Polana deszczu

Legenda

Spojrzała na wilczyce. Odwróciła się na plecy i zaczęła myśleć jakby to było, gdyby to ona miała dzieci... - Ech... Ale kto by mnie po pierwsze chciał - pomyślała i zamknęła ślepia rozpływając się w marzeniach...

Bridget · Gość

Liznęła ją w pysk.

Szasta

Przyszedł,usiadł obok Layry.Zamyślił sie...zakrył pysk łapą i położył.Fuknął coś pod nosem był nie w humorze.

Abgey

Jasna spokojnie weszła na polanę, rozglądnęła się po okolicy, po czym usiadła w cichym a zarazem pustym miejscu, kawałek dalej od obecnych wilków.
Ab była dość dziwnym typem wilczycy, nie lubiła towarzystwa, zawsze chodziła sama, a przynajmniej obecnie, kiedyś dla niej czasy były inne. W jej ciele drzemał Demon a ona sama była prowadzona poprzez Szamana, o czym sama doskonale wiedziała.
To był właśnie jeden z powodów jej dziwnego zachowanie, które przeważ było prowadzone kocimi ruchami.
Uciekała jak najdalej rzeczywistości.
Nie zawierała grubszych znajomości, bo i tak wiedziała, że kiedyś zniknie, bez słowa... i niepotrzebnie się przywiąże.
Od małego wplątywała się w same problemy, walczyła z wilkami, choć sytuacja tego nie wymagała.
Często zadzierała nosa, uważając się za silną i mogącą dużo zdziałać, mimo wielu upadków. Zawsze jej opinia była taka sama. Może to ją wskrzeszało.

Hakuro

Pojawił sie tu,szybkim ruchem wspiął sie na gałąź nie daleko wilków.Obserwował wszystkich-Jak tam po walce-zarechotał do Szasty.Pazurami szurał po gałęzi.

Abgey

Zastrzygła uchem, ponownie zaczynając nasłuchiwać rozmów. Aczkolwiek szybko jej się to znudziło. Nagle nabrała ochoty rozmowy z kimś, acz nie za bardzo była skłonna do zagadywania. Oparła się o drzewo, przy którym jak weszła, pojawił się jej cień. Pod wpływem czego gałęzie zaczęły się gibać.
- Ups.. sorry Ty tam na górze.
Zrobiła grymaśną minę, kierując słowa do Hakuro.

Hakuro

Słucham-rzekł poważnym tonem,nie znał jej.Zeskoczył z góry i pochylił łeb przed wilczycą żeby oddać jej szacunek.

Abgey

- No za to, że gałęzie się za gibały. no.
Mruknęła bez wykazywania większego entuzjazmu. Cóż... na początku rozmowy, zawsze stwarzała pozory obojętnej. Nigdy nie wykazywała większych emocji.
- yy, ta.
Zrobiła skośne oczy, po czym również skinęła pyskiem, w ramach tzn. rekompensaty. Próbowała być miła. no.
- Nowy ? Tutejszy ?
Spytała, podpierając łapą pysk i czyhając na odpowiedź.

Hakuro

Raczej Nowy,przybyłem za tym oszłomem-rzekł z uśmiechem wskazując na Szaste.A ty?-zapytał i wrócił na nią wzrokiem.

Abgey

- Nowa, rzecz jasna.
Mruknęła, kierując wzrok na wskazywanego Basiora.
- A wiem, kojarzę go skądś.
Powiedziała, przypominając sobie zdarzenie z nad Wodospadu.
- Czyli jeszcze niezapoznany z otoczeniem vel wilkami ?
Spytała dość obojętnym tonem. Cóż... próbowała jakoś podtrzymać rozmowę.

Hakuro

Znam tutaj sporo wilków-rzekł i usiadł opierając się o drzewo.-Ty raczej stronisz od towarzystwa-stwierdził obserwując jej zachowanie.

Abgey

- Nie lubię się przywiązywać. Ot.
Mruknęła z dezaprobatą. Kolejne nietrafione pytanie. Przynajmniej ją odrzucające, aczkolwiek przyzwyczaiła się już do swoich grymasów. Dlatego też nie za bardzo okazywała je otoczeniu. Próbowała stwarzać pozory normalnej.
- Wiesz. Domyśliłam się, bo tylko pewni siebie podchodzą do nieznajomych wilków. Nigdy nie wiadomo na kogo trafimy. A mnie już walki nie rajcują. Bardziej irytują.
Syknęła. Rozglądając się po okolicy. Tak w razie włóczki.

Hakuro

Walki?Trafiłem na bratnią duszę czy co-zażartował.Odszedł kawałek od niej-Skąd jesteś?-spytał i wziął w łapy jakiś kamyk.

Abgey

- Skąd ?
Skrzywiła lekko mordę.
- Jeżeli chodzi o Watahę, to przynależę do Ciemnych. Zaś jeżeli o miejscowość. To znikąd. Kręcę się po świecie. Tak po prostu.
Mruknęła, dość obojętnie opowiadając swoje przeżycia.
- A Ty ?
Spytała, obserwując każdy krok, oraz każdy gest Basiora.

Hakuro

Pochodzę z gór,wataha Nocy-rzekł zrobił pauzę-Dokładniej wywodzę się z rodu tora-dodał i skruszył kamień pazurami.

Abgey

- Ja również z Nocy, aczkolwiek po mojemu nazywam ich po prostu Ciemni. Tak jakoś wyszło.
Mruknęła, po czym zniżyła nieco pysk, spoglądając na swoje pazury, które były trochę zabrudzone, od piachu.
- Tora ?
Skrzywiła nieco pysk, robiąc przy tym pytającą minę.

Hakuro

Tak tora,ale nie chcę mi sie opowiadać historii rodu,kiedyś tam ci opowiem co to znaczy-powiedział i złapał oddech po tej wypowiedzi.Zawinął ogon wokół łap-Masz tu jakąś rodzinę?-spytał.

Abgey

- Nie.
Mruknęła, bez większego entuzjazmu.
- Ogólnie nie mam rodziny.
Syknęła. Przesunęła pysk w prawą stronę, spoglądając gdzieś w dal.
- A tak poza tym to trzymam za słowo.
Uśmiechnęła się lekko, a zarazem zadziornie.

Hakuro

Co robimy?-zapytał coraz bardziej zainteresowany jej osobą.Wstał i spojrzał w niebo,księżyc był w pełni.Zamyślił sie.

Abgey

- Zależy co masz ochotę robić.
Mruknęła, a na jej pysku za widniał chwilowy leciutki uśmiech. Wywarty ot tak.
Zerwała się, po czym usiadła jak na wilka przystało. Łapy z przodu, podciągnięte pod podbrzusze. Tak no... no skromnie. o.