Złociste Morze

Carly · Wysłany: Czw 15:00, 10 Mar 2011 Temat postu:

Zaś wilczyca nie zwróciła uwagi na Assirego. Patrzyła wciąż w oczy partnerowi brązowymi oczkami, machając ogonem na boki. Był taki niezwykły, niepowtarzalny i pięknie kruczoczarny. Ideał.

Wasp · Wysłany: Czw 15:08, 10 Mar 2011 Temat postu:

Łii! Carlyś wreszcie wygląda ładnie! :D

Ooo, jaka romantyczna scenka... zakochana para stoi razem w zacinającym deszczu, tuląc się do siebie...
Tak, Wasp zupełnie przestał się przejmować deszczem. I tak przemókł już do suchej nitki, a na otwartej przestrzeni plaży nie miał gdzie skryć się przez złośliwymi kroplami. Samiec na pożegnanie Assirego zareagował jedynie strzepnięciem uchem na znak, że dotarły doń słowa znajomego.

Carly · Wysłany: Czw 15:23, 10 Mar 2011 Temat postu:

Jee! Nareszcie trafilam w gust forumowiczow! :3

Carly moglaby tak jeszcze dlugo, ale po jakims czasie zaczelo jej sie robic zimno. Przemoczone futro dawalo we znaki. - Skryjmy sie gdzies, juz mi zimno. - rzekla do wilka. Jej cialo zaczelo lekko drzec.

Wasp · Wysłany: Czw 15:39, 10 Mar 2011 Temat postu:

Wyprostował jedno skrzydło i otulił nim Carly, by nieco odgrodzić ją od zimnych powiewów wiatru. Rozejrzał się krótko - w okolicy nie było żadnego miejsca, w którym mogliby się ogrzać.
- Co powiesz na naszą jaskinię, w naszym miejscu? Tam zawsze jest ciepło - zaproponował.

Carly · Wysłany: Czw 17:06, 10 Mar 2011 Temat postu:

Carly usmiechnela sie do partnera. Nareszcie polubiĹ ich miejsce! Pamietala, jak krzywil sie na widok wodospadu z diamentami, a teraz? - Wspaniale! - klasnela w lapy, po czym wstala, by zaraz podazyc z do ich miejsca energicznym ruchem.

zt.

Wasp · Wysłany: Czw 17:19, 10 Mar 2011 Temat postu:

A kto powiedział, że Wasp polubił to miejsce? Bez przesady... przystrojonego diamentami wodospadu na pewno nigdy do końca nie przetrawi, ale ciepła jaskinia z jeziorem bulgoczącej lawy była nad wyraz przyjemna, szczególnie, gdy wilk chciał się ogrzać e chłodny dzień. Ruszył za Carly i już po chwili nie było go w tym miejscu.

zt

Wilczur · Wysłany: Pon 11:44, 14 Mar 2011 Temat postu:

Przyszedłem nad złociste morze i ogrzewałem się promieniami słońca. Popływałem w morzu i wróciłem na ląd. Położyłem się na ziemi i poszłem w kimono. Trochę dziwnie pewnie wyglądam... Wilk śpiący na plaży?

Ohme · Wysłany: Wto 16:13, 15 Mar 2011 Temat postu:

Ohme oprzytomniała. Spojrzała na siebie i na miejsce gdzie jeszcze przed chwilą stał Shire. Młoda wyszła na ląd i otrzepała futerko z wody. Założyła słuchawki i włączy sobie Rihannę - Only girl, po czym odeszła.

Tevallo Sutris

Przybiegł w to miejsce z Ahirą na grzbiecie.
-Już możesz zejść.-Powiedział głosem dorosłego basiora. Jego grzywka nadal zasłaniała mu oczy więc nikt nie mógł w nie spojrzeć. Popatrzał na falujące morze.

Ahira

Ahira zlazła z wilka z nieukrytym zachwytem. - Cudowne miejsce, jak i ty. - Powiedziała z szerokim uśmiechem. Przytuliła się do wilka. Razem uciekli. Od kłopotów. Nikt jej nie odbierze Tevalla. Przy nim czuła się najlepiej i najbezpieczniej. Był dla niej najpiękniejszy i najlepszy na świecie całym.

Tevallo Sutris

Tevallo liznął Ahirę w pyszczek. Bardzo ją kochał była dla niego całym światem. Nic się nie liczyło tylko ona.
-Kocham Cię.-Powiedział do niej czule i cicho, by nikt nie usłyszał. Tevallo nawet nie wiedział czy się zgodziła na bycie jego partnerką, ale w sercu wiedział, że na pewno tak.

Ahira

[Zmień podpis. Partnerkę masz. xD]

- A ja Ciebie. - Odpowiedziała. Jednak na chwilę delikatnie puściła Tevallo. Poczuła głó, więc zaczęła energicznie węszyć. Doleciała ją lekka woń. Nieci się zdziwiła, że tu. Pobiegła truchtem tam i zaczęła ciągnąć kawałek sarny, a raczej młodego sarniątka. Trochę zasapana przyciągnęła go do Tevallo. - Chcesz? - Zapytała. I tak było za późno. Przedzieliła na pół zwierzątko i większą połowę dała Tev. Przecież i tak potrzebowała nieco mniej jedzenia, niż on. Powoli zjadła kawałek i uśmiechnęła się do kochanka.

Tevallo Sutris

-No zjadłbym trochę.-Powiedział do Ahiry zjadając sarniątko. Po krótkiej chwili małej połowy sarniątka już nie było. Mięso zostało zjedzone przez Tevallo.
-Dobre było, ale się skończyło.-Uśmiechnął się do partnerki.

Ahira

Ahira przytuliła łeb do Tevallo i spojrzała na słońce. Było piękne, lecz powoli zachodziło. Już nie raziło jej w ślepka tak mocno. - Tak. - Powiedziała na jego słowa. - Kocham Ciebie ponad wszystko, Tevallo. - Dodała jeszcze ciszej. Zmrużyła ślepka. Było jej z nim dobrze. Była co prawda nieco mała, lecz jej umysł już zaczął pracować. Wiedziała więcej rzeczy, dzięki niemu.

Tevallo Sutris

Tevallo także przytulił się do Ahiry. Lekko liznął ją w nos i zapytał.
-Z jakiej jesteś Watahy?
Bardzo go to ciekawiło. Gdyby nie miała żadnej Watahy Tevallo namówił by ją, aby wstąpiła do Watahy Ognia.

Ahira

Ahira również go pocałowała. - Jestem z Watahy Nocy. - Odpowiedziała - A t? - A i owszem, Ahircia też była ciekawa watahy Tevalla. Jednak nie, niech jej nie mówił. Czuła w nim obecność członków Ognia. - Ach, już wiem. Ogień. - Znów dodała z szerokim uśmiechem. Co prawda widziała, co on zrobił Gallardo. Jednak brat nie był już dla niej ważny.

Tevallo Sutris

-Poznałaś?-Zapytał. Łatwo było poznać, że Tevallo jest z Watahy Ognia po płónącej grzywce. Gdy Tevallo się wścieka lub smuci jego grzywka zaczyna płonąć. Czasami nawet ogon zaczyna płonąć.

Ahira

- Po zapachu. - Odpowiedziała z uśmieszkiem. Już nie wróci do mam. Ma Tevallo. A kiedy dorośnie, będą już prawdziwą parą. Teraz jednak mają wiele przed sobą. Kochają siebie tak samo. Ahira pocałowała wilka w szyję, koło ucha. Kochała go ponad wszystko, więc musi mu to okazać nie tylko słowami. Przytuliła się do jego ciepłego futra. - Nie pójdę do mamy. Dopilnuję, by Gallardo nie pokazał rodzicom drogi do nas. - Dodała z szerszym uśmiechem i podziwiała zachód słońca.

Tevallo Sutris

-Chciałbym być dorosły i mieć ciebie na własność.-Powiedział przytulając się do Ahiry. Tevallo rozumiał wszystkie słowa partnerki. Kochał ją i to bardzo. Na prawdę była jego całym światem. Była ważniejsza nawet od niego.

Ahira

A dla Ahiry było na odwrót, to ona by chciała mieć go dla siebie. By chciała go bronić, on jest ważniejszy od niej. - Nawzajem. - Odpowiedziała z uśmiech i nadal przytulała się do wilka. Kochała go ponad wszystko. Nawet gniew rodziców jej od niego nie oderwie. Tev sprawił, że ona już potrafi żyć samodzielnie, choć nieświadomie ją tego nauczył i nieświadomie ona się uczyła od niego.