Camellia Sinensis - Herbaciarnia

Cristal

- Mądre może nie, ale na pewno zabawne. - stwierdziła. To prawda, może lepiej będzie nie udawać. Zamachała kitą, w oczekiwaniu na swój przewspaniały napój. - Noise, należysz do Wiatru? - spytała z nutą smutku w głosie.

Noisette

- A jak inaczej miałabym zostać Alfą Wiatru? - zapytała z uśmiechem na twarzy praktycznie pewna, że Cris sobie z niej kpi.
Machnęła swym ogonem na bok, uważając aby niczego nie strącić. Po chwili głuchej ciszy sięgnęła niewiadomo-gdzie i wyjęła 17 kości zapłaty.
- Ja stawiam. Mam tego aż zbyt wiele. A te pięć kości potraktuj jako napiwek panienko. - mruknęła wesoło.

Cristal

Spuściła wzrok, trochę niezadowolona. Z odpowiedzi na pytanie, a nie z płacenia przez Noisette. - Aha. - mruknęła trochę cicho, nie wiadomo czy ktokolwiek ją słyszał. Westchnęła i podniosła wyżej łeb, nie wolno się zamartwiać!

Shaine

- Ari~ - Ukłoniła się lekko, ukazując swój pogodny nastrój wywołany dzięki świeżemu startowi wiosny. Oczywiście, napój był gotowy, a postawiony został dystyngowanie wraz z dwoma babeczkami. Na papierku pisało krótkie:_,,Na koszt firmy". Zgarnąwszy zapłatę wrzuciła sumkę do drewnianego pudełka. Westchnęła. Cleo... Nawet jej dobrze szło, jednak patrząc po drodze na jej hotel... Raczej nie potrzebna jej praca u mnie. Neh. Własny biznes jest sam w sobie bardziej dochodowy, no i się dzielić nie trzeba. To lubię. Pociągnę tu jeszcze długo, no bo herbaciarnia to dosyć przytulne miejsce... Nie, nie zamartwiaj się[color=#cc99ff], chlaj tą parszywą herbatę i zamknij pysk. [color=#cc99ff]Pociągnęła łyk herbaty, mrucząc rytm pewnej piosenki.

Noisette

Noisette uśmiechnęła się przyjaźnie i zgarnęła łapą babeczkę wraz ze swoją herbatą. Wciągnęła zapach nosem i od razu poczuła się lepiej. Jakże ona uwielbiała białą herbatę. Szkoda tylko, że była tak rzadka.
- Arigato. - rzekła machając swym puszystym ogonem.
Wzięła do łapy babeczkę, co jakiś czas popijając ją aromatycznym napojem.

Cristal

Uśmiechnięta wchłonęła babeczkę i popiła ją przepyszną, czerwoną herbatą. Spojrzała na Noise, najwyraźniej lubiła białą herbatę, którą zamówiła. Cris również zaczęła wąchać swoją. Tak, na prawdę godna cesarzy. - Noise, lubisz białą herbatę? - zapytała, by się upewnić.

Shaine

Po chwili drewniany kubeczek został opróżniony, a z herbaty pozostała tylko niosąca się ku górze aromatyczna para. Kubeczek począł być myty, a po chwili zajął swoje miejsce pod ladą. Wadera wzięła w łapę ścierkę z wyhaftowanym napisem: ,,Tea Time" i jęła wycierać drzewko herbaciane z kurzu. Podlała je i przewiązała żółtą wstążką. Oznaczała ona, iż owe liście z drzewka będą niedługo gotowe do zbioru, a więc będzie to darmowy zapas herbaty zwykłej. Muzyka po czasie zmieniła się na miłą melodię, relaksującą i kojącą. Z okien pląsające promyki słońca przedostały się przez szyby, grzejąc lokal. Shaine wyglądając przez okno, spostrzegła lekki deszczyk. Uchyliła więc okno, by świeże powietrze miało możliwość przedostania się do herbaciarni. Wilczyca mruknęła zadowolona aurą panującą wokoło. Tak miło, tak przyjemnie...

Noisette

Gdy tylko opróżniła kubek, spojrzała na Cris, która najwyraźniej również skończyła.
- Jasne. - rzekła w odpowiedzi.
Przekrzywiła głowę i ziewnęła krótko. Nie lubiła, gdy wokół niej panowała tak głucha cisza i gdy nic się nie działo.
- Jeśli już skończyłaś... - zaczęła uprzejmie - to może poszłybyśmy w jakieś zabawne miejsce?

Cristal

Dopiła resztkę pozostałego płynu i przyjaźnie uśmiechnęła się do Orzeszka. Nie, Noise chyba ładniej. Chociaż Orzeszkowa nie brzmi źle. Uśmiechnęła się szerzej i spojrzała na właścicielkę. - Dziękujemy bardzo! - rzuciła do niej, by następnie zeskoczyć z tego, na czym siedziała i ruszyć ku wyjściu. - Jasne, lubię ciekawe miejsca, Orzechowa Alpho! - odpowiedziała. Kryształowa Dowódczyni Wojowników i Orzechowa Alpha Wiatru. To brzmiało fajnie. Ale Noise chyba nie chciała by ją tak nazywać, sama mówiła, że to niezbyt mądre... - Znaczy Noise. - poprawiła się.

Noisette

- Mogłybyśmy zapuścić się w jakieś niebezpieczne miejsce! Jak Tereny Ludzkie! Co ty na to? - zagadnęła.
Na jej pysku pojawił się perlisty uśmieszek, wyrażający to na jaki to ona właśnie 'genialny' pomysł wpadła... Czekając na odpowiedź Kryształowej obróciła się do Shaine i jeszcze raz jej podziękowała.
- Było nam bardzo miło i aż szkoda opuszczać ten lokal, ale ja i moja przyjaciółka raczej nie możemy zbyt długo cieszyć się spokojem! - zaśmiała się dziwacznie. - Na pewno jeszcze tu wpadniemy!
Specjalnie użyła słowa 'przyjaciółka'. Ciekawe jak Cris na to zareaguje...

Cristal

Potaknęła szybko łbem zadowolona. Tereny ludzkie? Fajnie się zapowiada. Na słowo "przyjaciółka" zareagowała wesołym uśmiechem, posłanym Noisette. Podeszła bliżej. - Idziemy? - zapytała cicho, do ucha przyjaciółki.

Shaine

Wadera skinęła łbem, uśmiechając się przyjaźnie.
- Ależ proszę, zapraszam ponownie! - zawołała, machając wilczycom łapką na pożegnanie. Jednym susem wskoczyła wprost na podłogę, zmierzając ku stolikowi. Na tackę zebrała kubeczki, a później poszła szybko je obmyć.
Ścierką wytarła dokładnie leżące gdzieniegdzie okruchy. Kiedy praca została zrobiona, zamknęła okno i odetchnęła. Podreptała na zaplecze, po czy przy ladzie ustawiła kamerkę. Mały ekranik wzięła ze sobą, aby móc zobaczyć pod jej nieobecność, czy ktoś jest w lokalu. Rozciągnęła łapki i wyszła z herbaciarni.

z.t

Noisette

Tak oto, nasza kochana Noisia opuściła ten oto lokalik podążając w podskokach ku terenom ludzkim. Oby i tym razem im się pofarciło. Bo jeżeli spotkają dwunogi... Będą miały poważne kłopoty, nahaha! Co prawda, jej pierwsza przyjaciółka była człowiekiem, ale tegoż to faktu ujawniać nie zamierzała. Niechże zatem udaje, iż ludzie zrażają ją tak jak i innych.

Cristal

Pognała za Noisette, przyszłą Alphą wrogiej watahy, a jednocześnie jej przyjaciółką. Ach, wszystko się pokomplikuje, jeśli będzie wojna. Dowódca wojowników, przyszły oczywiście, który przyjaźni się z Alphą wrogów? Nie, nie dobrze. Ale Noise jest taka fajna!

[z.t]