Gorące źródło

Sune

- Nie wiem czyja to zasługa, że nasza rozmowa zjechała na ten tor. Jednak dzięki temu, bardziej cię poznałam - odrzekła - Wciąż przekonuję cię, że szczenięta to nic złego. One nie będą wiecznie młode. Poza tym, jeśli tak bardzo kochasz Carly, dziwię się, że nie byłbyś w stanie pokochać ich. To jest sensem bycia razem. To jest dowód waszej miłości. Nie wiem jak mam cię jeszcze przekonać, nie wiem jakich użyć słów. Po prostu zaufaj mnie i swojej partnerce - dodała spokojnym głosem.

Wasp

Westchnął ciężko. - Jakoś nie wierzę w tę ojcowską miłość. Być może dlatego, że sam nigdy jej nie doświadczyłem? - odpowiedział. - Ja wiem tylko jedno: na całym świecie nie ma niczego, czego nienawidzę bardziej od szczeniaków. Co do tego ma miłość? Szczenięta nie są jej owocem, choć dość często następstwem.

Wardress

Ward daaaaaawno nie odwiedzała terenów. Dosłownie, żadnych. Wbiegła nad gorące źródła, wszak mogły się przydać, brała ją jakaś grypa, czy tam angina. Gardło bolało niemiłosiernie. Kątem oka dostrzegła nieznajomego wilka. Nieznajomego ale tylko z wyglądu, zapach jego był jakis taki bardzo znajdomy. Skinęła do wsyzstkich obecnych pyskiem w przyjaznym geście powitania. Ostrożnie weszła do gorącej wody. Po chwili na całym swoim ciele poczuła przyjemny dreszcz. Tak, nie ma ti jak w środku zimy zafundować sobie wspaniałą, gorącą kąpiel. Jak narazie miała zamiar poleżeć w tej wodzie dłużej. Drzewa wspaniale osłaniały ją od pruszącego z nieba bieluśkiego śniegu więc nie obawiała sie zbytniego oberwania nieba na łeb.

Qedr

Przyszedł powolnym kroczkiem, nie spiesząc się podszedł dość blisko źródła i nagle przyspieszył do biegu. Wskoczył do basenu "na bombę", a woda rozprysnęła się oblewając wszystkich wokół.

Wardress

- No któżby inny, Qedr! - pisnęła radośnie wycierajac łapami zachlapione [? xD] oczy. Spojrzała na wilka. - Osz Tyyy.. - warknęła i zaczęła naparzać łapami w wodę, próbując, niestety niecelnie oblać wilka. - Co tam słychać w wielkim świecie? - burknęła podpływając do Niego.

Wasp

Wasp przeniósł wzrok z Sune na przybyłą wilczycę, by sprawdzić, kto pewnie zaraz zacznie podsłuchiwać ich rozmowę. Przez chwilę przyglądał się jej, jakby dostrzegł w niej coś znajomego, lecz po chwili stwierdził, że musiało mu się wydawać. Gdy ostatnio widział Wardress, wyglądała zupełnie inaczej, wiec nie poznał jej. Z powrotem spojrzał na Sune. - Nie wiem jak ty, ale ja jestem za poszukaniem spokojniejszego miejsca - powiedział i wybiegł.

//Sune, Wasp jest jeszcze nad przepaścią.//

Qedr

- Co tam słyachać w szerokim świecie, hmm? - zastanowił się przez dłuższą chwilę - Nie wiem :D - odpowiedział i podpłynął do Wardress

Wardress

Przytuliła mocno Qedra. - Jak ja za Tobą tęskniłam kapciu xDD. - wybełkotała i złośliwie wepchnęła go pod wodę. A nuż utonie xD.

Qedr

- K-kapciu? - powiedział ze zdziwieniem na twarzy, ale pod wodą wyleciało mu tylko parę babelków powietrza zamiast słowa. Nie chcąc aby Ward wepchnęła go jeszcze głębiej popłynął sobie pod wodą podziwiająć różne rodzaje kamulców. W końcu mu się znudziło i wypłynął na powierzchnie i jakimś cudem znów znalazł się u boku Wardress.

Sune

Rozejrzała się po okolicy. Zebrało się tu kilka nowych wilków - Masz rację - odrzekła, po czym spokojnie wstała i wybiegła, kierując się za Waspem.

Wardress

- Oj tak, tak, mój Qedrus. - wymruczała mu słodko do ucha xD. Wyciągnęła z wody butelkę wina. - To jak, za stare, dobre czasy? - mruknęła do wilka i otworzyła wino. Położyła sie wygodnie na wodzie unosząc się... na wodzie. xD.
Pysk Ward był uniesiony w górze, co mogło znaczyć mniej więcej tyle, że właśnie obserwuje gwiazdy.

BOOM, zniknęła xD

Qedr

Oczy mu błysnęły.
- A czemu by nie? - powiedział, ale widząc, że Ward sobie odpłynęła w świat fantazji, on zaczął "leżeć na wodzie" obok niej... xD

Nyks

Przybiegła, usiadła na brzegu i zachwytem oglądała to miejsce. "Tu jest przepięknie" pomyślała i wskoczyła do wody.

Vedette

W miejsce wpadła Ved. Przechodziła tędy, a gdy ujrzała przezroczystą wodę- zachwyciła się.
Bez zastanowienia podeszła i czubkiem nosa dotknęła powierzchni wody. Była taka ciepła...w porównaniu z mrozem na dworzu. Zanurzyła się aż po łapy i rozkoszowała ciepłem rozchodzącym po ciele. W jej oczach pojawił się tajemniczy błysk.

Helmi

Mała Helmi przechodziła nieopodal, z niezadowoleniem patrząc na wszechobecny śnieg. Uwielbiała bawić się w tym białym puchu, ale nie tak długo. Nie miała legowiska, więc godzinami przesiadywała na dworze. Na widok źródła - czegoś innego niż śnieg - zatrzymała się i podeszła do brzegu.

Vedette

Ved aż podskoczyła, gdy do źródła podeszła znajoma jej sylwetka. Była to mała wilczyca. Wbiła w nią wzrok i patrzyła z zaskoczeniem. Jej serce waliło jak za cztery osoby, bowiem pamiętała ten sposób chodzenia.
Podeszła do niej i patrząc z zaskoczeniem na pysku wykrztusiła:
-H-h-helmi?! - spytała i nie mogła się ruszyć.
Nie mogła uwierzyć własnym oczom. A może ma omamy? Przez ten śnieg to możliwe...

Helmi

Spojrzała na wilczycę. Przez chwilę przyglądała jej się ze zdziwieniem, bowiem nie poznała jej od razu. Vedette dorosła. Gdy mała skojarzyła ten znajomy głos, uśmiechnęła się szeroko. - Vedette! - wykrzyknęła, uradowana jej widokiem.

Vedette

Ved nie wytrzymała i skoczyła na Helmi i przytuliła ją mocno. Jednak zaraz się cofnęła. Urosła trochę, więc trzeba ostrożnie.
- Och Helmi! Nic się nie zmieniłaś! - krzyknęła uradowana. - Sto lat minęło! - mówiła z zachwytem i okrążyła ją w wodzie uważnie się przyglądając.
- Ile to minęło czasu...a ty nadal tak samo urocza. - uśmiech nie znikał z jej pyska.

Helmi

Kiedy Vedette skoczyła na nią, Helmi przewróciła się na grzbiet. Wstała pospiesznie i sama skoczyła na znajomą. - Vedeeeteee... stęskniłam się... - mruknęła.

Vedette

Ved ją ucałowała i przytulała mocno.
- Ach, kochana...pamiętasz naszą starą latarnię? I te kamyki? Kiedy to było? - zapytała. Sama nie wiedziała kiedy to było. I chyba nie miało to znaczenia.