"Wingardium Leviosa" Magiczny zoologiczny.

Renna

Renna schyliła się, widząc kulki. Złapała z pięć, po czym wrzuciła do słoika.
- Szybkie - mruknęła pod nosem, uśmiechając się do Scarlett.
Racja. Złapała tylko pięć z ponad piętnastu. Żaden wyczyn. Postawiła słoik i wpatrywała się w Scarlett. Ciekawe, czy wadera była szczęśliwa...Bo Renna odnalazła szczęście. W małym miejscu, które tak niedawno poznała.

Scarlett

Scarlett złapała zaledwie jedną kulkę. Wymusiła u siebie mały uśmiech by podziękować waderze za złapanie tamtych. Położyła się i mruczała smutna:
-Co ja zrobiłam nie tak?! Czemu Rositi sobie poszedł?! Może... Udawał. Albo ma inną. Czemu od niej uciekł tak nagle czemu!-w końcu te słowa z szeptu przerodziły sie w krzyki.

Renna

Co się działo ze Scarlett? Udawała, że jej nie słyszy. Jeśli coś przykrego jej się stało, to nie chciała rozdrapywać ran. Spojrzała na ducha.
- Czyli... Nikt o mnie nic nie wspominał na tamtej stronie? - musiała spytać.
Była naprawdę rozczarowana. Zoe nie słyszała o niej?
,, Dziwisz się? Dorośnij i przestań żyć złudzeniami "
Aż podskoczyła. Co to było? Głos w głowie Renny? Tak, Renia zaraz zwariuje. Cudnie.

Scarlett

Scarlett wstała i rozejrzała się. Spojrzała na Rennę. Podeszła do niej powoli po czym powoli spytała:
-Z-znasz R-rositiego? C-co?
Teraz z rozpaczy cała się trzęsła i trudno jej było oddychać. Co się jej stało?! Maniakalnym wzrokiem spojrzała po czym chwyciła buteleczkę z eliksirem miłośći ,,Będzie mój" szeptała.

Renna

- Nie - powiedziała szczerze.
- A co? - spytała.
Ni stad, ni zowąd złapała Scarlett za łapę i poczęła pazurem, delikatnie, bezboleśnie, nie dotykając niemal skóry wadery, jeździć po różnych liniach.
,, Nie podoba mi się to "
Znów ten głos. Rzeczywiście. Renna nie chciała mówić Scarlett, co wyczytała.

Scarlett

Scarlett popatrzyła z przerażeniem w Renne. W końcu po wielu próbach ucieczki strąciła na siebie jakiś proszek. Cały się na nią rozsypał. Nagle zamarła w bezruchu. Po chwili jednak zaczeła się rzucać i krzyczeć okropnie.
-Puszczaj mnie ale już! Rositi! Rositi! Rositi!
To był proszek szału. Doprowadzał do tego, że osoba na którą się wysypał dostawała szalu mówiąc przy tym co ją najbardziej trapi.

Renna

Zamknęła oczy, nie puszczając Scarlett.
- Mija czas... Musisz między czymś wybrać. Inaczej nie będziesz szczęśliwa... - wyszeptała.
Zaczęła strzepywać ze Scarlett proszek. Po chwili jej sierść ( Scar ) była czysta, lecz jedno ziarno prochu zostało w sierści Renny. Niewidoczne.

Scarlett

Scarett ciężko dysząc usiadła.
-J-ja nie wiem co ź-źle zrobiłam-jąkała się. To ją doprowadzało do szału. To że nie wiedziała czemu Rositi jej nie lubił. czemu?

Renna

Milczała. Wstała. Zerknęła na Zoe, a potem na Scarlett.
- Musisz wybierać pomiędzy szczęścia, a pomiędzy rozsądkiem. Nadejdzie czas, gdy nie uda ci się pogodzić wszystkiego. Z niektórych zrezygnować. A innych poznać, i zrozumieć. To się stanie niedługo - skomentowała.

Scarlett

-W takim razie wybieram rozsądek. Nieobchodzi mnie szczerze żaden miły Rositi. Taki dżentelmen...-rozmażyła się Scarlett wpatrując się tępo w szklanke z napojem Zoe. Ciekawe, ciekawe...

Renna

- Tylko, że rozsądek oznacza samotność - skomentowała krótko.
Wstała. Podeszła do lady i usiadła przy niej. A nuż trafi się klient? Zmrużyła oczy i już po chwili trwała w zamyśleniu. Nie rozmarzeniu, w zamyśleniu. O czym myślała? To wie tylko Renna. Chyba, że komuś to zdradzi.

Scarlett

-Może i tak, ale w tym momencie gdy wybiegł z jaskini złamał mi serce-odpowiedziała stanowczo po czym poszła do działu z magicznymi zwierzakami. Wróciła z jakimś pigmejskim puszkiem. Wyglądał jak żywy pomopon od czapki. Scarlett usiadła obok Renny i zaczeła głąskać zwierzątko.

Renna

- A ile razy go widziałaś? Może...Wróci? Skąd to wiesz? Ja też mogę teraz wyjść, lecz to oczywiste, że jeszcze się spotkamy. Czuję, że z nim też tak będzie. Wzbudza w tobie...coś dziwnego - nie potrafiła normalnie tego ująć.
Otuliła się ogonem i spojrzała na zwierzątko. Uśmiechnęła się do niego z przekąsem. Ciekawe, czy był jadalny. Ale te kłaki...Fuj.

Scarlett

Scarlett chwilę się nad czymś głęboko zastanawiała. W końcu odłożyła rzucające się zwierzątko do klatki.
-Masz racje... Może miał coś pilnego i musiał już iść? Tutaj jest wiele hipotez, ale wierze, że jeszcze go spotakam.

Renna

Pokiwała łbem. Wstała i weszła na moment tam, gdzie wcześniej była Scar. Po chwili wyszła i usiadła przy ladzie. Co robiła? Nie można było tego po niej poznać, ale Renia tam miała dużo zabawy. Lubiła zwierzęta. Były tam jakieś te puchate pieski. Wielkie, puchate kulki. Taki psów nie znosiła.

Scarlett

-Wiesz Renna jak narazie tak mi trudno... Moja jedna kuzynka została Wiecznym Dzieciakiem, a druga Duchem. Co do drugiej to Zoe. Życie jest okrutne-dodała chowając twarz w łapach i otulając je puszystym ogonem. Niestety nigdy nic nie było dla niej szczęśliwe.

Renna

- Hm... Czy... Dermanotta jest kimś dla ciebie? Kuzynką? - nie mogła się powstrzymać.
Słyszała o Dermanocie. Chyba od Scarlett. Nie pamiętała. Zamknęła oczy. Wspominała chwile. Wszystkie. Bo tylko one są piękne. Wszystko, co ją boli, rozdrapywała. Wszystko, co ją raduje, chowała. Chciała znać wszystkie złe strony swego życia. Nawet, jeśli miałoby to boleć.

Scarlett

-Ta... Mam trzy kuzynki i kuzyna Dasima. A co do Dermanotty. To ją interesuje tylko Behrit-odpowiedziała starając się przedrzeźniać ton swojej kuzynki Demi. To była cała prawda. No ale Scarlett nadal smutna jest tu tu tu...

Renna

- Beherit, Beherit - mruczała pod nosem, aż w końcu wybuchnęła cierpkim śmiechem. - Znam go. Miły facet. Gdybym była dobrą przyjaciółką, pocieszałabym cię. Ale mi się nie chce - powiedziała szczerze.
Odchrząknęła.
- Mogę cię zapytać o kilka rzeczy? - nie czekała na odpowiedź. - Czy...znasz kogoś, kto pali papierosy? - spytała cwanie.

Scarlett

Scarlett uśmiechneła sie pod nosem do Renny.
-Ta jest taki jeden Shire. Nazywają go Pan Palacz.
Chwyciła łapami pigmejskiego puszka i powiedziała:
-Może dam cie na śniadanie Rositiemu co? Jak ci się podoba propozycja malutki?