Polana pełna kwiatów!

Whitewind

Śmiała się dalej, a po chwili poszła w ślad swego przyjaciela i również się położyła. - Jeśli myślisz o naszych wierszach to ja mam inne zdanie, czyli to było śmieszne. A jeśli chodzi Ci o tą rozmowę i wspólne spędzenie czasu to Cię popieram. - Powiedziała nie przestając się śmiać.

Riven

-Ooo ja tu umrę z śmiechu!-powiedział śmiejąc się głośno.
Nie umiał się powstrzymać.Cały czas się śmiał i śmiał.
Nagle powiedział-przepraszam ale muszę iść-stanął i odbiegł.
-Paa.Do jutra Whitewind-krzyknął i pobiegł w swoją stronę.

Whitewind

Złapała się za brzuch, bo ją rozbolał ze śmiechu. Śmiała się dalej, a po jej policzkach spływały łzy, jedna po drugiej. Nie mogła powstrzymać tego rozweselenia. - Mamy talent do pisania wierszy? Chyba nie... My mamy talent do śmiania się - Powiedziała jakby sama do siebie, ale to było także do Rivena. Roześmiała się jeszcze bardziej. Odprowadziła go wzrokiem, po czym sama wybiegła.

Sune

Przybiegła na polanę, sama nie wiedząc dlaczego. Chciała po prostu pobyć sama i trochę porozmyślać. Przysiadła z gracją na jednej z zasp śnieżnych i zaczęła wpatrywać się przed siebie.

Whitewind

Przybiegła tu dumnym truchtem z delikatnym uśmiechem na pysku. Usiadła na zimnym, śnieżno-białym śniegu i owinęła dokładnie łapy ogonem. Spojrzała na białą nieznaną jej wilczycę i kiwnęła głową na powitanie - Witaj! - Wypięła dumnie pierś dla lepszego wrażenia.

Sune

Odwróciła łeb w stronę usłyszanego dźwięku. Zaśmiała się cicho, widząc postawę wilczycy - Witaj - odrzekła dość ciepłym głosem.

Whitewind

Usłyszała cichy śmiech i po dość długiej chwili zastanowień zrozumiała, że jednak nie zrobiła swym zachowaniem wielkiego wrażenia, a nawet rozbawiła nim wilczyce. Zarumieniła się i przestała się tak wypinać zrezygnowana.

Sune

- Jak cię zwą skrzydlata wilczyco? - zapytała w końcu. Odwróciła się w jej stronę i przyjrzała uważnie. Zauważyła zawstydzenie wilczycy, więc posłała jej ciepły uśmiech.

Riven

Przyszedł tu znów,gdyż kocha to miejsce.W pewnej chwili zauważył Whitewind i nieznaną mu wilczycę.Podszedł bliżej i usiadł niedaleko przyglądając się wilczycą.

Whitewind

Odwzajemniła jej uśmiech i po chwili milczenia odpowiedziała - Whitewind - Chwilę rozmyślała nad równie pięknie powiedzianym pytaniem - A czy ja mogłabym poznać Twoje imię biała wadero? - Uśmiechnęła się szczęśliwie, ponieważ uważała, że bardzo ładnie sformułowała swe pytanie.

Sune

- Moje imię brzmi Sune - odrzekła spokojnym, melodyjnym głosem - Miło mi cię poznać, Whitewind- powiedziała tą samą barwą głosu. Po chwili przeniosła wzrok na nowo przybyłego wilka.

Whitewind

- Mi także miło Cię poznać, Sune - Potem spojrzała na przybyłego wilka, którego rozpoznała dopiero po dłuższej chwili przyglądania mu się. Kiwnęła mu łbem z szacunkiem i zwróciła się do Sune -Od dawna przebywasz w tej krainie? - Zapytała z powagą, jednak milutki uśmiech nie schodził jej z pyska.

Riven

Zauważył spojrzenie wilczycy,wiec spojrzał na nią tak samo.
Nie odzywał się w ogóle.Siedział milcząc.Tylko kiwnął jeszcze Whitewind łbem na znak powitania.

Sune

- Czy od dawna? - zamyśliła się głęboko - To pojęcie względne. Na tyle długo by zyskać prawdziwych przyjaciół i na tyle krótko by nie mieć potomstwa - stwierdziła spokojnie.

Riven

Położył się nadal milcząc.Zamknął oczy i przysłuchiwał się rozmowie jego przyjaciółki z jej...Znajomą...Westchnął cicho po czym położył łapę na łapę.Jak zazwyczaj chłodny wiatr znów otula jego futro.

Whitewind

Podniosła łapę, na której leżała garstka białego puchu. Dmuchnęła w nią, a ta posłusznie wzbiła się w chłodne powietrze. Spojrzała na Sune lekko wytrzeszczając oczy. - Jesteś bardzo mądrą wilczycą i podziwiam Cię za Twój sposób wymowy - Odchrząknęła trochę zawstydzona - Widać, że jeszcze jesteś młodą wilczycą, jednak mówisz jak doświadczona wilczyca. - Przerwała na chwilę, a po chwili dodała - Trudno Cię rozgryść....

Sune

Lekko uniosła brwi - Znasz mnie niespełna kilka minut, a już tak o mnie myślisz? - zapytała z nutką zdziwienia w głosie. Westchnęła głęboko i zapatrzyła się w dal.

Whitewind

Trochę zaskoczona odpowiedzią odparła - Staram się rozgryść każdego kogo spotkam - Westchnęła lekko i dokończyła - Jednak dużo razy się zawiodłam na swoich myślach - Spojrzała w dół i ujrzała tylko śnieg - Ale próbuję dalej...

Sune

- Każda istota ma własny sposób myślenia, swój własny świat - rzekła, patrząc na ziemię - Jeśli ktoś będzie chciał się przed tobą otworzyć, sam to zrobi - powiedziała spokojnym głosem - Nic na siłę, a będzie dobrze - dodała uśmiechając się sama do siebie.

Riven

Słysząc słowa wilczycy,wstał i skierował do niej te słowa-Widzę i słyszę,że bardzo dobrze rozumujesz.Jestem pod wrażeniem twoich słów jakie powiedziałaś-spuścił swój wzrok patrząc ukradkiem na przyjaciółkę.