Gorące źródło

Karenaj

-Jak to uciekł?-Krzyknęła przerażona zrywając się na równe łapy. Jeśli to prawda, będzie musiała go znaleźć. I to szybko!

Lightning

Pochyliła łeb,jakby obawiając się spotkać wzrok Karenaj. Po chwili jednak wyprostowała się,po czym rzekła:
-Uciekł...-westchnęła cicho-...Nie wiem dlaczego...

Karenaj

-Znajdę Go!-Powiedziała zaciętym głosem i wzbiła się w powietrze. Jej zacięty wzrok mówił, że ma zamiar go znaleźć. Jednak po chwili przed jej oczami pojawiły się ciemne plamy. Nadal była nad Gorącym Źródłem.

Lightning

Szybko wstała,widząc kołującą Karenaj. Warknęła krótko,jednocześnie zła na siebie,jak i na nią...

Lightning

Szybko wstała,widząc kołującą Karenaj. Warknęła krótko,jednocześnie zła na siebie,jak i na nią...

Whitewind

Atrita

- Atrita - przedstawiła się czarna wilczyca. Skinęła głową Whitewind, po czym zapatrzyła się w ciemne już niebo. Zamachnęła puszystym ogonem, zastrzygła uszami.

Karenaj

Przed oczami Karenaj zrobiło się całkiem czarno. Czuła ból głowy, a po chwili runęła do gorących źródeł, nie wiedząc, co się dzieje. Ciężarna wilczyca zaczęła tonąć.

Whitewind

Również skinęła jej łbem. Kilka kropelek spadło na jej sierść. Zaczęła się lekko iskrzyć. Wytężyła wzrok, patrząc na gorące źródło. - Karenaj! - Krzyknęła rozpoznając ją. Skoczyła do wody i po kilku minutach wypłynęła ze swoją bethą. Położyła ją obok źródła. - Karenaj, nic Ci nie jest? Słyszysz mnie?

Karenaj

Jednak Karenaj nic nie powiedziała. Nie wiedziała bowiem, gdzie jest. Nie wiedziała nawet, co się z nią dzieje. Jej oczy były zamknięte, a z mokrej sierści spływały strugi wody. Była nieprzytomna.

Atrita

Zastrzygła mocniej uszami, podchodząc wolno do dwóch wilczyc. Spojrzała na tę leżącą, przymrużając ślepia. Przeniosła wzrok na Whitewind.
- Wołając z pewnością jej pomożesz - odezwała się chłodno.

Whitewind

Spojrzała na Atritę z przerażeniem w oczach. - Więc co mam robić?! - Prawie, że krzyknęła. Była podenerwowana i nie umiała zapanować nad sobą. Zwróciła wzrok ku Karenaj, a po jej pyszczku spłynęła mała łezka. Bała się, że jej przyjaciółka zginie, bała się, że już nigdy jej nie zobaczy.

Atrita

Zmrużyła bardziej ślepia, przyglądając się panikującej waderze. Fuknęła w duchu z irytacją, bowiem niezbyt lubiła, gdy ktoś tak się zachowywał. Wtem czarna wilczyca zaczęła węszyć, spojrzała na leżącą wilczycę. Pochyliła się nad nią nisko, nadstawiając ucha i uważnie słuchając.
- Jest ciężarna?

Whitewind

Spojrzała na nią i zamyśliła się. Przypomniało jej się, że nie dawno jej partner powrócił, więc odpowiedziała już trochę spokojniej. - Możliwe - I znów powróciła wzrokiem na Karenaj. Whitewind była cała mokra, ale teraz o tym nie myślała. Teraz obchodziła ją tylko Karenaj.

Atrita

Syknęła, tuląc uszy i szczerząc kły.
- Znajdź medyka - warknęła w stronę łaciatej wadery. Sama legła obok Karenaj, wśliznęła się nieco pod nią i przewróciła szybkim, sprawnym ruchem na bok. Zrobiła to, aby woda nie dostała się dalej i nie spowodowała zakrztuszenia, a swobodnie wypłynęła na zewnątrz.

Karenaj

Gdy Karenaj leżała już na boku, przez jakiś czas wydawało się, że przewrócenie na bok nic nie dało. Jednak po dłuższej chwili z pyska wilczycy zaczęła spływać wąska stróżka wody, jednak Karenaj nadal leżała na ziemi bez świadomości.

Lightning

Zastygła z pustym wyrazem twarzy,i tak samo pustymi oczami. Nie umiała pomagać,a więc stała tam gdzie stała,swymi ślepiami wpatrując się w Karenaj...

Whitewind

- Dobrze, już idę. - Odwróciła się na pięcie. Spojrzała przelotnie na czerwoną wilczycę, zamachnęła ogonem i ruszyła. Najpierw truchtała, ale chwilę później galopowała dziko.

Atrita

Czarna wilczyca nachyliła się nad Karenaj, sprawdzając, czy ta odzyskała przytomność. Zauważając brak poprawy, szturchnęła ją energicznie, lecz niezbyt mocno, pyskiem. Na dodatek futro wadery nadal było mokre.

Whitewind

Przybiegła tutaj już prawie sucha. Podbiegła do nieprzytomnej i schyliła się. - I jak z nią? - Zapytała dysząc. Popatrzyła na Atritę. Usiadła i owinęła się ogonem. - Już zawiadomiłam lekarzy. Mogę jeszcze w czymś pomóc? - Zapytała prawie, że błagającym tonem.