Polanka

Sayona

-Masz rodzinę?-Zapytała się go znienacka.I usiadła przy nim,patrząc na niego.Zobaczyła że smok zrobił się smutny na myśl o tym.Patrzyła w niebo i czekała na odpowiedz.Zobaczyła inną wilczycę-Hej-odpowiedziała

Zira

-Witaj jestem Zira.-Powiedziałam
Tym razem nie bała się o synka ponieważ doskonale wiedziała gdzie jest. Tuż nad nim latał Murtagh.I gdyby cokolwiek się działo miał złapać go i z nim przylecieć.

Satrin

Tak miałem rodzinę. Zonę Anabel i syna Korkusa - powiedział smutny, a łzy leciały mu z oczy. - A ty? - zapytał wilczycę.
- Witam - powiedział do przybyłej wilczycy. Jednak nie odwracał się żeby ją ujrzeć.

Kyinra

Spojrzała na smoki i na innych. Położyła się na trawie i machnęła ogonem. Ona się pierwsza nie odezwie, brak nastroju? Ależ nie! Ona miała super humor.

Sayona

-Miałam zginęła jak byłam mała-Popatrzyła na trawę-Ciężko stracić bliskich w dzieciństwie-Myślała o tym wszystkim naraz-Ale to co się straciło już nie wróci niestety-dodała ze smutnym tonem.Popatrzyła na smoka

Zira

Zira w tym czasie podeszła do niej i usiadła koło niej.
-Ci którzy odeszmli, My o nich nie zapomnimy. Cały czas są z nami. Chociaż ich nie widzimy.-Powiedziała i schyliła głowę.

Kyinra

Gdy usłyszała słowa wilczycy posmutniała. Łzy zaczęła jej lecieć z oczu. I się dobry humor skończył..przypomnieli jej się rodzice i członkowie jej rodziny. Wytarła łzy. To był obciach płakać na oczach innych. Kyin godność jeszcze ma.

Sayona

-Dziękuje Zira że mnie pocieszasz...Bądźmy przyjaciółkami-Popatrzyła na Zirę czy się zgodzi.Bardzo jej zależało na przyjaźni z tak wyjątkową osobą jak Zira

Satrin

Masz rację Zira - powiedział nadal patrząc w niebo. Ryknął radośnie. Spojrzał na przybyłą wilczyce, potem na Zire i się uśmiechnął. Z jego oczu już przestały lecieć łzy.

Zira

-Dobrze czemu nie.-Powiedziała do Sayona.
-Satrin z jaką szybkością latasz?-Zapytała by sprytnie odejść od tematu bliskich i zmarłych.
Jednocześnie kontrolowała sokoła latającego na niebie.

Sayona

Bardzo się ucieszyła słysząc to-Dziękuje ci-Podbiegła do niej i ją przytuliła.Jednak po chwili odeszła i siadła pod kamieniem

Satrin

Bardzo szybko, a co? - opowiedział na pytanie. Patrzał na nią dziwnym spojrzeniem. Nie wiedział po co ona się tego zapytała. Poruszał skrzydłami leciutko, a pojawił sie śliny wiatr, potem je złożył.

Zira

-Ależ proszę bardzo nie ma za co.-Powiedziała gryząc ją w ucho.
Lubiła w tę sposób wyrażać że kogoś lubi,
-Nie nic tak tylko się pytam.-Powiedziała.

Sayona

Była cały czas uśmiechnięta-Ej czekaj a twój synek gdzie?-Zapytała patrząc na nią.Była wesoła bo zyskała nowego przyjaciela.

Satrin

Satrin rozglądał się za Brandonem, ale nie widział go. - Mam go poszukać? - zapytał. Spojrzał w niebo, a nad nimi orzeł robił koła. Przyglądał mu się uważnie.

Nellayi

Wielki cień pojawił sie na polanie. To Nellayi krążyła nad koronami drzew, nagle wylądowała. - Witam.- powiedziała patrząc na wilki.Takie tycie...jak mrówki ...

Sayona

-Hej-odpowiedziała i popatrzyła na ogromną smoczycę-Jestem Sayona a ty?-Zapytała.Smoczyca była taka ogromna że ją aż to przeraziło więc nie chciała być nie miła

Nellayi

-Miło poznać. Jestem Nellayi.- powiedziała smoczyca i skinęła łbem. Uderzyła ogonem o ziemię robiąc spory ślad po ogonie. - Upss...- uśmiechnęła się niewinnie.

Satrin

Smok spojrzał na przybyłą smoczy-cę. Zmierzył ją wzrokiem. Nie zwracał na nią uwagi. - Czy może chcecie się przelecieć, czyli ja was wezmę na grzbiet i pokażę wam jak to wszytko wygląda z lotu ptaka? - zapytał swoje wilcze koleżanki.

Nellayi

Będzie ciekawie.- przeszło jej przez myśl. Położyła się na ziemi i obserwowała ich. Ziewnęła i obwinęła się jaszczurzym ogonem.