Gorące źródło

Carly

Carly kiwnęła łbem. - W takim razie.. skoro jesteś jego demonem, jest w tobie cząstka jego, prawda? Czyli żyje.. sz. Tak, tak jakby. Mam świadomość, że nie jesteś taki sam, ale mówiono mi, że przyjaźń trwa dłużej niż jedno życie - uśmiechnęła się znacząco przez łzy. Przyjaźń z demonem? Dlaczego nie?

Hiretsuna Shinigami

Basior uśmiechnął się ciepło.
- Możliwe. Jako iż ja jestem przeciwieństwem zwyczajnego demona, i prawdopodobne jest to że żyje we mnie zła cząstka Rav'a. - oznajmił z dalszym uśmiechem.
- Oj Carlyś... - mruknął basior i przytulił ją. No cóż, on należałdo ludzi, tych bardziej odważnych.

Carly

Ależ jej dawno już nikt nie przytulał! Z chęcią wtuliła się w Hiretsunę, uśmiechając się kątem pyska. Ciepło bijące od obcego ciała przyczyniło się do tego, że jej uszy błogo opadły. Tęskno jej było do tego, oj, jak tęskno. - A co z Debrą? - spytała nagle, wbijając błękitne oczy w Hire'a.

Hiretsuna Shinigami

Basior pomyślał chwilkę.
- Debrą? No cóż... Chyba jej psychika troooszke się zmieniła ale cóż począć. Po co mam być z kimś kogo nawet dobrze nie znam? Natomiast Elenę owszem. - oznajmił z uśmiechem dalej przytulając waderę i wpatrując się w jej oczy swoimi białymi, pustymi ślepiami.

Carly

A więc tak?
- Elena? - poruszyła uchem - Jest dla ciebie przyjaciółką, czy już kimś więcej? - spytała, zerkając na niego przekornie, z uśmiechem. Właściwie, i ona by nie miała nic przeciwko przeciw niemu. Lubiła bardzo, bardzo, bardzo i Toraka, i Ravena, i Hiretsuna jej nie przeszkadza. A on w pierwszym wcieleniu ją kochał, choć ona tego nie wiedziała. I wyznał jej to pod koniec drugiego wcielenia. I ona chyba żywiła do niego pewne uczucie, choć nie na tyle gorące, co do Taharakiego i Waspa. U Waspa prysło to wręcz natychmiast po sprawie z Enary, u Taharakiego, cóż, odszedł. Nadal go kocha, lecz go nie ma. Jej uczucie z każdym dniem się osłabia. A ToRaHi zawsze był przy niej. Zawsze pocieszał. Nigdy nie opuścił. I właściwie, młoda Beta nigdy tak nad tym nie myślała.

Clawdeen

Młoda samica podeszła w stronę błękitnookiej. Delikatnie pacnęła ja łapą, falując z wolna swym ogonem:
- To chyba nie najlepszy moment na spotkanie. Nie będę pani przeszkadzać. Mam nadzieję, że jeszcze się spotkamy - odparła z perlistym uśmiechem. Zerknęła jeszcze na Hiretsune - Do widzenia - pożegnała demonicznego, odruchowo odwracając się w zachodnią stronę świata. Tamtędy też ruszyła, znikając gdzieś za drzewami w przeciągu następnych kilku sekund...

z.t

Hiretsuna Shinigami

Basior pomachał łapą do młodej i obdarzył ją ciepłym uśmiechem na dowidzenia.
- Jeśli "kimś więcej" to oznacza że jest moją partnerką i posiadam syna to... Tak, jest kimś więcej. - odpowiedział z uśmiechem. No cóż Torak jak i Raven zawsze chciał dla Carly jak najlepiej. Chciał i lubiał gdy ta była uśmiechnięta oraz gdy mógł jej w czymś pomóc.
- Kto wie... Może Raven narodzi się na powrót w innym wcieleniu zapominając lub nie o całym swoim poprzednim życiu. Ciekawe... - oznajmił i spojrzał w niebo.

Carly

- Oh, no to gratuluję! - machnęła ogonem usatysfakcjonowana. Fakt. Byli przyjaciółmi przez wiele pokoleń, wiele życ. Aż dziw.. Tak odmienni. A jednak coś ich trzyma ku sobie. - Jak się nazywa? - chodziło jej oczywiście o synka - Mam nadzieję, że kiedyś go poznam!

Hiretsuna Shinigami

Basior uśmiechnął się po czym zaśmiał pogodnie.
- Poznać go możesz kiedy tylko chcesz. Nie umieliśmy znaleźć odpowiedniego imienia dla niego jednak Elena wpadła na imie Akinori. Tak więc zostało. Mam tylko nadzieję że ten jedyny nie będzie miał w sobie demona. Mam nadzieję... - oznajmił z delikatnym uśmiechem na pysku.
- Cóż... To teraz opowiadaj co u ciebie! - dodał Hiret z uśmiechem.

Carly

- Umm.. No, nic ciekawego. Żyję z dnia na dzień. Mój ukochany gdzieś wyparował, więc zostałam sama - westchnęła bezgłośnie - Właściwie teraz chcę nadrobic stracony czas z dziecmi i w pełni oddac się watasze - dodała szybko, dośc pogodnie. Fakt prosto w oczy, że Tahi ją zostawił, był dośc bolesny.

Hiretsuna Shinigami

Basior gwizdnął przeciągle.
- Zostawił powiadasz? No nie dziwie się w końcu pewnie byłaś zbyt piękna i zbyt dobra dla niego. Pozatym. Dziwie sie że nie ma tutaj kolejki basiorów do twej zacnej osoby. - powiedział z delikatnym uśmiechem.
- Wiesz żyje dośc długo. Nawet byś nie uwierzyła ile. Widziałem wiele rzeczy, w wielu rzeczach pomagałem, widziałem jak świat się zmienia. Jednak jedna rzecz się nie zmieniła. Poprostu charaktery. Powiedz mi... Z jakiego rodu się wywodziłaś? Jeśli wiesz oczywiście. - mruknął z delikatnym uśmiechem. Prawda, basior a raczej czystej postaci Demon którym był żył od sześciu tysięcy lat. Widział praktycznie wszytko i znał się z wiekszoscia wilków.

Carly

- Oh, nie przesadzaj - mruknęła przekornie na stwierdzenie przyjaciela - Ja? Ja wywodzę się z rodu Fabiano - rzekła z dumą. Tak, była dumna ze swego rodu. Miał długoletnią tradycję, istniał dzięki niej i Vissemu - cała reszta była wymordowana. Kto wie, czy jeszcze przeżyli. Jej Wataha się odrodziła, ale ród?

Hiretsuna Shinigami

Basior uśmiechnął sie szerzej.
- Ja? Ja przesadzam? Nie narzucaj mi tu o przesadzaniu proszę. Mówie tak jak być powinno. - oznajmił. Kiedy ta powiedziała z jakiego rodu się wywodzi ten otworzył szeroko oczy.
- Fabiano? Dakara, kore wa subarashidesu! - oznajmił z uśmiechem. Taak ród Fabiano żył troche mniej niżeli sam Hiretsuna jednak był to potęzny ród z tego co pamięta.

Carly

Słysząc ojczysty język, klasnęła w łapy. - Hai! - rzekła wesoło, machając ogonem na boki - Fabiano to piękny ród, niestety, niemalże wymarł. Wojna potrafi zniszczyc wszystko - rzekła zaraz potem, nieco przygnębiona - Z dawnych osób tego rodu zostali tylko ja i Visse.. Teraz spuściznę po nas odziedziczyły nasze dzieci, lecz z tego co wiem, nie bardzo są usatysfakcjonowane.

Hiretsuna Shinigami

Ten machnął łapą.
- Wojna owszem. Jednak dotkliwiej ranią słowa niżeli Wojna. Bo w końcu od słów wojne trzeba zacząć. - oznajmił. Jakoś tak wyrwało mu się to z pyska, nie wiedząc czemu. Ten spojrzał za siebie, był to tylko królik.
- A dlaczegóż nie są usatysfakcjonowane? Toż to zaszczyt. - dodał i zbiczował powietrze.

Carly

Wilczyca kiwnęła łbem dwuznacznie, po czym lekko zafalowała włosami, zerkając na niebo. W jej błękitnych oczach obiło się białe niebo, z którego zaczął prószyc delikatny śnieg. Właśnie w takich chwilach brakowało jej kogoś ukochanego u boku najbardziej..

Hiretsuna Shinigami

No cóż, basior wyczuł zmianę jaka naszła w zachowaniu wadery. Uśmiechnął się do niej.
- Przepięknie... - mruknął cicho, lecz dosłyszalnie. Oglądał płatki śniegu które sypały się z nieba. Kilka pod wpływem zetknięcia się z jego nosem robiło sekundowe "tsss" wyparowywując ekspresowo.

Carly

- Tak, przepięknie - mruknęła nieobecnym głosem, wpatrując się we wdzięczne baletnice, sypiące się delikatnie i subtelnie z nieba.
Gdzieżeś ty jest, o, mój książe Taharaki? Najukochańszy, sercu najbliższy, jak skarb ukrywany i trzymany na dnie duszy..

Hiretsuna Shinigami

A basior dalej obserwował taniec małych, delikatnych istotek. Jednak spojrzał na swój ogon. Był pokryty dużą ilością płatków śniegu. Delikatnie podniósł go, i poprostu bezdusznie niczym nikt inny jak on strzelił śniegiem na Carlyś obsypując jej pyszczek. Zaśmiał się donośnie.

Carly

Ale Carlysiny kącik ust tylko drgnął na te zabawy. Strzepnęła bez słowa śnieg z pyszczka, po czym przymknęła oczy, westchnęła głęboko i spuściła łeb, kładąc się na chłodnej kołderce śniegowej. - Przepraszam - wyznała - Nie mam ochoty - dodała, a jej uszy opadły ku dole.