"Piwna Nuta" - Karaoke, bar, przekąski

Alastair

Alastair wziął jeszcze łyk piwa, następnie odstawiając kufel na najbliższy stolik. Chwycił pewnie w łapę kij, kręcąc nim przez moment. Niestety, kij był zbyt długi, aby zgrywać cyrkowca czy rewolwerowca. O mało nie zrzucił nim zawieszonej na ścianie tablicy, jednak ta tylko zakołysała się niebezpiecznie. Wilk pokręcił łbem z jawnym rozbawieniem.
- Okej, uznajmy, że tego nie było. Mogę Ci zaoferować karnety na darmowe gry albo napoje, o! I przepraszam, ale póki jakoś się nie rozkręcę, nie dam rady opłacić kelnerki - która co więcej będzie zbędna, jak nie będzie ruchu. I nie kelnerka, a barmanka. Tak, barmanka prędzej się nada - powiedział wesoło. W sumie niegłupio, jeśli interes się rozkręci, zatrudnić barmankę. Alastair mógłby w całości poświęcić się karaoke. Tak. Stanie za barem? Lepiej rozkręcać imprezę!
Ale czas na grę! Chwycił dzielnie kij, nakredował go (jak nazwać tę czynność? xD), po czym uderzył białą bilę, wbijając jedną całą bilę do łuzy.
- Pozwolisz, że przyjmę pełne? - spytał z uśmiechem. Jeśli userka dobrze pamięta, w przypadku wbicia bili do łuzy przypada drugi ruch?

Salome

Samica kiwnęła głową i lekko się odsunęła. Nikt by nie chciał, aby teraz dostała kijem, prawda?
- Oczywiście. - Zapewniła zadowolona.
Pociągnęła większy łyk drinka i odstawiła go koło tablicy wyników. Ta już przestała chybotać.
- Bo wiesz... Jakbyś szukał kelnerki lub barmanki to pamiętaj, że jestem chętna. - Dodała "jak gdyby od niechcenia". Nie musiała dostawać wypłaty. Ważne, aby być razem z przyjacielem, prawda?

Alastair

No, nic. Salome nie rozwiała wątpliwości dotyczących drugiego uderzenia, uznajmy zatem, że te faktycznie przypadało. Tyle lat minęło, odkąd Userka w rękach miała kij bilardowy... i to tylko po to, by odstawić na miejsce, wolała liczyć punkty, niż brać udział w grze. Ośmieszyć się zawsze zdąży, prawda? Wolała pójść na dart'a, do tarczy przynajmniej trafiała. Na ogół głupim fartem, ale niejednokrotnie ograła przyjaciółkę, która grała w 'rzutki' niemalże nałogowo. Nie, żeby kogokolwiek to specjalnie cieszyło, mwahahah!
Już, wracamy do fabuły! Samiec obszedł nieco stół, aby sięgnąć do białej bili i nie opierać przy tym łokci o blat, co - zważywszy na położenie kuli - wcale nie było takie łatwe. Jakoś w końcu wyprowadził uderzenie, niemniej poza zieloną bilą, która uderzyła ledwo o blat, żaden inny efekt nie został osiągnięty. Spojrzał zachęcająco na waderę. Dobrze, że to gra towarzyska, albowiem Alkowi nijak nie chciało się liczyć bil, które jeszcze były na stole (w sumie on je wiedział, userce się nie chciało, o!).
- Jasne, będę pamiętał. Tylko nie wiem, ile czasu zejdzie, zanim naprawdę będę kogoś potrzebował i będę w stanie go opłacić, więc jeśli nadarzy Ci się jakaś inna okazja do zarobku... Wydaje mi się, że powinnaś ją przyjąć. Widziałem ostatnio ogłoszenie w 'Wilczym Kle' - powiedział, wspominając tamtejsze miejsce. Uśmiechnął się pogodnie, odsuwając od stołu i biorąc łyk piwa, które ponownie odstawił na blat stołu.

Salome

Samica pokiwała głową i powiedziała:
- Ale nie wiem czy praca w "Białym Kle" tak by mi się podobała jak tutaj.
Podeszła do stołu i policzyła kule. Czyli ona ma połówki. Dobrze, dobrze. Uda jej się na pewno!
Wzięła głęboki oddech i ustawiła kij na przeciwko białej kuli. Cisza... Uderzyła. To uderzenie sprawiło, że aż dwie kule wpadły do dziur. Czyli teraz następny ruch. Uśmiechnęła się do samca i zapytała:
- Dobrze?
Zadziorna!

Alastair

Zaśmiał się na jej pierwsze słowa. Mlasnął krótko, oblizując pysk z pozostałości po żółtym płynie, odstawiając równocześnie kufel na blat.
- W 'Wilczym Kle' przynajmniej by Ci na pewno płacili. Widziałaś, jaki ruch. Doprawdy wolisz mieszanie drinków w jakimś podrzędnym lokalu niż przyjmowanie zamówień w eleganckiej restauracji? - spytał, nieco rozbawiony. Zerknął posępnie na z wolna kończące się piwo, zaraz jednak uświadomił sobie, iż przecież jest u siebie. Szkoda, że kiedy uda mu się awansować (jeśli się uda, oczywiście), beztroska zabawa i korzystanie z dobrodziejstw tego świata zejdzie na dalszy plan. Niemalże niemożliwe, że się w to pcha. Jednak, dla watahy wszystko. Jako mag dopiero by mógł niezłe specyfiki sprzedawać, prawda? Jednakże ta kwestia musi poczekać, za wiele planów względem postaci. Jeśli trzeba odczekać dwa miesiące pomiędzy testami (czy ile tam było, nie pamiętam teraz), to może za pół roku będzie po wszystkim, jeśli zepnie się pośladki.
- Ha! Zadajesz głupie pytania, Słońce - zawołał w odpowiedzi na następne z jej pytań, z pewnym błyskiem zazdrości w ślepiach odmalowanym obserwując toczące się ku łuzom bile.

Salome

Zabawnie zatrzepotała rzęsami i podeszła do rogu stołu w którym tkwiła biała kula. Jednym szybkim ruchem uderzyła kijem w cel. Rozbiła wielkie skupisko kul leżących prawie na środku. Ale do łuzy wpadła jedna z pełnych.
- Punkt dla ciebie, Kotku. - Powiedziała pochodząc do samca.
Jeśli on nazwał ją "Słońce" to ona bezkarnie będzie go także pieszczotliwie nazywała. Mrauh!

Alastair

Zaśmiał się łagodnie, nisko kłaniając.
- Dziękuję, Najłaskawsza! - powiedział iście szarmancko, biorąc ostatni już łyk piwa. W sumie opanować w tak niewielkiej ilości łyków pół litra to nie lada wyczyn. Oblizał pysk, odstawiając kufel nieco bardziej na środku okrągłego stołu, łapiąc pewnie za kij. Pech chciał, że fajtłapa wbił do łuzy bilę. Nawet pełną. Niestety, koloru czarnego. Zaśmiał się pogodnie, opierając kij o ścianę i biorąc w łapę kredę.
- Jaką przyjmujemy punktację? - spytał, pod swoim imieniem stawiając piękne, okrągłe zero. Chyba, że ktoś wpadnie na pomysł ujemnych punktów, ale cichosza! Zero zawsze wygląda lepiej, aniżeli jakakolwiek cyfra czy liczba, przed którą maluje się minus. Zerknął przez ramię na Salome, nadal stercząc pod tablicą.
- Najkrótsza runda, którą pamiętam - dodał pogodnie. Jak przegrywać, to z klasą. I w wielkim stylu, jak mamy na załączonym obrazku.

Salome

Z uśmiechem podeszła do tablicy wyników, wzięła kredę i napisała sobie dwa punkty. Tyle bil wbiła, prawda?
- Tak dobrze? - Zapytała odkładając "pisaka".
Usiadła zadkiem na stole i posłała samcu figlarny uśmiech. Była zadziorna. Ale nie da się teraz innym tak łatwo.
Po rozmowach z Alastairem zawsze miała dużo rzeczy do przemyślenia. Trudno...

Alastair

Skinął łbem.
- Jasne, możemy przyjąć punktację od bili - powiedział pogodnie, uśmiechając łagodnie w kierunku wilczycy. Tak to szybko nadrobi, gdyby na przykład przyjęła punktację bardziej radykalną, przyznając sobie ze dwadzieścia punktów od wybranej partii, byłoby trudniej.
- Przeproszę Cię na moment, muszę tam gdzie król piechotą chodzi - wyjaśnił otwarcie, chwycił kufel po piwie, by następnie odstawić go na ladzie i zniknąć w toalecie. Jak mawiają: wlewasz jedno piwo, wylewasz trzy...

Salome

Gdy samiec zniknął, samica poprawiła grzywkę i lepiej ułożyła sierść. Trzepnęła ogonem, aby ten po chwili napuszył się atrakcyjnie. Nie chodziło jej o nic niegrzecznego. Chciała po prostu wyglądać trochę lepiej.
- Tak dobrze... - Szepnęła do siebie zadowolona z efektu.
Podeszła do stołu i ułożyła dobrze bile. Czekała tylko na Alka. On miał rozpocząć tą grę.

Alastair

Wyszedł. Nie, żaden potwór nie wciągnął go do kanalizacji. Nie wszedł jednak od razu do sali, gdzie znajdowała się jego kompanka, a stanął w łuku, opierając się lewym bokiem lekko o lewą futrynę i zakładając na siebie łapy. Na placu handlowym bowiem chyba dziwnym trafem chodzili na dwóch łapach, niczym jakie wilkołaki od siedmiu boleśni? W innej pozycji ciężko byłoby wykonywać większość wykonywanych w tym rejonie czynności.
- Skoczę jeszcze tylko po browarka. Masz na coś ochotę? - spytał, uśmiechając lekko w stronę wilczycy. Poruszył przy tym lekko uchem, odsuwając się od futryny, bo zdał sobie sprawę z tego, iż mógł przez to wyglądać niczym jakiś menel. To, że znajdował się w pubie, nie znaczyło, że ma się w tak nieprzyjemny sposób prezentować, czyż nie?

Salome

Samica odwróciła się do samca i pokiwała głową. Na razie nie była "spragniona wrażeń", dlatego powiedziała:
- Szklaneczkę wody, gdybyś był tak uprzejmy, Skarbie. -
Buahaha! Salome znów nazwała Alka pieszczotliwie. Lubiła się droczyć, a to była bardzo miła zachęta. Oczywiście nie chciała, aby skończyło się to kłótnią. Takie tam przyjacielskie przekomarzanie się. Miłe uczucie prawda? Doświadczyliście kiedyś czegoś takiego? Na pewno.

Alastair

Alastair zasalutował w odpowiedzi, dumnie stając na baczność i nadymając - celowo - nazbyt mocno. Ot, wypiął maksymalnie pierś, w której znajdowała się spora doza powietrza. Los jednak chciał, że po krótkiej chwili wypuścił je ze świstem, albowiem o mało co nie ryknął śmiechem. Tak, wyobraźnia podpowiedziała mu, jak żałośnie musiał wyglądać. Przeprosił koleżankę, podgwizdując pod nosem jakąś skoczną melodyjką znajdując się za ladą. Chwycił półtora litrową butelkę wody gazowanej, potem drugą z wodą niegazowaną... Wzruszył lekko barkami, ostatecznie obie chwytając w jedną łapą. W drugą zaś chwycił szklankę i wszystko to wyniósł do wadery, wyjaśniając z uśmiechem, iż nie wiedział, którą woli, a cała butelka zaoszczędzi biegania w tę i z powrotem. Wrócił jeszcze do baru i uzupełnił swój kufel piwem, by zaraz wrócić na salę, gdzie znajdowała się Salome. Damy samej zostawiać na tak długo nie wypada.
- Jeśli miałabyś ochotę na piwo, zawsze mogę dodać soku malinowego albo żurawinowego - powiedział, równocześnie uświadamiając sobie, iż zapomniał nanieść takową wzmiankę do menu. Potem, tak.
O ile Userka nie zapomni...

Salome

Podziękowała i nalała sobie wody gazowanej. Zawsze uwielbiała, gdy małe bąbelki powietrza łaskotały ją w podniebienie. Było to bardzo przyjemne uczucie.
Odstawiła szklaneczkę na stolik i podeszła do stołu do gry. Podniosła swój kij i podała drugi kij swojemu partnerowi do gry.
- To zaczynaj, Mistrzu. - Powiedziała.
Ustawiła się z drugiej strony i czekała. Czekała...

Alastair

Mistrzu. Zaśmiał się lekko na to stwierdzenie, pewnie łapiąc podarowany mu właśnie kij. Podszedł szybko do stołu, przymierzył się i z dość sporą dozą siły rozbił trójkąt. Był samcem, zatem można chyba pokusić się o stwierdzenie, iż włożył w to więcej siły - co za tym idzie bile z większą energią "rozbiegły się" po stole. Wilk podszedł w stronę stołu i napił się piwa. Wolał dart'a, trzeba mu to przyznać. Jednak nie wiedzieć czemu uznał, że bilard jest bardziej odpowiedni. Sam nie potrafił tego w jakkolwiek racjonalny sposób wyjaśnić, lecz co począć?

Salome

Samica zaklaskała lekko i zgrabnie zeskoczyła ze stołka. Otrzepała boki sierści i podeszła do stołu. Wzięła kijek.
Obejrzała z góry wszystkie kule i podeszła do białej. Próbując nie dotykać łokciami stołu, wycelowała. Uderzenie. Trafienie.
Cała czerwona kula wpadła do łuzy.
- O tak! - Szepnęła cicho i kątek oka spojrzała na samca.

Alastair

- Widzę, że teraz ja biorę połówki - zauważył z uśmiechem, biorąc niemały łyk piwa. Uśmiechnął się lekko, obserwując grę kompanki. Dobrze jej szło. Jednak czy nie było czasami tak, iż wilk dawał jej nieco fory? Czy możliwe jest wbić z taką łatwością pechową ósemkę na dzień dobry? Oparł się o stolik, machając kijem niczym jakąś szpadą, na całe szczęście dość daleko od wilczycy, zatem nie było żadnej obawy, iż ta przypadkiem oberwie w głowę czy w jakąś inną część ciała. Wziął jeszcze jeden łyk, oczekując najpewniej następnego ruchu Salome. Biedny, szybko się nudził wszystkim, niemniej nie daje po sobie tego nigdy poznać.
- Mówisz aż tak zależy Ci na darmowym piciu, hę? - zaśmiał się wesoło, przestając wymachiwać kijem. Oblizał niespiesznie wargi, pozbywając odrobiny piany, która dość przyjemnie komponowała się z barwą pyska Alastair'a.

Salome

Samica zaśmiała się serdecznie i posłała samcu swój zadziorny uśmiech. Odwróciła się do niego tyłem i kręcąc tyłeczkiem podeszła do rogu stołu w którym tkwiła biała kula. Następny ruch także należy do niej. Ciekawe czy teraz jej się uda.
Przyłożyła kij i uderzyła. Kule "rozbiegły" się po całym stole. Ale wpadła jedna połówka.
Samica zacisnęła zęby. Ale nie okazywała tego aż tak bardzo. "Posmarowała" kij niebieską kredą i oparła się tyłem o stół czekając na ruch samca.

Alastair

Obserwował wilczycę - w tym także jej wilczo-kocie ruchy. Każdy samiec jest wzrokowcem, kiedy zatem jakiś powie Wam, iż nie obejrzał się za kołyszącym zalotnie tyłkiem, nazwijcie go kłamcą i strzelcie focha... No, dobra, bez focha się obejdzie.
Kiedy przyszła na niego kolej, wziął łyk piwa, by zaraz odstawić kufel na swoje miejsce i podejść do stołu. Uderzenie i jedna bila w łuzie. Cała. Spojrzał na Salome z uśmiechem, kręcąc z rozbawieniem łbem.
- Wychodzi na to, że w przyrodzie nic nie ginie - powiedział pogodnie, mając na myśli najpewniej poprzednią akcję wilczycy. Odszedł od stołu, pokredował kij po czym usiadł na stole tuż obok piwa. W sumie nie usiadł, a oparł ciężar ciała o jego blat. Wziął łyk napoju.

Salome

Samica pokręciła z uśmiechem głową i powiedziała:
- Dziękuje skarbie, ale nie musiałeś. -
Zadziornie puściła mu oczko i podeszła do stołu. Teraz już się nie starała kręcić zadkiem. Odruchowo to robiła.
Wzięła kij i uderzyła. Nic nie wbiła. Szkoda!
- Co powiesz na to, aby po tej grze zagrać w Darta? - Zapytała opierając się o ścianę.