Złociste Morze

Zira

Zira dostrzegła Derina na brzegu miał zwieszoną głowę i chyba był smutny. Zira podeszła po cichutku do niego od tyłu otarła się o niego i zapytała wchodząc do morza.
-To co popływamy.-Powiedziała to z uśmiechem na pysku. I zaraz znikneła pośród fal.

Derin

Derin odwrócił głowę. Wstał i wszedł do morza. Na jego pyszczku pojawił się uśmiechnął. Podpłynął do niej i dał jej znak łapą, żeby za nim płynęła. Zrobił salto w wodzie i zaczął płynąć co chwilę zerkając na Zire.

Alerth

Przyszła za nimi. Usiadła na brzegu i spokojnie siedziała...nie będzie im przeszkadzała. Zadarła łeb do góry i obserwowała niebo. Było ślicznie..wieczorem..podskoczyła robiąc trzy salta w powietrzu.Wylądowała na cztery łapy.

Zira

Zira płynęła za nim i za każdym razem kiedy na nią zerkał posyłała mu delikatny uśmiech. Była pod wrażeniem jego salt. Była również bardzo ciekawa gdzie ją zabierze.

Derin

Derin płynął, aż nagle zrobił salto . Czuł do Ziry miłość. Nagle zobaczył pewną jaskinie. Wpłynął do niej. Ku jemu zdumieniu można było tutaj oddychać. Zobaczył Liście palmy. Podszedł do niech i ułożył je tak żeby było miękko.

Alerth

Podniosła się i warknęła głośno. Była wkurzona.-Podniosła się i zobaczyła mewę. Zapolowała na nią i wgryzła się w nią..ze złości. Wrzuciła ją do morz. Teraz tafla wody nie była błękitna była czerwona.

Zira

Zira wpłynęła za nim do środka. Zobaczyła że wilk układa liście. Zaczęła iść w jego stronę aby mu pomóc ale najpierw się otrzepała. I znów ten kosmyk futerka wpadł jej do oka. Dmuchnęła na niego kilka raz aby się trzymał na swoim miejscu.
-Jak tu ładnie.-Powiedziała do Derina kończąc walkę z grzywką.

Derin

Derin skończył układać liście i spojrzał na Zire.
- I właśnie dlatego chciałem ciebie tutaj zabrać. - powiedział rumieniąc się. Nie chciał jej wyznać, że ja kocha, bo nie wiedział jak to odbierze. Podszedł do niej i powiedział - zaraz coś skombinuje do jedzenia. Wypłyną i po paru minutach wrócił z dużymi rybami.
- Poczęstujesz się? - zapytał.

Zira

-Tak chętnie-Powiedziała Zira i przyłączyła się do kolacji.
Patrzyła w oczy basiorowi. Serce wadery należało już do niego. Jedząc rybę cały czas się do niego uśmiechał.
-Należysz do jakiejś watahy?

Alerth

Warknęła jeszcze raz. Uderzyła łapą o ziemię. Wstała i spojrzała w wodę..która przed chwilą miała kolor krwi mewy.Wyprostowała ogon i poszła z uniesioną głową.

Derin

- Tak, zapisałem się do watahy wody. - odpowiedział. Wziął rybę i zaczął jeść. Po chwili skończył. Spojrzał wilczycy prosto w oczy. Tak ją kochał, ze nie umiał się powstrzymać i zaczął ją całować.

Zira

Zira była lekko zaskoczona tym wydarzeniem ale wiedziała że ono nadejdzie odwzajemniła pocałunek. Daren był miły i kochany nie wyobrażała sobie życia bez niego.

Derin

- Kocham cię. - wyznał w końcu. - Jesteś jedyna i nie zastąpiona, nie wyobrażam sobie życia bez ciebie. Uśmiechnął się do niej, a jego ogon zaczął merdać.

Zira

-Ja też cię kocham.-Powiedział i wtuliła się w niego.
Teraz była naprawdę szczęśliwa. Wiedziała że w razie kłopotów może liczyć na jego wsparcie oraz pomoc.
Po chwili zapytała się.
-Derin masz dajmona?-Zapytała się o to z ciekawością. Ale nie doczekała odpowiedzi poczuła się zmęczona i opuściła jaskinie i całą tą kraine.

Derin

Derin wstał i wypłynął z tej jaskini, a potem wpłynął na powierzchnię. Rozejrzał się po plaży. Po chwili wyszedł z krainy.

Carly

- Wszystko ok.. tak... - rzekła cicho - ...jakby. - dodała szeptem, jednak Wasp mógł to usłyszeć.
Nie chciała znowu się narzucać, dobrze znała odpowiedź partnera. Ale co robić, gdy to tak po głowie łazi? Poruszyła uszami, po czym przerzuciła ciało lekko na bok. Przymknęła oczy. Nie przestawała rozmyślać.

Wasp

- Tak, tak, oczywiście... - mruknął pod nosem w odpowiedzi, dość dokładnie podkreślając ironiczny ton swoich słów. W jego mniemaniu takie nagłe popadanie w zadumę dosłownie w połowie rozmowy nie mogło być całkowicie normalne. Postanowił jednak już nie przeszkadzać Carly. Siedział wciąż na piasku i obserwował partnerkę, machając przy tym końcem ogona.

Carly

Poruszyła tylko uchem na ironiczny ton głosu Waspa. Rozchyliła lekko pyszczek, zaczynając mówić.
- Dobrze wiesz, o czym myślę. - mruknęła tylko.
Koniec jej ogona mechanicznie się poruszał, a wiatr mierzwił futerko. Oczy błądziły po niewidzialnym punkcie na piasku.

Wasp

Westchnął ciężko. No tak, mógł się domyślić. Co innego mogłoby zaprzątać Carly głowę poza szczeniakami? - Doskonale wiesz, że jeżeli naprawdę będziesz chciała te bachory, to się na nie zgodzę - powiedział. Przecież kiedyś już o tym rozmawiali.

Carly

- Wiem - mruknęła, po czym doznała uczucia deja vu. No tak. - Ale przecież widzę, że to by Cię niezbyt zadowalało. A tu idzie o szczęście obojgu rodziców, nieprawdaż?
Oblizała pysk nieznacznie. Ostatnio stała się okropnie sentymentalna. Straszne, trzeba ją z tego wyleczyć. xd