Gorące źródło

Elvan

Elvan zwabiony tu dźwiękiem szumu źródła postanowił zatrzymać się i posłuchać owe źródło. Przy tym miał nadzieje ,że zrelaksuje się. Jednak gdy zbliżał się ujrzał wilka ,który stał przy tym źródle. Zaciekawiony podszedł do wilka energicznym krokiem:
- Witaj, jestem Elvan a ty ? - zapytał z wielką ciekawością.

Veli-Matti Onni

Spojrzał na młodego wilka, który właśnie przeszkadzał mu w rozgrzewaniu zmarzniętego pyska. Zmierzył go uważnym spojrzeniem i odrzekł, przedstawiając siętym samym krótko:
- Jestem Veli-Matti Onni.
Usiadł na nagiej ziemi, pozbawionej mroźnego, zimowego puchu. Och, jak przyjemnie było choć przez chwilę posiedzieć w takim ciepłym miejscu!

Elvan

- Miło mi. - odparł. Patrzał na wilka i przyglądał mu się. Elvan usiadł i pomachał może raz ogonem góra trzy. Miał duże ślepie ,które kierował na jeden punkt. Nie którzy dziwnie się czuli przez jego wielkie piwne oczy. Zapadła nagle cisza. Elvan chcąc ją przerwać powiedział co mu ślina na język przyniosła. Z jego pyszczka po chwili wydobyło się kolejne pytanie - Do jakiej Watahy należysz ? - zapytał także z ciekawością.

Mekari

- " Jeszcze więcej wilków. " - pomyślała przyglądając się wszystkim. - Witaj jestem Mekari. - odpowiedziała Szandii. Machnęła lekko skrzydłami. Zastanawiała się czy może jeszcze ktoś przyjdzie.

Veli-Matti Onni

Rzeczywiście, przenikliwe spojrzenie oczu Elvana przytłaczało Veli-Mattiego, który pod jego wzrokiem poczuł się nagle straszliwie niekomfortowo. Koniec jego ogona mimowolnie zaczął się poruszać, zdradzając zakłopotanie czarnego samca.
- Jestem z Nocy - odrzekł. - Jak mniemam, ty również należysz do tej watahy. Nosisz jej charakterystyczny zapach.

Szandia

- Jesteś nowa w tej krainie? - spytała smoczyce. Przeniosła wzrok na innych. Szandii wydawało się, że niektórzy śpią. W ogóle się nie ruszali. Przestała machać ogonem, patrząc na Mekari.

Elvan

- Nie dawno mnie przyjęli. Z tego powodu jestem dumny! - podekscytowany wykrzyknął. Elvan nie był jeszcze dorosły. Może dlatego nieraz miał takie zachowania dziecięce. Po chwili odwrócił głowę i ujrzał smoka. Nagle on przykuł jego największą uwagę. - Pierwszy raz widzę smoka w swoim życiu! - wykrzyknął. - Witam, jestem Elvan. - rzekł do smok. Młody wilk zaczął się odsuwać powoli od Veli-Matti a przybliżać do smoka. Po jakimś czasie stracił kontakt ze swoim nowo poznanym kolegą.

Caro

Wiele osób się tu zebrało. Jednak Darkness postanowiła się nie ujawniać. Siedziała sobie na gałęzi drzewa i obserwowała krajobrazy. Była ona małomówna i nie często tak śmiało i odważnie podchodziła do innych. Postanowiła zostać w miejscu na którym właśnie się znajdowała. Przyglądała się wilkom i smokowi z ciekawością. Jednak nie odważyłaby się do nich iść. Wolała zostać ukryta wśród drzew i krzewów.

Mekari

- Jestem Mekari. - przedstawiła się. Nagle wypuściła z pyska ogień w kształcie wilka. Machnęła ogenem, żeby ugasić ogień. Uśmiechnęła się do siebie. Była z siebie zadowolona. - Tak jestem tutaj nowa. - odpowiedziała.

Elvan

Młody wilk był bardzo podekscytowany tak ,że swoje wielkie ślipia kierował ogólnie na smoka. Swoim ogonem machał jak wiatrak. - Jak ty to zrobiłaś! - zapytał z ciekawością. Siadł na ziemie i patrzał się tak jakby na coś oczekiwał. - Ja też jestem nowy. - rzekł

Szandia

Szandia położyła się. Mimo wszystko smok w tej krainie to rzadkość, a szczególnie gryfy. Wilczyca rozmyślała nad tym co się stało z Zoe. - Och. - westchnęła, kładąc pysk na łapy.

Mekari

- Och, to łatwe, jak w podziemiach nie ma się nic do roboty. - powiedziała patrząc na wilka. - powiedziała. Jej białe ślepia cały czas patrzyły na wilka. - Jak masz an imię? - zapytała. - Jak chcesz to mogę zrobić jeszcze coś innego. - powiedziała.

Elvan

Elvan oglądając się ponownie z siebie zauważył waderę. Elvan chciał zapoznać się ze wszystkimi więc zadał to samo pytanie co po przednikom. - Witam, jestem Elvan a ty? - zapytał. Nadal swój wzrok skupiał najbardziej na Mekari.

NIE MOGĘ DODAĆ NASTĘPNEGO POSTU.

- Ja jestem Elvan. Nie dawno przyjęli mnie do Watahy Nocy. Jestem z tego dumny... - uśmiechnął się do smoczycy wypowiadając dane słowa. - Jasne pokaż coś więcej. - powiedział. - A ty od ilu dni jesteś w gronie smoków ? -zapytał. - Ja od jednego. - powiedział spokojnie. Przez jakieś chwilę przestały go targać zachowania dziecięce. Poczuł się jak dorosły i mówił dorośle.

Mekari

- Ja jestem tam od jednego dnia. - odpowiedziała. Poruszyła lekko skrzydłami. miechnęła się. Przeczuwała, że samiec po raz pierwszy widziała smoka. Zaciągnęła głęboko powietrze do płuc. Po chwili z jej pyska wydobył się ogień w postaci wielkiego smoka.

Szandia

Wilczyca spojrzała na basiora. - Miło mi, jestem Szandia. - powiedziała z uśmiechem. Ziewnęła z nudów. Poczeka jeszcze jeden dzień, aż Jimm'y się obudzi, a potem sobie pójdzie.

Elvan

Wilk ponownie patrzył na smoczyce z wielką ciekawością miał wrażenie ,iż smoczyca wie ,że po raz pierwszy widzi smoka. Odwracając na chwilę łepek patrzał na waderę. Dziwnie wyglądała jak na jego oko. - Coś cię gryzie? - zapytał. W myślach miał tysiąc pomysłów naraz ale zachowywał się jak dorosły basior czy też samiec. Położył się na ziemie, swoje łapy skrzyżował i rozciągnął się otwierając pyszczek ,ziewając.

Mekari

- Chcesz się przelecieć? - zapytała basiora. Uśmiechnęła się. Machnęła lekko skrzydłami. - "Hmmm, nawet miłe te wilki". - pomyślała.

Szandia

- Nie, tylko czekam, aż pewien szanowny leń się obudzi. - powiedziała wskazując na Jimm'ego. Ziewnęła, po czym znowu położyła łeb na na łapach.

Elvan

- Jasne ! - wykrzyknął. Ponownie obudził się w nim dzieciak żądny przygód. Młody wilk za pozwoleniem smoczycy wdrapał się jej po ogonie, na jej tłów. Ale nadal czekał na ruch samicy. Cóż co jej odpowie... Hm? Myślał. Gryzło go to. Miał cechę wrażliwość. Czuł ,że wadera jest dziwnie przygnębiona.

Mekari

//Sorry, że tak długo, ale musiałam iść z psem.//

Mekari wzbiła się do lotu. Zaczęła lecieć jak najszybciej. Wiatr wiał je w oczy, ale jej to nie przeszkadzało. Nagle zrobiła wielkie koło. - Nie spadłeś? - zapytała. Leciała dalej co parę chwil robiąc jakieś sztuczki. - Jak zwolnić to powiedz. - rzekła.