Camellia Sinensis - Herbaciarnia

Cleo

Cleo tu też przybyła. Miała kasę której nie wyrzuciła.Wchodząc kulturalnie z błota przed drzwiami otarła łapy i weszła zamykając cicho drzwi i zajęła swoje miejsce czekając.

Rosan

-Nie wiem, chyba tak - mruknęła.
Tak naprawdę sama nie wiedziała czemu nagle opuścił ją dobry nastrój. A niech cię userko.
W tym momencie do pomieszczenia przybyły dwie nowe postacie. Jakaś czarno-biała wilczyca i biały gryf. Rosan zapatrzyła się na gryfa. Pierwszy raz widziała na oczy to stworzenie i niesamowicie ją zaintrygowało. I te skrzydła... Rose westchnęła z rozmarzeniem. Ile ona by dała za takie. Były piękne. I dziób zamiast pyska. Jak to jest? Chyba niewygodnie? A może to kwestia przyzwyczajenia...
Z trudem oderwała nachalny wzrok od białego gościa i wróciła spojrzeniem do Shaine.
-Pierwsi goście. Może tak zabrać tą kanapę? Głupio tak na środku lokalu żeby stała. - mruknęła.
Nie będzie na pewno spała tak przy wszystkich na środku lokalu. Obciach!

Shaine

Wilczyca złożyła kanapę, która teraz była częścią wystroju. I dobrze!
- Witam, witam! - Wydusiła po chwili. Jak wspaniale! Pierwsi goście! Jej głos pełny był entuzjazmu i energii, a że bardzo cieszyła się z przybycia tu tych osóbek, powstrzymywała się od tryśnięcia szczęściem i rzyganiem tęczą.
- soreczka, że mnie nie widać, ale na jakiś czas jestem... że tak powiem niewidzialna... - Powiedziała melancholijnie.
- No więc, nie przedłużając, co sobie panie życzą? - Przede wszystkim klient!

Cleo

Cleo uśmiechnęła się i rzekła przyjaźnie Po proszę wzmacniającą herbatę i 6 babeczek domowej roboty, 2 babeczki dla mnie dla tej pani ( wskazawszy nowo przybyła klientkę) i dla pani z uśmiechem, a przy okazji chciałabym się zatrudnićzamilkła.

Shaine

- Już się robi. - Głos wyrwał się z przenikającej przez budynek ciszy, przeplatanej miłą, relaksującą muzyką. Czajniczek wypełnił się nieskazitelnie czystą wodą, po czym spoczął na ciepłym piecyku. Drewniane kubeczki opatulone w dole były liśćmi herbaty Yerba Mate. Czajnik zaświszczał, po czym przyjemnie pachnąca herbatka została zalana.
- Herbata kosztuje 4 kości. 6 babeczek 9 kostek i te dodatkowe dwie 3 kości. Razem 16 kostek. jeżeli oczywiście to nie problem. Możesz wziąć mniej na przykład babeczek. Pani wybór. - Powiedziała przymilnie. Na łapę wyjęła cukierka czekoladowego i podała go w stronę gryficy.
- Proszę, są darmowe. - Zaoferowała nadziane wiórkami kokosowymi cukierki.
- A w sprawie zatrudnienia, to jest jeden szczegół. Znasz przynajmniej 5 gatunków herbaty, i czy oczywiście umiesz ja przyrządzić? - Spytała kąśliwie, a zarazem dość miło.

Cleo

Uśmiechnąwszy się do wilczycy podała 16 kotek wziąwszy cukierka odrzekła - Tak więc mamy 12 gatunków herbat : Herbata: biała czarna, owocowa, zwykła , miodowa, zielona, czerwona, ciemniejsza od czerwonej wzmacniająca umysł i ciało, uzdrawiająca, z witaminami i herbata spokojnego snu bardzo rzadko spotykana. Np Herbatę czarną można parzyć do 4-5 minut, owocowa tak samo , herbata czerwona i mocno czerwona parzy się dość długo bo cesarzowie pragnęli by była najlepsza, białą słyszałam lecz nie miałam styczności, miodową parzy się tak by miód się wchłonął i oddał smak, wzmacniająca umysł i ciało można długo i krotko zależy, ja zawsze parzę krótko około 6 minut, uzdrawiająca parzyć się powinno 30 minut bo składniki muszą się dobrze zmieszać herbata spokojnego snu od samej nazwy wskazuje tym dłuższej się parzy jest mocniejsza. Przepisy stare mówią że jeśli przez godzinę to cały dzień. Wiem to wszystko od wilczycy którą kiedyś spotkałam Wielbicielka herbat. zamilkła z uśmiechem.

Mystere

Zdziwił ją trochę głos, który słychać było, mimo braku obecności właścicielki. Jednak po chwili wszystko zrozumiała i pokiwała lekko łbem. - Wszędzie magia... - szepnęła. Nikt nie mógł wiedzieć, o co na prawdę jej chodziło. Zastanowiła się chwilę, sama nie wiedząc, co dokładnie chce. Tego dnia czuła się słaba, bardzo słaba. Bała się, że zaraz spadnie z krzesła i zemdleje. Postanowiła wziąć zieloną herbatę, którą zawsze bardzo ceniła. To była jej ulubiona. Spojrzała z daleka na ladę i dostrzegła tam jakieś wypieki. Ostrożnie zeskoczyła z krzesła i starając się nie przewrócić, doszła do lady. Tak jak myślała - babeczki. Stwierdziła, że może się skusić, więc uśmiechnęła się lekko. - Sumimasen~ - szepnęła cicho.

Rosan

Rosan spojrzała na wilczycę, która podeszła do lady. Nie miała pojęcia co powiedziała. Nie tyle nie dosłyszała, ile po prostu nie wiedziała co to znaczy. Bo słuch akurat miała znakomity.
-Cześć - uśmiechnęła się lekko, bo na więcej nie było jej stać - Nazywam się Rosan. Em.. Wszystko w porządku? - spytała niepewnie.
Wadera była bowiem odrobinę niemrawa. Jakby mogła, pewnie byłaby blada.
-Może w czymś pomóc?
W tym momencie wpadła na pewien pomysł.
-Shaine? Jak będziesz mogła to podejdź na chwilę. - powiedziała w przestrzeń, mając nadzieję, że nie mówi do ściany.

Shaine

- Brawo! Brawo! Dostajesz tę robotę. - Wilczyca klasnęła w łapy i zaśmiała się.
- 16 No hone! - Powiedziała melodyjnie i spojrzała na Rosan.
- Hai? Co się stało? - Podbiegła do Rose, po czym wskoczyła za ladę. Jakże miło zobaczyć kogoś w tym porosłym już od pustki kurzem lokalu!
- Co podać? - Spytała przymilnie, uśmiechając się. Tak już z przyzwyczajenia - choć wiedziała, że nikt tego nie widzi.
Babeczki i herbatę postawiła na stoliku, przy którym winna siedzieć Cleo.

Rosan

Rosan usłyszała tupanie na ladzie. Hm, szybka jest.
-Wiesz, jak potrzebujesz kelnerki czy coś to ja chętnie. To znaczy wiesz. Jeśli to nie kłopot, jakbyś kiedyś miała wolne miejsce.
Uśmiechnęła się lekko, jej ogon znowu zaczął melancholijnie huśtać się na boki.

Shaine

- Na pewno się takie znajdzie. Ja polecam ci założyć też jakiś lokalik, typowo restauracja, sklep ze wszystkim albo zupownia, bar... - Powiedziała miło. Może Shaine kiedyś zagości w cudownym lokalu Rose? Marzy jej się , by jej przyjaciel, którykolwiek znajomy miał lokal.

Rosan

Rose zamyśliła się. Nawet nie przyszło jej to do głowy. Może to i dobry pomysł? Sklep ze słodyczami! Rose kocha słodycze. Spojrzała na Shaine z blaskiem w oczach. Radość znowu zagościła w jej sercu.
-Myślisz, że to wypali? - spytała z lekkim podnieceniem.

Shaine

- Jestem pewna. Jaki lokal chciałabyś założyć? - Wadera odparła do niej zachęcająco. Jestem pewna - Jeszcze nigdy nie zdarzyło jej się powiedzieć tego całkiem prawdziwie. Wierzyła w Rose,chciała ją wspierać tak samo jak ona.

Rosan

-Może... Cukiernia? Kocham słodycze. Ty też chyba przepadasz. Spróbować nie zaszkodzi. - uśmiechnęła się. - Może gdzieś blisko Ciebie założę? Wiesz, do takiego ciasta zawsze fajnie wypić herbatkę.
Rosan ucieszyła się. Pogodność i wsparcie Shaine sprawiło, że poczuła się... Dobrze. To było bardzo miłe.

Shaine

- Jeeeeeeeej, cukierki ! - Pisnęła z zachwytem, klasnąwszy w łapki. Zaśmiała się i zaczęła wyobrażać sobie taki słodki lokalik.
- Z całą pewnością wypali, kto nie lubi cukierkówwww...! - Pisnęła ponownie z zacieszem na kufie.

Rosan

Rosan ucieszyła się.
-Dzięki Shaine, jesteś wspaniała - powiedziała z radością - To jak? Biegnę wynająć lokal!
Ucieszona wybiegła z herbaciarni przyjaciółki. Przebiegła przez ulicę, minęło sporo czasu. W końcu na drzwiach zawisła piękna, złocona plakietka z napisem "otwarte".

zt.

/niedługo dodam temat, na razie muszę wyjść z domu ;] Więc za jakieś góra 2h/

Mystere

Zerknęła na nieznajomą, która ją przywitała. Uśmiechnęła się sztucznie. - Witaj. - szepnęła. Nie powiedziała nic więcej, jako że tamta zaczęła rozmawiać z powietrzem. Znaczy, zapewne z właścicielką, której imienia Myśka nie znała. - Przepraszam... - powtórzyła, trochę głośniej. Chciała już dostać to zamówienie...

Shaine

- Oj, soreczka. zawiecha! - Skucha! Wadera spojrzała zbicie na nieznajomą.
- Za karę odejmę sobie babeczkę. Masz za darmo.- Podała babeczkę w stronę wilczycy, co wyglądało trochę jakby... Lewitowała?
No więc, co panienka sobie życzy? - Oparła się o ladę, i trochę speszyła się po swojej zwieszce.

Mystere

Tym razem uśmiechnęła się szczerze, a nawet cicho zaśmiała. - Chciałam prosić o zieloną herbatę. - odpowiedziała, bo tylko tyle było jej potrzeba, jeśli babeczkę dostałą za darmo. Jak już wcześniej userka wspomniała, Tera ani trochę nie zdziwiła się, widząc "lewitujące" ciastko.

Shaine

- Oczywiście! - Odparła melodyjnie, po czym zalała kubeczek i zasypała liśćmi herbaty. Kiedy zaparzyła się, ten wyjątkowy aromat uwolnił się i rozniósł po lokalu. Postawiła drewniany kubeczek na stoliku.