Gorące źródło

closer

Closer powoli podszedł do matki. Wolno, głośno i wyraźnie powiedział. - Mamo, to ja Closer, słyszysz mnie ?. Powiedź coś mamo ! - Widząc że to nic nie pomaga, usiadł obok Niej i czekał ... .

Kyinra

Siedziała nad gorącym źródłem obserwowała Closer'a po chwili zmoczyła łapkę w wodzie-Auć parzy!-krzyknęła i wyjeła łape.

Whitewind

Siedziała obok Karenaj z ogonem podłożonym pod jej głowę i obserwowała resztę. Cieszyła się, że już się ocknęła, ale nadal przepełniał ją strach. Chciała zapytać czy wszystko w porządku, ale zamiast tego popatrzyła pytająco na Atritę.

Atrita

Czarna wilczyca, zauważając pytające spojrzenie Whitewind, pochyliła nieco łeb.
- Poczekaj, aż się ocknie - powiedziała beznamiętnie, owijając łapy puszystym ogonem.

Whitewind

Skinęła tylko łbem w odpowiedzi. Przeniosła wzrok na Karenaj. Na zewnątrz wyglądała spokojnie, jednak w środku toczyła walkę z samą sobą, żeby nie wybuchnąć i nie zacząć panikować. Próbowała zachować spokój, i jak na razie wychodziło jej to całkiem dobrze.

Atrita

Przyglądała się łaciatej waderze uważnie, wręcz wyczuwając jej wewnętrzną walkę.
- Wulkan nie zawsze musi wybuchnąć - powiedziała po chwili, strzygąc jednym uchem.

Whitewind

Popatrzyła na Atritę zdziwiona. W końcu zrozumiała o co jej chodzi. - Wolę nie ryzykować... - Mruknęła prawie, że szeptem. Nie miała zamiaru poddać się i pozwolić by panika nią zawładnęła. Nie była zbyt mądrą wilczycą i często się myliła, ale tego była pewna: Nie podda się!

Karenaj

Po dłuższej chwili obraz przed oczami wilczycy zaczął się wyostrzać. Ujrzał Closer'a, White i inne wilki.-Clos?-Wyszeptała. Nagle poczuła okropny skurcz.

Atrita

Tym razem zastrzygła obojgiem uszu, nie zwracając uwagi na targający jej futrem wiatr. Spojrzała na skrzydlatą wilczycę, nie odzywając się do nikogo ani słowem. Nie skomentowała również wcześniejszej wypowiedzi Whitewind.
- Sprawdź, co ze Skrzydlatą - zwróciła się wtem do łaciatej wilczycy.

Whitewind

Skinęła szybko łbem i nachyliła się nad Karenaj. - Karenaj. Co się stało? - Zapytała wolno i wyraźnie. Nie czekając na odpowiedź przytuliła ucho do jej klatki piersiowej. Usłyszała tylko przyśpieszone bicie serca. Znów zwróciła się do przyjaciółki. - Jeśli Cię zaboli to daj znać. - Zaczęła łapką lekką naciskać jej brzuch, w różnych miejscach.

Karenaj

I nagle zabolało. Jednak nie od dotknięcia, a od skurczu. Bolało jak cholera cenzura. Wróciła ostrość widzenia, węch i słuch.-Nie wiem, co się stało.-Jęknęła z cicha wadera.-Po prostu spadłam.

Atrita

- Nie pomyślałaś, prawda? - odezwała się Atrita neutralnym głosem. Nie było w nim nagany czy troski. Jego barwa była taka, jak podczas mówienia o pogodzie.

Karenaj

-Co?-Wymamrotała niezrozumiale. O co chodzi tej obcej, czarnej wilczycy? Czego nie pomyślała, Karenaj nie miała pojęcia ani siły, aby się nad tym zastanawiać.

Alerth

Usiadła obserwując siske lecz zauważyła krew.Podeszła do niej-Lija co Ci się stało?-I usiadła obok.

Kyinra

-Mała sprzeczka hehe.-I znowu się położyła ale tym razem myślała o Shajenie.I jadła żele tak jak zwykle.

Atrita

- O szczeniętach - sprecyzowała Atrita, zeskakując z głazu i podchodząc do skrzydlatej wadery. Stała nad nią, spoglądając nań uważnie białymi ślepiami.

Karenaj

-Poprzednio nie było kłopotów. Też latałam.-Stwierdziła. Być może samo latanie nie miało za dużo wspólnego z upadkiem, a raczej powód, dla którego leciała?

Atrita

- Drugim wyjściem jest stres - odparła na to Atrita, mierząc leżącą sylwetkę wilczycy. Usiadła obok niej, przekrzywiając nieco łeb.

Karenaj

-To by było nawet prawdopodobne.-Wystękała wilczyca i poczuła silny skurcz. Znów. Zamknęła oczy, a z jej ciała spływała woda.

Atrita

Wilczyca prychnęła cicho.
- To nie najlepsza opcja, Skrzydlata. Stres mógł zaszkodzić twoim szczeniakom, lot podczas niego mógł cię zabić - powiedziała z nutą chłodu.