Polana pełna kwiatów!

Aela

Uniosła jedną brew- Ehmm.. coś się stało...?- spytała, lekko zadzierając łeb na bok. Szczenięce pragnienia? Co to miało znaczyć? Może to i nie miało znaczenia no ale cóż...

Cally

Cally uśmiechnęła się tylko. Odpowiedzi obu wilków uznała z twierdzące, więc usiadła wśród kwiatów, a końcówka jej ogona poruszała się nieznacznie.
- Chyba się nie przedstawiłam. Nazywam się Cally, a Wy? - zapytała z nieschodzącym z pyszczka uśmiechem. Pod koniec wypowiadania tych słów jej ogon zaczął zamiatać ziemię kolistymi ruchami.

Viy Curay

Przyszedł tu powoli. Nie zwracał uwagi na wilki, przysiadł tylko w cieniu. Po cóż przyszedł w tak odrażające miejsce? Pełno kwiatów ... bleh! Na samą myśl Viy prześladowały dreszcze. Może dałoby się to miejsce trochę przemienić? Parę martwych wilków, zapach krwi ... o tak będzie świetnie... yhh... dawno nie smakował już wilczej krwi.

Debra

Ferine, niczym czerwona zmora przybyła na tą zwykłą polanę. Czym ona różni się od innych? Paroma chwastami? I tak ona jest już nieczuła na takie detale. Bo przecież po co!

Viy Curay

Zlustrował wzrokiem wilczyce.
- Czego tutaj szukasz? - Warknął, jakby ten teren był tylko jego. Błeh, jakiś chwast do niego przyszedł... Na twarzy Viy pojawił się niesmak.
// Nie chciałam cię urazić jbc. ;3 \\

Debra

/Spoko/

Ferine podeszłą bliżej i uniosła dumnie głowę.
-Widzę, że ktoś chce zagarnąć tylko dla siebie ,,Polanę pełną chwastów".-powiedziała i zachichotała złośliwie.

Viy Curay

Zachichotał tylko patrząc na nią kątem oka.
- Nie bądź taka pewna siebie, kwiatuszku - Zaśmiał się szyderczo. Dlaczego powiedział "kwiatuszku" ? Odpowiedź jest prosta - Była zupełnie do owego kwiatka podobna.

Debra

Ferine zmarszczyła nos i rozłożyła swoje wielkie, czarne skrzydła.
-No ale, od kiedy kwiatki mają takie skrzydełka, hm?-zapytała, spoglądając obojętnie na wilka.

Viy Curay

Viy dopiero teraz zauważył skrzydła. Sam by takie chciał ...
- No i na co ci te nielotki? To głupstwo! - Próbował zachować kamienną twarz. Przyglądał się uważnie wielkim, czarnym skrzydłom co chwile łypając na ich właścicielkę/

Mystic

Sylwetka znajomego Wam wilka z poprzednich odcinków wyłaniała się powoli zza drzew. Oczywiście, to był Mystic. Usiadł niedaleko wilków. Była noc. Spojrzał w księżyc. Taki srebrny, ale nie w pełni. No więc Mystic nie wył. Wpatrywał się w dwójkę wilków. Chyba się kłócili.

Aela

W końcu zeszła na ziemię, no ile ona tak może myśleć? Przeleciała wzrokiem po wszystkich obecnych tutaj wilkach. Ale na razie nic nie mówiła, przyglądała się jedynie całej sytuacji.

Viy Curay

Spojrzał na wilka z niechęcią. Łeh, to przynajmniej był basior...
- Co ty robisz? - Zapytał z skwaszoną miną. Nie wiedział co to wycie. Nie nauczono go tego... Ehh, Nie chciał on wracać do przeszłości...

Mystic

[Eee... Mystic nic nie robi. xP]

A Mystic... Wytrzeszczył oczy. Przecież nic nie robił. - O co Ci chodzi? - Zapytał, nieco zaniepokojony. Lekko otworzył pysk. Jego beret opadł nieco na prawo. Nie rozumiał za nic w świecie, o co mu chodzi. - A tak w ogóle, to Mystic jestem. - Rzekł, oprzytomniawszy się w końcu.

Viy Curay

[Muszę iść :/, a no tak przeczytałam, że wyjesz xD]

Viy chyba się coś zdawało. Otrząsnął się i wzdrygnął.
- Jestem Viy Curay - Powiedział z nijakim wyrazem pyska. Wilk był dla niego zastanawiający, przysiadł i począł gapić się na niego.

Mystic

Czarny basior był najwyraźniej starszy od Viy'ego. - Ciekawe imię. - Wymruczał. Nie, nie z niechęcią. Po prostu wymruczał. Wpatrywał się w ślepia wilka. Ach, jaki cudowny, lekki powiew wiatru targał jego sierść. Było dzisiaj chłodniej. No, przynajmniej chłodniej. Mystic zaczął myśleć. A może zaproponowałby obcemu przespanie się u siebie?

Wheat

Dusząc się nawdychanym przy Falochronach piaskiem, toteż kaszląc, nieudolnie próbując utrzymac się na nogach, wyruszyła przed siebię. Miała cel. A było to u niej rzadkie. Dość szybko dotarła na polanę. Wciąż kaszląc, potknęła się i upadła na kwiatki. I tak sobie leżała, a kwiatki wysysały z niej resztę gniewu. I łez.

Viy Curay

Spojrzał na nowo przybyłą. A czemuż ta istota przerywa im rozmowę? Basior warknął na nią w duchu. - A ty? Jak Ty się zwiesz? - Powiedział po czym łypnął okiem na waderę. Czyż miała na pysku opaskę? Basiorowi przypomniały się czasy gdy rabował ludzi. No cóż taka była jego wataha ...

Wheat

[Mniemam, iż pytanie skierowane zostało do mnie? O-O]

Wheat skrzywiła się nieco w lewą stronę i sojrzała z ukosa na basiora. W mgnieniu oka wybaczyła mu przerwanie jej wewnetrznej ciszy. Może dlatego, że był samcem? Z całą pewnością-zrobiła to podświadomie. Chustopaska(szczerze mówiac, to nawet jej ni zauważyłam O-O) zsunęła jej się nieco niżej i całą fryzurę szlag trafił. Majtając w powietrzu łapą, szukała szczotki. Jak sobie po chwili przypomniała, zostawiła ją w plecaku. Ten z kolei zostawila nie wiedomo gdzie. Wyjęła zza chustopaski(!) zdalnego pilota i łypnęła na kamerkę, której impuls uczepiony był suwaka plecaka. Zaklęła pod nosem, nie rozpoznając miejsca jego spoczynku mimo usilnego przełączania kolejnych suwaków-kamer. Poddała się i chwyciła włosy w jedną łapę, drugą założyła na nie chustopaskę. Choć była teraz nieco pokudlona, musiało jej to póki co wystarczyć.
-Ja?-zapytała, po czym szybko, nie oczekując odpowiedzi, dodała:Szynka. TfU! Wheat!-poprawiła sie szybko, kręcąc głową.

Debra

Ferine wiedziała, że basior ma rację. Nie umiała latać. Ale, by pokazać mu, co potrafi, pomachała mu przed oczami wielkim, czarnym skrzydłem.
-Po to je mam.-zacichotała.

Viy Curay

Uśmiechnął się szyderczo - Szynka?, Nie jesteś aż tak gruba - Spojrzał na nią zadziornym spojrzeniem. Następnie jego uwagę zwrócił chwast. Tak ten skrzydlaty chwast. - A umiesz chociaż latać? - Zapytał z obojętnością. Coś tłoczno się tu zrobiło - nienawidził on tłoku....