysicy mając nadzieję, że jej posłucha. Będąc pod drzewem położyła Kyin na ziemi. Miała nadzieję, że Kieł podejdzie tu z Yuki na plecach. Zaś sama Yumi wyszła na lekki deszcz i położyła się na brzuchu opierając głowę na łapach.

Legenda

Ev obudziło coś zimnego i mokrego na nosie. Otworzyła najpierw jedno ślepie. Jedyne co widziała to rozmazany obraz. Znudzona otworzyła drugie 'widziadło'. Po krótkiej chwili jej wizjer się ustatkował i zobaczyła kropelkę. Małą, zimną, mokrą kropelkę deszczu. Wilczyca wstała. Nie oglądając się na inne wilki zeszła z wydmy i schowała się w jej wgłębieniu.
- Super... - parsknęła otrzepując się z wody.
Jej grzywka była cała mokra, a na domiar złego przyczepiły się do niej ziarenka piasku. Ev przewróciła oczami. Nagle zobaczyła nowego wilka. Nie znała go. Zapewne jakiś nowy.

Heroine

Na nosie poczuła mokrą kroplę. Potem już na wszystkim. Wzięła jakoś Yuki i położyła obok Kyin. Wilczyca podeszła do Yumi i położyła się obok niej. Nowy wilk jakoś do niej nie przemawiał. Pobudzona deszczem wpatrywała się w dal. Deszcz jej nie przeszkadzał aż tak bardzo. Tsahaylu zamachała ogonem i już się nie ruszała. Nie ma to jak siedzenie nad morzem w czasie deszczu. Ach, ten piach w sierści. ^^

Biały Kieł

Już całkiem mocno zmoknięty Kieł,wrócił do siebie i poszedł pod drzewo.Lecz po dłuższym namyśle, poszedł sobie w las, do domu.

Yumi

Nie odwracając łba do Tsah powiedziała: - Wiesz co? Lubię deszcz... Gdy pada świat można zobaczyć z zupełnie innej perspektywy. - Kolejne jej "mądre" słowa. Czasami miała takie dziwne przypływy i filozofie na temat patrzenia na otaczające ją środowisko. Ale to tylko w niektórych chwilach. Nadal wpatrywała się w dal. Obserwowała miejsce gdzie niebo i woda stają się jednością.

Heroine

Kiwnęła lekko łbem nawet nie zastanawiając się nad znaczeniem tych słów. Senna i na wpół przytomna nie mogła myśleć nad czymś dłużej niż kilka sekund. Słuchała Yu, ale nie potrafiła się skupić. Wszystko było przytłumione. Kotka szybko ruszyła uchem słysząc odchodzącego wilka. Zrobiła to mimowolnie, ale nie przejmowała się tym wcale. Nawyki.

Yumi

Spojrzała na Tsah. Widziała, że wilczyca jest senna. - Jak chcesz to się prześpij. Ja sobie jeszcze posiedzę. - Powiedziała przyjaciółce. Ona nie była senna. Niedawno trochę się przespała i jej to wystarczyło. Ale była głodna. - Albo jednak... Zaraz przyjdę. A Ty sobie śpij. - Zaśmiała się cicho. Wstała i pobiegła w stronę lasu.

z.t

Heroine

Wilczyca zamknęła oczy i położyła głowę na łapach. Zerknęła tylko za Yumi i położyła ją znowu. Czując, że deszcz się nasila, wstała i poszła pod drzewo. Wilczyca położyła się, zamknęła oczy i położyła głowę na łapach. Tak jak wcześniej. Nie spała, bo nie miała ochoty. Chciała tylko odpocząć.