Polana śniegu

Mack

Bedę miec niedorozminiętą na karku xD - powiedział po czym poprawił - to znaczy nie ciekawą osóbkę...

Kira

Facepalm.
- Masz ciekawy tok myślenia... - stwierdziła, robiąc w powietrzu kółka.
- ...Tak czy owak... Bierz się za nią! xD - ponury śmiech psychopaty.

Mack

Chciał ją palnąć, no ale wiedział, że prędzej wleci w błoto niż ją palnie w ten pusty łebek... Westchnął zawiedziony. - Wiesz co mam, gdzieś te baby...

Kira

- Och, to źle. - zaśmiała się pod nosem z nutą słodkiej ironi.
Ślepia Kiry stały się dziwnie wielkie.
- Mam pomysł! Opętam Cię. xD

Mack

E tam, i tak nie podziała... Te baby jak są w minimalnym wieku umią się zakochać nawet beczce farby zakażonej virusem ptasiej grypy xD - zaśmiał się.

Kira

- Beczka z farbą ma to 'coś'. xDD - dobry humor jej dziś wyjątkowo dopisywał. ...Święto Lasu, czy co?
- Cho, opętam Cię... Fajnie będzie... oO

Mack

Idź se opętać beczke farby xD Jej się spodoba, jak napotka jakiegoś bachora na swojej drodze.

Kira

- W sumie, to trochę trudno będzie mi opętać farbę... ^^'
Momentalnie wstała, groźnie mierząc Mack'a. W jej oczach błysnął żywy ogień. Po raz kolejny zaśmiała się obłędnie.
Zaczęła się zbliżać xD.

Mack

A!! Ratunku - zaczał krzyczeć przez śmiech. zamknął oczy, zamyślił sie i wypowiedział zaklęcie. Nagle zrobił się przezroczysty... Zdziwiło go to, ale tez zafascynowało.

Kira

- I tak Cię widzę. - nadal się zbliżała. Wokół Mack'a pojawiła się szarawa mgła.
- Nie bój się, to nic nie boli... xDD

Mack

Zaczął machać łapkami jak rozwydrzony bachor. Połozył sie, zamknął oczy. oczekiwał nadejście Kiry - Pogromcy.

Kaja

Przybiegłam na polanę i napiłam się wody po chwili powiedziałam.
-Nudno tu,nikogo nie ma,może ktoś przyjdzie,może Kira,może Mack albo ktoś inny...

Krik

Wilk przyszedł na polanę pełną białego puchu. Może nie było tu zbyt ciepło, ale właśnie to lubił. Wolałby jakieś pustkowie, ale takich było mało w tej krainie... .

Mack

Pojawił się przed Kają - Co tutaj sama robisz? - zapytał, a jego oczy zrobiły się krwisto czerwone.

Kaja

-Właśnie nic,nudzę się wiesz przeszłam już w średni wiek:dojrzewam,za niedługo będę dorosła. powiedziałam to z uśmiechem z Macka.

Krik

Gdy Krik usłyszał słowa małej wilczycy uśmiech politowania wykwitł na jego pysku. Był inny niż wiekszośc i wcale nie lubił dennych wypowidzi, zwłaszcza na temat rozwoju fizycznego wilka. Cóż, fakt był bardzo inny... .

Mack

Spojrzał kątem oka na Krika przelotnie. Położył się wyciągając do przodu łapy. Obserwował Kaje.

Kira

Łypnęła okiem w kierunku Kaji. Chłodne, obojętne spojrzenie. Odwróciła łeb przed siebie, coraz bardziej mrużąc mętne ślepia.
- Życia nie zna. - mruknęła niskim tonem. Kąciki kufy wykrzywiły się w cynicznym uśmiechu, skutecznie stłumionym przez przez nieco silniejszy powiew.
- Idę szukać... Ofiar. - znany już, psychiczny chichot.
- Bywaj, panie Mack. - Kira rozpłynęła się w powietrzu.

Kaja

Zaraz po wypowiedzi zaczęłam myśleć o rodzinie,ale po paru chwilach przestałam bo nie chciałam się rozpłakać,położyłam się na grzbiecie i obserwowałam niebo.

Krik

Wilk jeszcze raz spojrzał po otaczającym go zewsząd śniegu. Spojrzał w górę i powolnym krokiem ruszył przed siebie. Ślady łap w śniegu widac było tylko przez chwilę, gdyż wilk stąpał po ziemi lekko, a wiatr zakrywał i tak delikatny trop. Po paru minutach wilka nie było widac na horyzoncie.