Polanka

Riven

Przyszedł tu znów.
Zauważył Melly i podszedł bliżej.
-Hej-przywitał się przyjaźnie.
-Jak tam?Wczoraj uciekłaś z tąd-zaśmiał się lekko.

Melly

Zaskoczona zerwała się na równe nogi, słysząc głos Rivena. -Cześć -powiedziała niechętnie, bo nie wiedziała jak się wytłumaczyć ze wczoraj -rozprostowała zcierpnięte skrzydła -Cóż, dla mnie 3 wilki w tym samym miejscy to już tłum -zaśmiała się tak dla lepszego efektu. -A ty gdzie byłeś potem ? -zapytała zaciekawiona, co mógł robić jej znajomy.

Riven

Spojrzał na nią a potem przewrócił oczy w jedną stronę
-Ja,ja byłem z Luną patrzec na księżyc i gwiazdy-odpowiedział robiąc niewinny uśmieszek
Bardziej interesowało go czemu tak na prawdę z tąd uciekła.
Usiadł i nastawił uszy,przekręcając przy tym łeb.

Melly

-Tak myślałam, że z nią byłeś. -wstrzymała oddech na chwilę, po czym powiedziała -Muszę już iść, mam inne sprawy na głowie. -Spotkamy się innym razem -to mówiąc wstała na równe nogi i machnęła ogonem. -Podeszła chwiejnym krokiem do Rivena i niepewnie liznęła go w policzek, tak na pożegnanie -Miała nadzieje, że nie będzie miał mi tego za złe -pomyślała i odeszła, spuszczając głowe. Podczas biegu w jej oczach wezbrały łzy, jedna popłynęła jej po policzku. Mel jednak, nie zwróciła na to uwagi, biegła dalej, aby znaleść się jak najdalej od Rivena.

Riven

Był w szoku zachowaniem Mel.
Odwrócił się za nią i cicho powiedział-Mel...-po tych słowach z jego pyska zszedł uśmiech,spuścił łeb i siedział cicho.Jego serce ogarnął smutek.
Dotknął łapą miejsce,które liznęła Melly.Widział jak Mel odchodzi,jak spłynęła jej łza.Było mu na prawdę przykro...Nie wiedział co robic,siedział milcząc w spokoju.
W kąciku jego oka również pojawiła się łezka.
Stanął po chwili i odszedł w swoją stronę pełen smutku,znikając powoli z tego miejsca.

Melly

I znów przybiegła na polane, mając nadzieje, że zastanie tu Rivena. Wolnym krokiem podeszła do miejsca, w którym ostatnio się spotkali i rozejrzała się dokładnie. -Ehh -westchnęła -Pusto.. Posmutniała z tego powodu i skuliła się. Postanowiła, że poczeka tu na przyjaciela, choć troche bała się rozmowy z nim lecz chciała być szczera. Zamknęła swe oczęta i wsuchwiała się w szum wiatru.

Luna

Na polankę przyszłą Luna. Zauważyła małego wilczka ze skrzydełkami. Pomyslała, ze skądś go zna.
"Acha. Widziałam ją wczoraj, kiedy bawiła się z Rivenem Ciekawe czemu uciekła".
-Cześć mała- zagadnęła spokojnie i ciepło.

Akita

Zmęczona wilczyca wbiegła tutaj z ironicznym uśmiechem na pyszczku , oblizała go z krwi i wskoczyła na jedno z wysokich drzew wbiła pazury w gałąź wyciągnęła sie i spoglądała w stronę Luny ...

Melly

Mel spojrzała w górę na nieznajomą. Widziała ją wtedy na polanie. -Nie jestem mała -powiedziała oschłym głosem.

Luna

-Przepraszam- poprawiła się Luna. Nie wiedziała jak zacząć.
-Nie chciałam cię wtedy wystraszyć, przepraszam.- powiedziała

Melly

-Nic się nie stało -rozchmurzyła się i uśmiechneła do wilczycy. -Nie przestraszyłaś mnie wtedy, tylko myślałam, że chciałaś porozmawiać z Rivenem więc nie chciałam wam przeszkadzać i zniknęłam. -przechwyliła łeb na bok i dodała -Jestem Mel

Luna

-Jestem Luna- odpowiedziała. Miała nieco zmieszana minę.- Odniosłam wrażenie, ze mnie nie polubiłaś.
-Nie chciałam wam przeszkadzać, przecież mogłam poczekać.-uśmiechnęła się do wilczycy.

Melly

-Cóż, zawsze tak reaguje na nieznajomych -powiedziała przepraszająco. -Riven jest ci bliski, tak ?

Luna

-Hmm, tak, nawet bardzo- przyznała Luna.- Po prostu go kocham.
Przypomniało jej się na słowa Melly "kto się czubi ten się lubi".

Melly

-Ciesze się waszym szczęściem -uśmiechneła się lekko do Luny. -A teraz musze już iść -posmutniała na twarzy. -Dozobaczenia ! -wykrzykęła i już jej nie było.

//sory, ale musze isc. lekcje, sama rozumiesz :p//

Luna

-Papa-odpowiedziała Luna spoglądając za "małą, która nie jest mała".

Whitewind

Przybiegła tutaj jakby za czymś goniąc. Po chwili zatrzymała się i krzyknęła zadzierając głowę do góry - Pierwsza!! Blood poćwicz trochę!! - I w tej chwili na polankę wleciał biały orzeł. Whitewind usiadła a Blood wylądował na jej ramieniu.

Riven

Przyszedł w końcu.Biegł na trzech łapach,gdyż jedna z łap była zraniona i owinięta w bandaż.
-I,jestem-powiedział z uśmiechem i usiadł naprzeciwko.
Pare razy spojrzał na orła a potem na nią.

Whitewind

-No Cześć! - Powiedziała uśmiechając się. - Co Ci się stało w łapę? - Zapytała troszeczkę przerażona ty widokiem. Lekko szturchnęła orła policzkiem, a ten odleciał. Usiadł na pobliskim drzewie.

Riven

-Mały wypadek przez nieostrożnośc...-powiedział lekko się śmiejąc
-ale to nic takiego-dodał z uśmiechem
Położył się.-Byłem nieostrożny i stało się-zaczął sie śmiac.