Polana pełna kwiatów!

Akeli

Spojrzała na Eragona. -Eragon! - wykrzyczała i rzuciła się na niego tuląc go mocno. Stęskniła się za nim. Trzeba przyznać. Teraz stała i go tuliła jak pluszowego misia.

Rydian

Eragon uśmiechnięty odwzajemnił uścisk. Czule liznął Akeli po nosie. W końcu ją puścił i spytał:
-Co u ciebie?- Mówiąc to uśmiechnął się szeroko do Akeli. Czekając na odpowiedź nie spuszczał z niej wzroku.

Ja niedługo będę. Jestem u babci i jadę do domu. Dzisiaj na pewno będę.

Akeli

- A nic nowego. Raz gorzej raz lepiej. Zależy. - powiedziała i go liznęła czule po pyszczku. - Wiesz, że się stęskniłam? - zapytała i się do niego przytuliła. Dawno go nie widziała.

Rydian

-Widzę. Ja też.- Powiedział i odwzajemnił liza(xD). Przytulił się do Akeli z uśmiechem. Znów ją puścił i zrobił kilka kroków w tył.
-Co chcesz robić?- Spytał radośnie. Wróciła mu nagle energia.

Akeli

-Hmm.. co chcę robić? A może by tak.. -podbiegła do niego i go dotknęła. - Berek! - zachichotała i zaczęła skakać po polance jak sarenka. Gdy by miała krótszy ogon można by było ją pomylić.

Rydian

Zaskoczony Eragon zaczął gonić Akeli. Rozpędził się i wybił się w górę. Spadł na Akeli, ale w porę skoczył w bok i nie było to bolesne. Śmiał się i po chwili powiedział:
-Berek.- Mówiąc to zerwał się do cieczki.

Akeli

Zaśmiała się tylko. Zaczęła jego gonić. Była tuż tuż... i jeszcze raz tuż. Aż tu nagle jeb..potknęła się o korzeń (uznajmy, że to biedronka xD). Usiadła na zadku i zaczęła się przyglądać ''biedronce''

Rydian

Eragon zatrzymał się i podszedł do Akeli.
-Coś się stało?- Spytał i przyglądał się tej... "biedronce". Czkał na odpowiedź rozglądając się dookoła... tak bez celu.

Akeli

-Ta ''biedronka'' mnie wywaliła. - powiedziała i spojrzała na korzeń. Z uśmiechem. - Zgwałcić jato za mało... -stwierdziła i podrapała się po głowie

Rydian

-Aha... dobra...-Powiedział niepewnie. Nie wiedział co zrobić z wolnym czasem.
-Teraz co chcesz robić?- Spytał znowu. Nie miał ciekawych pomysłów.

Akeli

Podniosła się i spojrzała na niego. Zastanowiła się chwile. - Chowany! Ja pierwsza liczę...- powiedziała.- Chyba,że wolisz coś innego. To wiesz.. ja się nie obrażę. - stwierdziła po krótkim czasie.

Rydian

Zastanowił się przez chwilę. Nadal nie miał pomysłów. Myślał...myślał... myślał... wymyślił. Przez chwilę milczał.
-Chodź za mną.- Powiedział i wyszedł z tego miejsca.

Akeli

-Zgoda.- podniosła się i otrzepała. Zdmuchnęła grzywkę z oczu. Wyjęła z medalika tusz do rzęs i się podmalowała trzymając sztyft w ogonie(xD) gdy skończyła wybyła.

z/t

Katara

Wyszłam z gęstych zarośli, poszłam w stronę wielkiego drzewa pod, którym lubię przebywać, gdy, już doszłam położyłam się a łeb oparłam o korę. i wpatrywałam się w gwiazdy.

Kaya

Jakże dużo wspomnien wiązało się z polanami. Może dlatego przywędrowala tutaj...
Uniosła łeb wysoko i rozejrzala sie dookola, a ponieważ nie znała tu prawie nikogo, podbiegła do pierwszej wilczycy z gwiazdkami i, i księżycem na ciele oo
Siema - mruknęla oryginalnym młodzieńczym językiem. ;x

Alliance

Nagle z nieba spadła Yukiś, lądując tuż przed nosem Kayi. To oznaczało nieszczęście~ :3 Przynajmniej dla rozmawiającego. Lądując w trawie, zagłębiła się w niej na dobre. Tylko koniuszek jej fioletowego ogona był na zewnątrz, niczym radar. Gdy wstała, uśmiechnęła się szerooko do Kayi, szczerząc białe ząbki. - Ohayo. - rzuciła, wymachując ogonem.

Kaya

Aaaaa! To był szok! Jej oczom ukazał się kolejna puszkowata kulka, którą tak bardzo ściskalo w środku żeby przytulić. Kraina wymarzona dla niej, o ;x
Sie masz ziąąą! - znow rzuciła tym samym cudownym wytworem młodzieżowej wyobraźni.

Alliance

Yuki wywiesiła jęzor w szalonym uśmiechu, merdając ogonem na boki jak szczeniak na widok kości. Z jej pyska wydało się mruczenie, a raczej coś pomiędzy mruczeniem a warczeniem... Mrukliwe chuchanie, szczekliwe kichanie... W każdym bądź razie coś w ten deseń~ Widząc, że owa dorosła nie jest wcale za zasadami i obowiązkami, postanowiła oszczędzić sobie tego "pani" - Jestem Yukari~! Ale mów mi Yuki bądź ChupaChups~ - zamruczała chrypliwym, odpowiednim dla niej głosem.

Kaya

Jej uszyska automatycznie podniosły się gdy usłyszała swego radzaju chrumkanie, xd. Ja jej kremowej? brązowej? kufie wyskoczył (nie to nie był pryszcz) potocznie zwany banan.
Jam jest Kaya Wielka - zaimprowizowała rolę teatralną. Uniosła pysk i napuszyła pierś. Szybko jednak zabrakło jej powietrza i zrobiła się z niej przebita dętka.
Fioletowy nie boli, nie? - spytala chcąc zaspokoić wiedzę o tym kolorze. Przeto fiolet był taki inny. Odgarnęła grzywkę by przyjrzeć się lizi-kulce > pokrewne od lizaka, >D.

Alliance

- A skądże. Fiolet jest bardziej cool od kuloodpornego kulturysty~ - zarechotała, przyglądając się Kayi - Oh Kaayaaa Wielka~! - sapnęła teatralnie, po czym złożyła pokłonik dużej dla niej wilczycy. Czyżby kolejna dorosła al'a Satsu? O tak tak, tak by było fajnie. >d