Złociste Morze

Taharaki

Jego sprawny nos przyprowadził go po zapachu swojej córki aż tutaj. Rozejrzał się. Tak, jest! A razem z nią ten kolorowy szczeniak. Tahi czuł, że ten osobnik wróży kłopoty. Ugiął się na łapach, schowany, by dzieci go nie zauważył, uważnie obserwował, czy aby jego księżniczce nie grozi jakieś niebezpieczeństwo. Nie chciał spłoszyć szczeniąt, jednak postanowił czuwać nad Ahirą. Czy był złym ojcem? Nie wiedział. Może coś w tym jest. Ale nie to było teraz najważniejsze!

Tevallo Sutris

-Ciii.-Szepnął do Ahiry.-Coś słyszałem.
Rozejrzał się dokładnie. W krzakach przyuważył brązowego wilka. To był Taharaki!
-Ahira twój ojciec tu jest, wiejemy.-Szepnął do partnerki. Chciał się postawić basiorowi, lecz wiedział, że odebrał by Tevallu Ahirę.

Hiretsuna Shinigami

A tu przybył Raven. Dostrzegł jakiegoś kolorowego młodego i podszedłdo niego.
- Witam... Czemu to chcesz z tąd uciekać?- spytał patrząc na niego czerwonymi ślepiami.

Tevallo Sutris

-Bo...bo.-Zaciął się. Przysiadł sobie przy Ahirze wpatrując się w czerwone ślepia wilka. Tevallo nie lubił wilków, które ciągle się czegoś pytały, oczywiście oprócz Ahiry. Ona była miłością jego życia, więc nie warto na nią narzekać.

Hiretsuna Shinigami

Basior zrobił mine jakby sie dociekal o odpowiedź.
- Pytam więdz odpowiedz szczeniaku - warknąl i przeniósl wzrok na Taharakiego.
- O to ten basior co dostał w pysk od Demona - powiedziali sie zasmiał. Przeniósl wzrok na mlodego.
- O iego chodzi prawda? - spytał i nie móglsie powstrzymac od smiechu.
- Jego nie warto sie bać.Zwykle ścierwo i tyle - powiedzial i sie zasmial ponownie.

Tevallo Sutris

-Ja się go nie boję!-Krzyknął i ugryzł mocno basiora, aż krew poleciała mu z szyi. Potem groźnie zawarczał i ponownie ugryzł basiora w to samo miejsce. Grzywka i ogon Tevalla zaczęły płonąć. Walnął basiora ze swojego płonącego ogona.

Ahira

Ahira ciągle siedziała przy Tev'ie. Spojrzała na ojca. Już nie była małą księżniczką. Dużo się nauczyła. Zawarczała na czarnego, jednak nie podkuliła ogonu. Wiedziała, że była mała. Jednak kły miała dość długie i mocne jak na szczeniaka. Wcale nie chciała być z rodziną. Smyrgnęła pod jego brzuchem i ugryzła go mocno w przednią łapę. Nie wiedziała może co się stało, ale czarny się wcinał. Mała czuła ojca. Będzie zły, lecz Ahira nie odejdzie już od Tevalla.

Tevallo Sutris

Zawarczał na czarnego basiora. Jego ogon i grzywka przestały płonąć. Było już bezpiecznie. Czarny wilk już nie dokuczał Ahirze i Tevallu.
-To wskakujesz?-Zapytał.

Ahira

Ahira natychmiast puściła czarnego wilka. Spojrzała na ojca, po czym na Tevallo. Wolała wolność, a ona była tam, gdzie jej ukochany. - Tak. - Powiedziała szybko, wlazła na jego kark i złapała się tak jak wcześniej. Była lekka, więc musiała, by nie spadła.

[brak veny]

Tevallo Sutris

Przygotował się do biegu i po chwili jak koń wyścigowy ruszył do wyjścia. Biegł szybciej niż wtedy. Ahira wcale nie spadała z jego karku. Czasami zjeżdżała mu na grzbiet, lecz potem szybko wchodziła mu na kark. Po chwili już ich nie było.

z.t oboje

Taharaki

Taharaki pokręcił jedynie głową. Gonić ich, odpuścić? Nie mógł przecież pozwolić, by dopadł ich Raven, aczkolwiek Tahi był przekonany, że jest on basiorem jedynie mocnym w gębie. Parsknął jedynie, odwrócił się, zamiótł ogonem i odszedł.

zt.

Hiretsuna Shinigami

Basior sie zdenerwował a jego ślepia blyszczały. Znajdzie te małe szmaciane laleczki chodźby nie wiedział co! Znajdzie i pożałują obydwoje o tak. Zemsta będzie słodka jak krew. Szybko pobiegł za nimi powarkując jak psychopata.

Hari

Przybiegł tutaj, uważając jednocześnie, aby mały szczeniak nie spadł z jego grzbietu. Zatrzymał się wreszcie na złotym piasku plaży, kierując uszy w stronę cudownego śpiewu fal. Odetchnął lekko, kładąc się na ziemi, aby małemu łatwiej było zejść.
- I jak? - zapytał z lekkim, zadowolonym uśmiechem.

Retes

Retes szybko zszedł z pleców wilka i oczarowany spojrzał na morze. Pierwszy raz w życiu widział tak piękną rzecz, jak to... Cichy szum fal delikatnie koił jego uszy, wszystko wydawało się taki wspaniałe, że niemal niemożliwe... Szczeniak usiadł na piasku w niemym zachwycie obserwując wielką wodę.

Hari

Spoglądał na oczarowanego morzem szczeniaka z uśmiechem, pamiętając w tej chwili samego siebie. Był jako malec tak podobny do tego tutaj, jeśli chodzi o pragnienie zwiedzania i poznawania świata. On jednak sam był nieufny, podejrzliwy i niezbyt chętnie nawiązujący kontakty z innymi wilkami. Do czasów, kiedy zapoznał się z Hekate, która udzieliła mu treningu.
- Podoba się?

Retes

- Tak. Baardzoo... - powiedział szczeniak, specjalnie przeciągając samogłoski w ostatnim wyrazie, aby pokazać tym samym jak duży jest zachwyt szczeniaka. - Wszędzie jest tak ładnie jak tutaj? - spytał z uśmiechem spoglądając na dorosłego. Oj, chyba szczeniak ma nową miłość - morze.

Hari

Zaśmiał się cicho, z zadowoleniem.
- Zależy od tego, jakie miejsca kto lubi - odparł, przeciągając się na piasku i z lubością słuchając jego delikatnego szumu. - Mnie na przykład bardzo podobają się wodospady, lecz i do mórz mam sentyment. Spotkałem kiedyś jednak wilka, który wychwalał bardzo lasy, inny jeszcze wolał przesiadywać na łące - mówił dalej, spoglądając przed siebie, na fale delikatnie muskające plażę i zostawiające na niej ciemniejsze pręgi.

Retes

- Ja chyba najbardziej lubię morze. - bez większego namysłu wyznał Retes. Taka też chyba była prawda. Ogromna woda wywołała na szczeniaku niesamowite wrażenie. - A da się po tym chodzić? - spytał zainteresowany, czy mógłby się przelecieć truchcikiem po tym pięknym miejscu.

Hari

Zaśmiał się na pytanie szczeniaka, nie mogąc powstrzymać podziwu dla młodzieńczej wyobraźni. Skąd maluchy brały takie pomysły, nie wiedział. Albo już nie pamiętał...
- Żeby chodzić po wodzie musiałbyś stać się Magiem, który wyspecjalizowałby się w dziedzinie wody - odpowiedział wiedząc, iż w Krainie jest już dwójka Magów i jeden, o ile dobrze się orientował, właśnie zdawał. - Mógłbyś też poprosić Maga o jakiś eliksir. Kto wie? Może istnieje jakaś mikstura, która pozwoliłaby Ci chodzić po wodzie. - Mrugnął do niego wesoło.

Retes

- Eee... To ja wolę popatrzeć. - powiedział. Na razie popatrzy, a potem znajdzie Maga i będzie chodził po wodzie! A co! Pokaże wtedy i mamie i bratu... A właśnie. Tak dawno nie widział ukochanego braciszka... Przecież tęsknił. Oj, jak tęsknił za wyśmiewaniem i denerwowaniem Sasome'a...