Złociste Morze

Mystic

Mystic w końcu spojrzał Ravenowi prosto w oczy. Tylko podniósł prawą brew. Wyprostował się i oddychał spokojnie, nie mając żadnego zamiaru. Zrobił dość krzywą minę. To na sto procent wywoła w demonie chociażby lekkie zakłopotanie. Mystic sprawiał takie wrażenie, jakby lada chwila chciał coś powiedzieć. W takiej sytuacji sprawia, że ktoś inny czuje się niezręcznie, nawet najwytrwalszy wojownik bądź Alfa, lub nawet demon.

Hiretsuna Shinigami

Basior lekko sie zakłopotał. No cóż nie wiedział co ten chce powiedzieć lecz po chwili przekszywił łeb szczerząc w demonicznym uśmiechu kły. Spojrzał na Dead'a który lekko sie oddalił.
- No mówże coś - powiedział do Mystic'a.

Mystic

Mystic jednak przekonująco dalej patrzył tak samo w najgłębszy zakamarek ślepi Ravena. Wyprostował się mocniej i spojrzał na niego z wyższością. Miał swoje lata. Tak, nie odzywał się. Jednak też nie miał złych zamiarów. Był zupełnie bezbronny w takiej pozycji. A taki silny demon chyba by nie zaatakował kogoś zupełnie bezbronnego, nie? Poniżyło by go to.

Death

Ja jak zawsze na końcu łańcucha. Zerkałem raz na Ravena raz na Mystica. Od czasu do czasu ruszyłem łapą czy inną częścią ciała, żeby mi nie zdrętwiała. Nie lubiłem tego uczucia jak i takich sytuacji.

Mystic

Mystic w końcu wstał. Jego uśmiech był lekki, lecz już powrócił do normy. Był po prostu nieco wesoły. - Obiecaj mi Ravenie, że nie spróbujesz nawet tknąć mojej siostry. Ja Ciebie nie straszę, lecz przestrzegam. Jestem z tej samej watahy co ty, więc powinniśmy sobie ufać. - Rzucił tylko, wychodząc niespiesznie. Wcale mu nie groził. Osiągnął swój cel, więc nie miał tu nic więcej do roboty.

zt.

Hiretsuna Shinigami

Basior warknął.
- To nie. Twoja siostrzyczka i tak dostanie to na co zasługuje - powiedział. Jego nie obchodziło to czy ktoś jest bezbronny czy nie, jest waderą czy basiorem. Miał to gdzieś. Prychnął gdy ten wyszedł i tyle.
- To na czym skończylismy? - spytał Dead'a.

Death

-Wiesz co masz świętą rację, a skończyliśmy na tym, ze chcę być taki jak ty. Błagam zrozum.-Powiedziałem, i w końcu podszedłem do Ravena. Spojrzałem na wychodzącego Mystica.-To jak pomożesz mi?-spytałem i oczekiwałem na odpowiedź.

Hiretsuna Shinigami

Basior kiwnął głową.
- Oczywiście że pomoge - powiedział. Wbił pazury w glebe po czym pomyślał nad kim by sie poznęcać.
- Na początek pobawimy sie tą małą co chciała mnie strzelć z liścia. Ale to jutro - powiedział.

Death

-Jasne, nie mogę się doczekać, mój nauczycielu.-Powiedziałem i chciało mi się śmiać, lecz starałem się zachować rozważnie i spokojnie.- Czyli zaczynam od jutra.-Dodałem i rozejrzałem się dookoła.

Folle

Hmm-może i tak pomyślała.
Podeszła do brzegu i zaczęła pić wodę, piła ją bardzo powoli. Miała wiele myśli i pytań ale ani jednej odpowiedzi na nie.

Death

No cóż, chciałem być taki jak Raven, więc nie zwracałem na pomarańczową wilczycę uwagi. W mojej głowie był tylko wielki kłębek nerwów, myśli i częste napady furii i czystej agresji, lecz potrafiłem nad tym zapanować . Postanowiłem się zmienić i to całkowicie, chciałem być sobą. Chciałem wyzwolić swojego Demona. A w tym mógł mi pomóc, tylko inny demon, w tym wypadku, znałem tylko Ravena.

Folle

Kiwnęła łbem i pobiegła drogą powrotną. Nie wiedziała gdzie teraz pójdzie, co zrobi ze sobą. Wiedziała tylko jedno, że nie będzie ufać nikomu i że będzie taka jaka była dawniej ,kiedy była jeszcze małym szczenięciem. Albowiem wtedy miała czarną duszę (że tak to powiem) , nie lubiła nikogo , zdawała się tylko na własną intuicję i nienawidziła rozmawiać z innymi wilkami.

Hiretsuna Shinigami

Basior spojrzał na Dead'a.
- Agresji najlepiej nie pokazywać. Pobaw sie wilkami czy ludźmi tak aby im uprzykszyć życie a potem ich poobijaj fundując sobie lepszą zabawe - powiedział i wskazał na Klodi. No cóż ta jeszcze z tąd nie wyszła.
- Może z nią sie pobawisz? - spytał z demonicznym uśmieszkiem. Po chwili jednak zrezygnował.
- Albo nie. Idziemy do lasu - powiedział i sie uśmiechnął.
- Oczywiście nie zmuszam cie lecz ja sie tam wybieram - powiedzial i wstał. Ruszył w strone lasu. Po chwili zniknął za drzewami. z.t.

Navia

Mała waderka powolnym krokiem przyszła nad morze.Przyjrzała się tafli wody po czym bez przemyślenia wskoczyła do niej ochlapując wszystko w okół.Kochała wodę prawie tak bardzo jak jej ulubioną potrawę - lody.

Innocence

Biała wilczyca o długiej, puszystej sierści i równie długich uszach przechadzała się brzegiem morza. Przyglądała się z zaciekawieniem promieniom słońca, które wesoło odbijały się na powierzchni wody... Dodawało to uroku całemu miejscu, a co dopiero gdyby był zachód bądź wschód tej jakże wielkiej gwiazdy? Tak... byłoby ładnie. Zaczepiła na chwilę wzrok o małą waderę bawiącą się w wodzie. Przekrzywiła delikatnie łeb i oddalając się od brzegu usiadła w stronę morza co jakiś czas obserwując tak beztrosko bawiącego się szczeniaka, którym z resztą również niedawno była.

Navia

Przestała się bawić i spojrzała na białą waderę.Promienie słońca odbijały się od jej futerka przez co lekko się mieniło.Wyszła z wody i podeszła do wilczycy.
-Hejka - powiedziała przymrużając oczy i uśmiechając się lekko starała się być otwarta lecz średnio jej to wychodziło.

Siomha Lorcan

No i jak na dziwny los przystało, przybyła tutaj kolejna śnieżnobiała wadera, ale dużo starsza od poprzedniczek. Przyjrzała się bawiącej się w wodzie młodej wilczycy, a sama usiadła niedaleko kolejnej, ale trochę starszej. Pogmatwana sytuacja... przyjrzała się obu i zawiesiła wzrok na horyzoncie. Kochała morze...

//Zróbmy jakąś kolejkę, ok? //

Innocence

- Hejjj... - Powiedziała swoim naturalnym, dziewczęcym głosem. Z miłym uśmiechem przyglądała się małej. Zabawne, już kolejna wilczyca, którą widzi w krainie o tym samym kolorze futra. Ale trzeba było przyznać... Szczeniak był uroczy.
- Jestem Innocence. A Tobie jak na imię? - Spytała lekko pochylając głowę, by być na podobnym poziomie z Navią. Zastrzygła uchem i podniosła łeb do góry czując czyjąś obecność. Ooo... Jaka niespodzianka... Kolejna biała wilczyca. Może to jakiś zlot, na który Inn zupełnie przez przypadek trafiła ? o.O

Może niech będzie Inn, Navia i Siom ?

Navia

Podeszła jeszcze bliżej wilczycy i przedstawiła się.
-Jestem Navia, w skrócie Navi lub Nav. W zasadzie mów na mnie jak chcesz tylko nie "słodziak" , "maluch" itp.Wilczyca strasznie tego nie lubiła.Nagle jej uwagę zwróciła kolejna biała wilczyca, zdawało się że skądś ją zna...tylko...skąd?

//Oki^^\\

Siomha Lorcan

//Może być ^^//

Siomha spojrzała na dwie białe wadery i posłała im przyjazny uśmiech. Już taka była. Młode i dojrzewające wilki napawały ją czymś dziwnym... jakaś doświadczona wilczyca powiedziałaby, że to instynkt macierzyński, ale to nie było to. Raczej chęć dorównania im w młodych latach, które Siom gdzieś uciekły...
Podeszła do wilczyc i usiadła obok nich.
-Siomha jestem.- przedstawiła się.