Polanka

Rocher

yo, ja mam Rocher na imię ale mów roch, a ty? - zapytał z zaciekawieniem

Mack

Pojawił się na środku polany, rozglądał się.

korni

cześć ale miękka trawa (połozyła się i zasneła)

Mack

Uśmiechnął się pod nosem patrząc na małe.

Wasp

Wszedł powoli, rozejrzał się i usiadł.
- Wiesz co? - powiedział do Renny nie patrząc nawet na to czy już przyszłą czy nie. - Ostatnio nigdzie nie mogę znaleźć sobie miejsca...

Renna

-Tak jak ja.-powiedziała.
-Wolę być wszędzie.-powiedziała patrząc na niebo.Uśmiechneła się.
-Chcesz jeszcze gdzieś póść?-spytała.

Wasp

- Nie, spróbuje usiedzieć tutaj. Och, u mnie to nie to... - mruknął. - Ja... nie chcę być wszędzie i ze wszystkimi. Ja po prostu nigdzie nie czuję się dobrze. Przychodzę do jednego miejsca i już po chwili stwierdzam, że to nie to, że tu mi nie pasuje. Ostatnio fatalnie się czuję...

Renna

-Aha.Nie martw się to na pewno minie.-powiedziała sidając obok niego.Spojrzała w niebo.Przytuliła się do Waspa.Ziewneła krótko ale nie była zmęczona.Była szczęśliwa.Usmiechneła się.

Wasp

Położył się i ułożył łeb na przednich łapach. Renna nie rozumiała... Czyżby uważała, że złe samopoczucie ogranicza się jedynie do przeziębienia i bólu głowy? a on był w fatalnym stanie psychicznym... Po tym czego się dowiedział poza granicami krainy nie mogło być inaczej.
Westchnął cicho.

Renna

-Wasp.Co się stało.-powiedziała zaniepokojona.Przytuliła się do niego.Była zaniepokojona.Spojrzała na niego zdziwiona.Zamkneła oczy.Przechylila głowa.

Wasp

- Nic... - powiedział patrząc się na swoje przednie łapy. - Myślę, że nie zainteresowałoby cię to...
Uśmiechnął się słabo i dodał:
- Nie martw się. Przejdzie mi.

Renna

-Wasp.Powiedz mi.-powiedziała zdenerowana a jednak ciekawa tego,co usłyszy.Spojżała na Waspa z przerażeniem.Przechyliła glowę na bok.

Wasp

Wyczuł poddenerwowanie w głosie Renny. Uśmiechnął się.
- Nie denerwuj się... To ciebie nie dotyczy. Zniknąłem na jakiś czas, bo musiałem spotkać się z moją siostrą... I... gdy dotarłem do miejsca, w którym zamieszkała dowiedziałem się, że zginęła.

Renna

Nic nie mówiła.
-Jak.........?-powiedziała w końcu speszona.Rozejżała się.Zamkneła oczy.Spojrzała na Waspa.Położyła głowę na łapy.

Wasp

- Ludzie -odrzekł krótko. Czy trzeba było mówić więcej? Tak żałował, że wczesniej nie poszedł szukać Sister. Być może udałoby mu się zapobiec tragedii. A teraz...

Renna

Zamarła.Spojrzała na niebo.Gwiazdy migotały.Zaczeła pośród nich szukać strzelca.Przychyliła głowę.
-No znalazłam!-pomyślałam.

Wasp

Nie zwrócił uwagi na to co robi Renna. Zamyślił się. Znowu... Myślał o Sister i wszystkim co się wydarzyło. Chyba dopiero teraz dotarło do niego, że został na świecie sam, bez rodziny...

Renna

-Wasp......masz rodzine.-powiedziała przytulając go.Spojrzała jednym okiem na niebo.Zamkneła oczy.Otworzyła je po paru minutach.

Wasp

Spojrzał na Rennę i uśmiechnął się słabo.
- Partnerki przychodzą i odchodzą. - odparł cicho opierając łeb na przednich łapach. - Nigdy nie możesz mieć pewności...

Renna

-Nigdy od ciebie nie odejde.Choćby niewiem co sie stało.-powiedziała opierając głowę.Spojrzała w niebo.Zamkneła oczy.Po paru minutach je otworzyła.