Złociste Morze

Abaddon

A on był na tyle zamyślony, że nie dostrzegł, iż na plaży nie jest sam. Dopiero ten dobrze znany mu głos wyrwał go z zamyślenia. V...Volire?! Abaddon nie wierzył własnym zmysłom, kiedy ukochana wilczyca rzuciła mu się w ramiona. Volire... Volire... jego kochana partnerka! To naprawdę ona!
- Ja też, kochanie... - odpowiedział i mocno ją przytulił.

Volire

Ogon samicy poruszał się w szybkim tempie na boki. Tak długo go nie widziała! Tak długo! Wygląda na to, że oboje zniknęli z krainy. I oboje wrócili. Volire nie przestawała się uśmiechac. W końcu złożyła ciepły pocałunek na pysku partnera, zamykając na moment ubarwione fioletem powieki.

Abaddon

- Tak długo mnie nie było... bałem się, że już cię tu nie znajdę - powiedział. Wciąż mocno obejmował ukochaną. Wtulił pysk w jej kark, wręcz zatapiając pysk w jej gęstej, jasnobrązowej sierści i zamknął oczy. Teraz miał chęć pozostać w tej pozycji już na zawsze, nigdy Volire nie puszczać.

Volire

- Jeśli się kogoś kocha, ten ktoś, wbrew wszystkiemu, nigdy nie znika, kochanie - szepnęła mu do uszka i zaśmiała się perliście. Nie. Ona by nie mogła go zostawic dla innego. Chociaż zapewne trudno jej będzie dotrzymac wierności, jako że jej charakter jest całkiem inaczej ukształtowany.

Abaddon

Ab nie powiedział tego na głos, ale zwątpił, że po tak długim czasie wciąż może jeszcze coś znaczyć dla Volire. Nie sądził, że pozostawiwszy ją samą w krainie, będzie mógł liczyć, że ukochana mu to wybaczy. Przecież nawet nie powiedział, gdzie się wybiera, dlaczego. Po prostu zniknął z dnia na dzień i to na wiele długich miesięcy.

Volire

Ale Volire kochała bezgranicznie. Chociaż zapewne, gdyby go zostawiła, w błyskawicznym tempie znalazłaby nową miłośc. Lub chociaż zauroczenie. O jej względy starał się przecież niejeden samiec! Samica w końcu oderwała się od wilka, spoglądając na niego. - Cudownyś jak zawsze - uśmiechnęła się zalotnie i uroczo.

Abaddon

Zaśmiał się i odparł:
- Więc świetnie do siebie pasujemy, bo ty również jesteś wspaniała - po tych słowach uśmiechnął się i popatrzył głęboko w piękne oczy Volire. Ach, tak długo nie widział tego kobiecego, nieco prowokacyjnego spojrzenia...

Michael

Michael przybył w to jak zwykle durne dla niego miejsce. Położył się gdzieś przed plażą, pod jakimś małym drzewkiem na trawie. Nie lubił zbytnio piasku, ale też nie chciało mu się nigdzie ruszać. Po prostu legnął się jak długi, a łeb położył na boku. Ogólnie to cały legnął na lewy bok, wpatrując się przed siebie. Kurde!! Dlaczego był taki miły dla nich? Po kilkunastu minutach zrozumiał. Wpojenie!! No nie!!! Ale na kogo? Na tego szczeniaka?!!! Jakim cudem?!!! Pięknie, po prostu pięknie!!!!

"Po prostu" rozłącznie. Rażący błąd i to niepierwszy w Twoim wykonaniu.
Polecam Google Chrome lub Mozillę Firefox. Poprawiają błędy.
~Waspuś

Volire

Ah, tak. Te oczy. Za ten wzrok niejeden samiec dałby się dosłownie posiekać! A Abaddon miał je tylko dla siebie. Były jego własnością.. Jakiż szczęściarz! Beżowa samica, poczęła zgrabnymi, jak zawsze, ruchami, przechadzać się wokół samca, muskać wdzięcznie długim, puszystym ogonem jego ciało, oraz kołysać uwodzicielsko biodrami, lekko, delikatnie..

Abaddon

Oj, Ab zdawał sobie sprawę, jak wielkim szczęściarzem jest! Volire była jedną z najpiękniejszych wilczych stąpających po tej krainie... z pewnością niejednemu samcowi sam jej widok skradł serce.
Niewiele jej kuszących ruchów było potrzeba, by wilk wręcz rzucił się na nią, przewracając na miękki piasek i wpił w jej pyszczek mocnymi pocałunkami.

Volire

A Volire wcale nie przeczyła. I ona namiętnie wpiła usta w jego pysk, zamykając oczy. Splotła mu łapy na karku, mocno przywierając do niego ciałem, tak, że by czuł nawet bicie jej serca. Jej ogon błądził po jego plecach, w subtelnych ruchach.

Abaddon

Łapy Abaddona gładziły ciało leżącej pod nim Volire, jego pysk nieustannie składał pocałunki na smukłym pysku ukochanej, nieraz zatapiał się w gęstej sierści na szyi, by i tam pieścić wilczycę, przy okazji wdychając jej piękny, tak miły dla nosa Abaddona zapach.

Volire

Wilczyca zamknęła oczy, unosząc głowę ku górze, dając tym samym partnerowi więcej dostępu do jej szyi. Jej ogon zamaszystym ruchem przejechał od karku do ogona wilka, po kręgosłupie. - Oh, Abaddon.. - zamruczała przeciągle, łechtając podniecenie ukochanego.

Abaddon

Volire wcale nie musiała drażnić go tym delikatnym muśnięciem ogona, by rozbudzić jego pożądanie. Abaddon pragnął jej w tej chwili, jak nigdy dotąd, każdy jego pocałunek, każda pieszczota przepełnione były namiętnością.

Volire

Cóż, istotnie, Vol starać się nie musiała. Jej łapy pozostawały oparte o kark wilka, związane lekko do jego szyi, ciało mocno doń przywierało. Wilczyca odrzuciła grzywkę na bok, a każdy pocałunek przyjmowała z zalotnym uśmiechem na pysku - to jest takim jak zwykle.

Abaddon

Lecz same pocałunki szybko zaczęły się nudzić Abaddonowi, przestały mu wystarczać te banalne, choć piękne, pieszczoty. Zapragnął czegoś więcej, lecz na ile Volire mu pozwoli? Tego wiedzieć nie mógł.

Volire

Ależ oczywiście! Trudno uwierzyć, ale byłby to pierwszy raz zielonookiej. Mimo to nie lękała się tego. Wręcz przeciwnie. Pragnęła. W odpowiedzi naparła lekko na podbrzusze wilka. - Rób co do ciebie należy, kotku - szepnęła mu namiętnym głosem do uszka, trzepocząc rzęsami.

//Nie chce mi się czekać do północy. Dajmy na to że już 11.07 i nie ma cieczki. : P

Abaddon

/Waspowa i Carlysiowa zakrzywiają czas! xD/

Pierwszy raz? Abaddon w życiu by nie pomyślał, że to pierwszy raz Volire. Jej zachowanie, pewność siebie w tym, co robi z pewnością nie przemawiały za faktem, iż Vol jest dziewicą. Albo raczej, że nią była, bo Ab wreszcie zagłębił się w jej piękne ciało, w jej kobiecość.

Volire

//Fuck yeah! Para wyrwana z filmów sci-fi! :3

Istotnie, nic nie na to nie wskazywało. Ale Volire już taka była. Jej charakter był tak zbudowany od narodzin. Teraz po prostu się zaostrzył, będąc takim, jaki był jej pisany od chwili poczęcia. Gdy samica poczuła w sobie Abaddona, westchnęła cicho, delikatnie wyginając swe ciało w łuk, jednocześnie oddając się w pełni samcowi. W międzyczasie zaczęła całować wybranka, wkładając mu głęboko język do pyszczka. Ciepły piasek i lekko podmywająca wilczycę woda jedynie potęgowały doznania.

Abaddon

Ab poruszał biodrami w rytm miłosnego tańca, splatając się ciasno z Volire w tym intymnym uścisku. Łapami wciąż mocno ją obejmował, łapą gładząc gęstą sierść, jego pysk i pysk ukochanej stopiły się niemal w jedno w namiętnym pocałunku.