Polana deszczu

Kain

- No właśnie. Przetłoczona grupa wilczków które widzą świat w różowych okularach. Wolę żyć na własną łaskę. - powiedział. Owinął łapy ogonem.

Flake

- Jak uważasz... - rzekła tylko. Według niej wilki z Nocy nie były ani głupie ani nie idealizowały świata. A przy najmniej te nocne wilki, które zapamiętała przed swoim odejściem z krainy.

Kain

- Znasz Szastę? - spytał po chwili. Uniósł pysk wyżej, spoglądając znów na zachmurzone niebo. I tak samo, znów, na jego nos spadło kilka kropel deszczu.

Paige

Przyszła na Polanę wciąż lekko rozbawiona. Zerknęła na Korę i Kain'a, po czym zmierzyła w ich kierunku. - Witajcie. - wymamrotała i skinęła głową na powitanie.

Kain

- Witaj. - powiedział. Był już niezadowolony. Wolał rozmawiać z jedną osobą. Zmrużył ślepia, ciągle patrząc na niebo.

Flake

- Nie? - odpowiedziała i podniosła się do pozycji siedzącej. Od chłodnej, wilgotnej ziemi zaczęło robić jej się zimno. Na przybyłą wilczycę spojrzała krótko i skinęła jej łbem na powitanie.

Kain

- Szkoda. On patrzy nie przez różowe okulary a z złego kąta widzenia. Atakuje ciągle swoją byłą partnerkę, chodź ta nic nie zrobiła. - powiedział.

Flake

- Cóż... jeśli jest jego byłą partnerką to coś musiało się między nimi stać. Być może ma powód, o którym wiedzą tylko oni - powiedziała. Nie lubiła rozmawiać na tematy, o których nie miała pojęcia.

Kain

- Sam nie wiem. Nie było mnie dość długo i wszystko się zmieniło. - powiedział. Wstał, węsząc przez chwilę.

Flake

- W tej krainie wszystko zmienia się jak w kalejdoskopie - mruknęła, przypominając sobie o znajomych wilkach, które stad odeszły. - Nie sposób być ze wszystkim na bieżąco nawet jak jest się tu cały czas.

Kain

- Czas mija nieustannie. Cóż, oni chodź nie wiedzą co ja przeżyłem. Na szczęście. - mruknął. Zmrużył jeszcze bardziej ślepia. Mokra grzywka coraz bardziej mu ciążyła.

Flake

Zmrużyła oczy i przyjrzała mu się uważnie. Naturalnie, miała chęć spytać co takiego przeżył wilk, lecz w końcu nie zapytała. Bezimienny nie wyglądał na osobę skorą do zwierzeń.

Kain

- Znasz japoński? - spytał nagle. - Nauczyłem się nieco, podczas mojego niezwykle krótkiego pobytu w Japonii.

Flake

-Nie, nie znam - odpowiedziała, marszcząc nieco brwi. Nie przepadała za tym krajem. Kojarzył jej się z Okami, a ta z kolei z demonem.

Kain

- Jednakże za dużo tam ludzi. Zbyt. Mieliśmy z nim problem. - powiedział. O jednej z blizn którą przez nich miał nie wspomniał.

Flake

- A poza nadmiarem ludzi to jak tam jest? - spytała, chyba bardziej by podtrzymać rozmowę niż z ciekawości.

Kain

- Cicho. Tamtejsze wilki żyją w kulturze, wierzą w siły natury. Im wyżej jesteś w hierarhi tym lepiej w tamtym miejscu. Biednymi pomiatają, niestety. O Chinach już nie wspomnę. - powiedział. Ustawił uszy na sztorc, a kły odsłonił w lekkim uśmiechu.

Flake

- Pomiatanie biednymi... czyli życie tam nie różni się zbytnio od życia w tej krainie - powiedziała i westchnęła.

Kain

- Niestety. Dlatego nie można się poddawać. Trzeba dążyć do swojego celu. - powiedział, podnosząc nieco głos przy ostatnich słowach.

Flake

Uśmiechnęła się lekko i powiedziała, spoglądając na wilka. - Po twoim tonie wnioskuję, że życiowe cele masz bardzo ambitne.